Vorige week was het zo ver, de Universiteit Utrecht was jarig en werd 379 jaar oud. Dit werd gevierd met een middag vol academische tradities en natuurlijk was ik als lid van de Uraad ook uitgenodigd!
Het verjaardagsfeestje van de uni, de Dies Natalis, was voor mij nog een nieuw concept. Ik wist niet echt wat ervan te verwachten. Vergelijkbaar met de opening van het academisch jaar? In zekere zin was dat het wel. In cortège meelopen tussen de hoogleraren in hun toga, toespraken in de domkerk en een borrel in de aula van het academiegebouw. Maar wat het anders maakte, was het feit dat na ruim een half jaar raadslid zijn, ik hier voor mijn gevoel ineens wel wat te zoeken had!
Frits van Oostrom, de hoogleraar die gevraagd was de Diesrede te geven, hadden Rik en ik vorige week nog gesproken over ons Center for Academic Skills en in dat gesprek hadden wij al mogen proeven van hetgeen hij vertelde in zijn rede. En dat maakt zo’n toespraak ineens een stuk persoonlijker en interessanter!
Ook de borrel na afloop, waar ik eerder in een hoekje ging staan en vooral uitkeek naar de hapjes, was een moment om mensen aan te spreken. Biertjes drinken met Karl Dietrich van de VSNU, door Marjan Oudeman worden voorgesteld aan het CvB van de TU Eindhoven en het overal herkennen van beleidsmedewerkers met wie ik door het jaar heen had gesproken.
In mijn ogen was het dus een geslaagd ‘feestje’ en ik kijk nu al uit naar de Dies van volgend jaar waar we het lustrum van de universiteit gaan vieren als zij 380 jaar bestaat!