Rector Bert van der Zwaan is deze week gasthoofdredacteur DUB

Bevlogenheid is zeker wel een kenmerk van rector Bert van der Zwaan. Hij profileerde zich als fervent voorvechter van meer aandacht voor onderwijs en maakte zich sterk voor meer zichtbaarheid van het onderzoek in de maatschappij. Ook schreef hij een boek over wat de toekomst universiteiten kan brengen.

Die bevlogenheid is niet het meest opvallende aan de rector die deze week afscheid neemt. Wat Van der Zwaan een wat ongebruikelijke bestuurder maakte, was zijn openheid. Je kunt hem een flapuit noemen, maar zelden ging hij met zijn uitspraken over de schreef. Hij zette discussies wel graag op scherp. Al bij zijn eerste toespraak als rector sprak hij de studenten aan en zei dat ze te weinig betrokken zijn. De wetenschappers hield hij voor dat slow science goed voor het onderzoek zou zijn.

Van der Zwaan schuwde een debat dan ook niet. Hij kon zeer vasthoudend zijn, zoals blijkt uit de langlopende discussie over het nut van herkansingen. Hij probeerde vaak wel de mening van de anderen te betrekken in zijn antwoord, zoals bij de discussie over samenwerking met bedrijven als Shell of ABN Amro. Ook op DUB liet de rector van zich horen. Zijn uitspraak dat je ‘vlees maar van huis moet meenemen’ leidde tot veel discussie binnen en buiten de UU.

In 2015 bood de rector aan een blog voor DUB te schrijven. Bij bestuurders krijg je dan vaak netjes verpakte juichverhalen. Daar waren we bij Van der Zwaan niet bang voor, hij kwam gewoon met zijn mening. In zijn eerste blog stelde hij de provocerende vraag of we ‘veel of goede studenten willen’. Ook landelijk liep hij zich horen, bijvoorbeeld toen hij ‘pissig’ was over het regeerakkoord. Hij durfde met een eigen mening te komen en zocht daarbij de grenzen van het collegiaal bestuur op. Lang niet al zijn ideeën worden gedeeld door de andere leden van het College van Bestuur.

Dat eigengereide was voor DUB reden om de rector een week gasthoofdredacteur te maken. Hij mocht met voorstellen komen voor artikelen waarvan hij vindt dat ze een plek verdienen in DUB.

De rector maakte het de redactie met zijn suggesties niet makkelijk, maar de artikelen leveren wel een paar interessante thema’s op. Vandaag publiceren we het verhaal over schoonheid van de wetenschap naar aanleiding van een oproep van de Utrechtse hoogleraar Beatrice de Graaf in NRC. De rector wil graag weten wat UU'ers ervaren als schoonheid van de wetenschap.

Dinsdag schrijven we over de criteria die je als universiteit moet hebben om wel of niet met partijen uit de maatschappij samen te werken. Bij wapenhandel of kindermisbruik is het duidelijk. En laatst moest de UU onder druk buigen en het contact met de tabaksindustrie afbreken. Maar waar ligt de grens? DUB ging hiervoor te rade bij studenten en promovendi.

Woensdag brengen we een verhaal over de supersterren in het onderzoek. Waarom zetten we de wetenschappers met een subsidie op een voetstuk en niet de hele groep?

Donderdag gaat over de moeilijkheidsgraad van de studies. Van der Zwaan vindt het vreemd dat sommige studies het imago hebben ‘moeilijk’ te zijn en andere gezien worden als ‘makkelijk’. Hoe zit dat? En waar komt dat vandaan?

Tenslotte vroeg hij ons enkele bloggers te vinden die hun sporen in de maatschappij hebben verdiend en hen de vraag voor te leggen: wat doet de universiteit goed en wat zou beter kunnen? Vandaag is het eerste blog van Feike Sijbesma, alumnus van de UU en bestuursvoorzitter van het chemieconcern DSM. Later volgen nog blogs van ISO-voorzitter Rhea van der Dong en milieuactivist Marjan Minnesma, die net als Sijbesma verkozen is tot alumnus van het jaar.

Zo staat de laatste week van de rector in het teken van debat. Zijn voorkeuren voor maatschappelijke zichtbaarheid en duurzaamheid komen bovendrijven.