Leonardo di Caprio in een wervelwind van seks, drugs en geld
Leonardo DiCaprio is goed op dreef als Jordan Belfort in The Wolf of Wall Street, die hij samen met Martin Scorsese maakte. Hij gooit alle remmen los als het ultieme alfamannetje bovenop de apenrots in het financiële hart van NYC. Welkom op Wall Street.
The Wolf of Wall Street vertelt het autobiografische verhaal van selfmade man Jordan Belfort (Leonardo DiCaprio). Op zijn 22e arriveert hij op Wall Street met maar één streven: rijk worden. Al gauw besluiten hij en buurman Donnie Azoff (Jonah Hill) een eigen onderneming op te richten, Stratton Oakmont, en met succes. Een geruchtmakend artikel in Forbes, waaraan hij de geuzennaam Wolf of Wall Street (Wolfie voor intimi) ontleent, helpt hem verder naar de top. Eenmaal daar gaan alle remmen los. Dwergwerpen, strippers op de werkvloer, drugs in overvloed: het is business as usual in de wereld van Belfort en consorten.
Dubieus record
Scorsese neemt de tijd om alle excessen te laten zien, en hoe! Het ene feest nog extravaganter dan het andere. Het testosteron spat van het scherm. Al die overdadigheid is wellustig, maar tegelijkertijd met heel veel humor in beeld gebracht. Nooit eerder zag ik zo'n grappige Scorsese. De film kent een hoog verteltempo en verveelt ondanks zijn lengte (3 uur!) geen minuut. Overigens heeft de film de twijfelachtige eer recordhouder te zijn van film waarin het woord ‘fuck’ (en aanverwante variaties) het vaakst wordt gebruikt. 506 keer om precies te zijn, wat neerkomt op 2,8 keer per minuut.
Hilarisch duo
Jonah Hill schittert naast DiCaprio als medeoprichter van Stratton Oakmont. Naarmate de film vordert transformeert dit succesvolle ondernemersduo in een stel sneue verslaafden. Ze snuiven en zuipen, slikken quaaludes (een nu verboden slaapmiddel) en neuken zich een slag in de rondte. Wanneer ze net hun eigen bedrijfje zijn gestart kun je nog wel wat sympathie voor hen opbrengen, als kwajongens die het opnemen tegen de gevestigde orde op Wall Street. Als ze tegen het einde van de film kwijlend over de grond rollen en ten koste van alles en iedereen hun zakken hebben gevuld, kun je dit inhalige tweetal alleen nog maar met een mengeling van weerzin en medelijden aanschouwen.
Misdaadkomedie
The Wolf of Wall Street is een misdaadkomedie die past in de traditie van Goodfellas (1990) en Casino (1995), met dit verschil dat niet maffiosi maar witteboordencriminelen centraal staan. Op een lichte hoofdwond en bloedneus na vallen er dan ook geen gewonden of doden. De misdaad zit 'm in de bedenkelijke wijze waarop de heren hun miljoenen verdienen. Belforts rijkdom en succes zorgen ervoor dat hij zich onaantastbaar waant en alle realiteitszin verliest. Uiteindelijk gaat zijn imperium ten onder.
Scorsese weet als geen ander zowel de klim naar de top als de val van de apenrots op meesterlijke wijze in beeld te brengen.
The Wolf of Wall Street is op dit moment te zien in het Louis Hartlooper Complex.
Dit artikel verscheen eerder op www.sapsite.nl , hét magazine over cultuur en uitgaan in Utrecht!