Stukken lezen, vergaderen en nota’s schrijven. Voor sommige mensen klinkt het leven als een U-rader soms misschien wat saai. Nu is dat gelukkig niet het geval. De stukken zijn interessant, er is genoeg afwisseling, en helemaal leuk: er zijn af en toe bijzondere bijeenkomsten waarvoor we uitgenodigd worden. Zo ook afgelopen week.

Door Rhea van der Dong

Koningin Maxima woonde een oratie van de Prince Claus Chair in Development and Equity bij, waar zij beschermvrouwe van is. Aan de aanwezigheid van de politie op het Domplein was te zien dat er iets bijzonders ging gebeuren. Voor het academiegebouw stonden fans met bosjes bloemen voor Maxima’s verjaardag en de burgemeester en commissaris van de koning stonden klaar voor ontvangst. Toch bijzonder om de koningin een keer in het echt te zien. Na Maxima konden wij naar binnen, zij het met meer beveiliging dan anders. Alle namen van de aanwezigen waren van tevoren al gescreend en op vertoon van ID en uitnodiging kwamen we door de keuring.

De oratie werd gegeven door de Chileense professor Javier Couso en ging over het belang van onafhankelijke rechtspraak voor de implementatie van mensenrechten. Hij ging uitgebreid in op de situatie in Latijns-Amerika en noemde onder andere het voorbeeld van de in Mexico verdwenen studenten. De komende twee jaar gaat hij als speciale hoogleraar rechtsvergelijkend onderzoek doen aan de UU.

Na de oratie was het tijd voor een borrel, waarbij iedereen stiekem naar de koningin stond te kijken die voor in de zaal met mensen sprak. Haar adjudant hield in de gaten of alles goed verliep en er ontstond een soort natuurlijke vrije ruimte om haar heen. Helaas zat een selfie er niet in voor ons, dus keken wij ook braaf van een afstandje toe. Het is niet elke dag dat je de koningin van zo dichtbij kunt aanschouwen, dus bijzonder was het zeker.

Deze blog verscheen eerder op www.verenigingvuur.nl, waar de Uraders voor Helder/VUUR (Rhea, Wouter, Florine, Rik, Daniël, Auke, Matthijs en Jasper) schrijven over het wel en wee binnen de Universiteitsraad, onder de term ‘Dagboek van een Urader’.