Als Uraadslid ben je niet verkozen om de beurs te cashen en de zetel warm te houden, maar om het belang van studenten aan de UU te vertegenwoordigen. Maar omdat we veel van onze tijd spenderen in een bestuursgebouw (lees: kantoor; lees: tot maandag; lees: ieder uur naar de koffieautomaat) lijkt de gewone student vaak ver weg. We doen er alles aan om (student)bestuurders en medezeggeschappers zo vaak mogelijk om hun mening te vragen. Zo organiseren we vaak brainstorms en borrels en zijn we onlangs in zwemkleren en met unoxmuts de faculteit Sociale Wetenschappen doorgelopen, voor een zogenaamde ‘nieuwjaarsduik’.
Door Wouter Lammers
Op deze ludieke ronde kwamen wederom veel zorgen over het behoud van de bestuursbeurzen bovendrijven. Hierover hebben we al eerder veel verontruste telefoontjes ontvangen. Veel verenigingen hebben namelijk geruchten opgepikt over het mogelijke verdwijnen van de beurzen. Dat zou dramatisch zijn voor het studentenleven, dus daar gaan we dan ook hard tegen in! Afgelopen week heb ik samen met anderen snel een stuk voor DUB geschreven, en alvast gelobbyd voor het behoud of zelfs de verruiming van het geld voor de beurzen. Kortom: er wordt hard gewerkt om eventuele plannen daartoe in een vroeg stadium af te schieten.
Maar stiekem was er wel een lichtpuntje in deze zaak. Want hoewel de donkere wolken aan de horizon van de bestuursbeurzen bepaald niet vrolijk stemmen, is het kale feit dat studenten ons hierover weten te vinden prachtig. Essentieel, want als studenten ons niet kennen, waarom zouden we hier dan nog zitten?
Deze blog verscheen eerder op www.verenigingvuur.nl, waar de Uraders voor Helder/VUUR (Rhea, Wouter, Florine, Rik, Daniël, Auke, Matthijs en Jasper) schrijven over het wel en wee binnen de Universiteitsraad, onder de term ‘Dagboek van een Urader’.