Hoewel ik het initiatief van de 'rebellen' van harte steun, vind ik hun beschrijving van de inhoud van de transitie in de wetenschap tekort schieten. Het gaat vooral over de organisatie van de wetenschap en veel minder over de aard van de wetenschap zelf. Men lijkt niet te willen of kunnen zien dat de wetenschap zelf in crisis is. Deze crisis wordt door Paul Cilliers als een crisis van de kennis beschreven. Helga Nowotny, de president van de European Research Council, beschrijft het tekort van de wetenschap in de beschrijving van onze wereld, in haar recente blog voor Harvard Business Review. Zij zegt dat de categorieen van beschrijving die we gebruiken “fall far short of corresponding to the real world, with all its non-linear dynamical linkages” (Nowotny, 2013a; cursivering toegevoegd). Zij beschrijft deze positie van de huidige wetenschap als “the embarrassment of complexity”. Het gaat hier over het onvermogen om met complexiteit om te gaan. De beschrijving van de complexe wereld komt simpelweg niet overeen met de echte wereld. Onze wetenschap schiet tekort in de beschrijving van een wereld die inherent complex is. Het onvermogen van de wetenschap draagt daarmee zelf bij aan de crisis in de economie, in de financiele wereld en in het onderwijs. De crisis in de wetenschap heeft sterk bijgedragen aan deze crises. Om die reden is een transitie in onze wetenschap noodzakelijk. Om een andere manier van denken mogelijk te maken. Een die oog heeft hoe de complexiteit in deze wereld wordt gegenereerd. Als we niet leren om met complexiteit om te gaan, dan zal de complexiteit onze wereld in toenemende mate kunnen bedreigen. Dat lijkt overdreven maar dat is het niet gezien het onvermogen om met de crises van onze tijd om te gaan. Maar het is in ieder geval mooi dat de crisis in het onderwijs nu in ieder geval aan de orde komt. De crisis in de wetenschap kan nog wel even wachten.
