Dagboek – 7 oktober 2022
  Vandaag  wil ik wat uitgebreider schrijven. Het is zondag. Ik kan mijn 
  hoofd  even laten rusten en dingen opschrijven die ik sinds september 
  meemaak.  Ik dacht me eindelijk nuttig te gaan voelen met de opleiding. 
  Ik ben er  nog lovend over, hoor. Uit enthousiasme heb ik een poster 
  laten maken  met mijn eigen ogen erop, die als een zorgzame oudere broer
   me indringend toekijken. En de tekst “Maak je Vandaag  Nuttig”. De 
  gemeente heeft namelijk een project, Psychomediatieve  
  Productiviteitsstimuleringsproject en maakt on-demand posters en geeft 
  productiviteitsmetende apps weg. Maar dan word ik op zondag wakker  en 
  valt de poster me juist zo op. Ik ben dan helemaal niet productief maar 
  vindt dat de poster me belonend aankijkt waardoor ik me een beetje 
  schuldig voel. De poster stoort me juist doordeweeks  zo ontzettend. Ik 
  doe zo mijn best over waar ik soms juist de schijt aan  heb en dan 
  lijken mijn eigen ogen me streng toe te kijken alsof ik  anders die dag 
  helemaal niet hebt gestudeerd of gewerkt.
Maar  vandaag is mijn vrije dag. Ik hoef niks te doen. Ik heb deze 
  week 3  tussententamens gehaald zonder naar colleges te zijn geweest. 
  Eentje laten vallen. Die was ‘s avonds en ik had een middagdienst met 
  sjouwen.  Gelukkig zijn het allemaal multiple choice, anders had de 
  leraar me zeker laag becijferd voor openvragen als die achter mijn naam 
  steeds  ‘afwezig’ had gezien. Die objectieve beoordelingen kunnen me wel
    beamen, al heb ik heb in de 2 maanden nog geen ervaring met andere 
  toetsvormen. Als ik  me echt tegenover een docent moest bewijzen, had ik
   zeker hard gefaald.  Ik denk dat ik uiteindelijk zonder veel zorgen ga 
  slagen. Ik stress  juist veel meer over mijn vrije tijd! Als het bedrijf
   niet van me  verwacht dat ik de hele zomervakantie doorwerk, kan ik 
  misschien 2 weken  op reis.
Twee  weken zou relaksed zijn. Ik ken niemand die niet aan backpacken
   doet,  behalve al die meisjes met steil haar. Ik heb met een paar 
  jongens van  de avondshift afgesproken zo dicht mogelijk bij Azie te 
  komen. Ik snap  niet hoe die rijkerds van vroeger nog in Chili kwamen 
  met hun  studentenloontje. Ik ben echt niet zo soepel om zo’n competitie
   voor een  ontwikkelingsreis te winnen. Ik moet echt eens wat geheider 
  worden.  Maar ja, ik heb wel dat bedrijfscontract binnen weten te halen.
   Veel  jongens zijn zo laks dat ze naar Frisia gaan.
Ik  snap ook weer niet waarom ik zomaar in het negatieve kan vallen. 
  Nu  weer ook. Daarom heb ik die poster ook. Echt een goeie. Ik bof dat 
  ik nu  al zeker ben van een baan in biochemie. Wie had verwacht dat ik 
  een B-opleiding kon doen aan een Eurpean Prestige University in the Rank
   2 of Economic Prospect Sector?  Misschien sturen ze me in mijn  laatste
   3 jaar wel naar Indonesië. Daar zou ik echt van smullen. Ik houd  er 
  niet van om van job naar job te hoppen. Ik ben een free bird, geen  
  freelancer. Ik kan echt niet de hele dag constant zelfadvertenties in  
  persoonlijke gesprekjes gooien. Netwerken, netwerken, ga toch wat maken 
   ofzo, denk ik dan. Het is net of ze geen ander leven hebben dan hun  
  inkomen verzekeren. Laatst heb ik heel bot eentje van katoen gegeven. 
  Gewoon het gesprek afkappen en zeggen dat Vraag Anna van Ikea beter is. 
  Dat voelde niet slecht, hoor. Ik moet toch maar een keer tegen die 
  social  hunter skills kunnen.
Vandaag  ben ik Free en de poster kijkt me wel geruststellend aan. 
  Het was een  tijdje geleden dat ik zoveel woorden op papier kon zetten 
  zonder op de  wetenschapgelijke juistheid te hoeven letten. Straks ga ik
   lekker  voetballen. Die vocking MBO’ers zijn erg agressief. Ze 
  voetballen niet, ze vechten met ons als een malle en we verstaan niet 
  wat ze  zeggen. Ik begrijp dat totaal niet. Maar ik merk dat dat ook het
   beste  in mij opbrengt, ik loop ook als een malle. Met Call of Duty ben
   ik ook  omhoog geklommen. Ik heb een paar keer stiekem doordeweeks 
  gespeeld met een  ander groepje, maar de uni heeft nu mijn account voor 
  de week afgesloten  en ik krijg het op mijn kop van de jongens als ik ze
   op zondag in de  speelhal tegenkom. Maar dat hoort er echt bij. Het is 
  allemaal een grap.  Ze gooien me er echt niet uit, anders moeten ze te 
  veel betalen voor de  ruimteverhuur. Het zijn goeie jongens en ik ben 
  echt de baas. Ik blijf  ook de beste in Call of Duty. Nutteloos, maar 
  wat een voldoening! Totaal  vreemd is ook wel, dat de meter-app juist op
   zondag een piek meet. Die meter werkt nog voor geen meter.