Heftig en deftig in de Oude Hortus

Een mooie klassieke locatie, een kleine zaal en dicht op de muzikanten. Dat is het concept van het Hortus Festival. Op 24 augustus was Le Sacre du Printemps van Stravinksy te horen in de Oranjerie van de Oude Hortus.

Het Hortus Festival stond tijdens het 10e jaar van het festival in het teken van het Nederland-Ruslandjaar. Het hoogtepunt van het festival, Le Sacre du Printemps van Stravinksy, werd zaterdag 24 augustus opgevoerd in de Oranjerie van de Oude Hortus in het centrum van Utrecht. 100 jaar geleden ging het stuk in première in het Theatre des Champs-Elysees in Parijs. Het revolutionaire werk viel destijds niet in de smaak bij het publiek. Later begon men het stuk pas werkelijk te begrijpen en waarderen.

Tijdens het Hortus Festival werd het stuk, samen met het werk Jeux van Debussy, opgevoerd door Maarten van Veen en Ralph van Raat. In de Oranjerie aan de achterkant van de kleine botanische tuin was zo’n 80 man publiek aanwezig voor het concert. Een kleine rechte ruimte, grote donkere ramen, een vloer van losse stenen, uitzicht op de tuinen en twee vleugels vormde de setting van het concert. Het publiek bestond vooral uit 50 plussers in nette kleding met hier en daar wat kinderen die van een cultureel verantwoorde opvoeding genieten (zij het met enige verveling). Naarmate de avond vorderde werd het duister achter de grote donkere ramen en bracht de eenvoudige verlichting een bijzondere sfeer in de kleine zaal.

Het werk van Stravinksy is intens, snel, langzaam, het ene moment luid en denderend, het andere moment langzaam en meeslepend. ‘Buitengewoon wild’ beschreef Debussy het destijds. Het is druk en chaotisch, het lijkt soms niet te volgen, maar toch voert het je mee en krijg je het gevoel ‘dat het klopt’. Ondanks dat het druk is geeft het rust en word je meegenomen in de muziek die je vervolgens niet meer los laat. Het feit dat je dicht bij de vleugels en de pianisten zit maakt de muziek extra indringend. Het is steeds weer afwachten wat er komt en je vraagt je af wat er gaat gebeuren. Zo nu en dan explodeert de muziek en valt direct daarna een stilte waarin te horen is dat het publiek onder de indruk is van de muziek. De goed op elkaar ingespeelde en gepassioneerde pianisten kregen aan het einde van het concert ook een welverdiende staande ovatie.

 Dit artikel verscheen eerder op www.sapsite.nl , hét magazine over cultuur en uitgaan in Utrecht!