Poëtisch afscheid van Yvonne

Nog één keer hebben we het over het afscheid van Yvonne van Rooy. Nog één keer iemand die de loftrompet over haar steekt. Decaan Geesteswetenschappen Wiljan van den Akker, hoogleraar moderne letterkunde en poëet, schreef een persoonlijk gedicht.

Het plein bij de universiteitsbibliotheek stroomt maandagavond langzaam leeg. De opening van het academisch jaar is weer voorbij. Maar niet voor de mensen die er echt toe doen. Zij keuvelen naar de aula van het academiegebouw voor een bijzonder banket. Hier komen ze samen om onder elkaar het  afscheid van collegevoorzitter Yvonne te beklinken.

DUB is (helaas) niet uitgenodigd. Maar we hebben wel de hand weten te leggen op het gedicht dat Wiljan van den Akker heeft voorgedragen. Het is in een oplage van één verspreid. In zijn begeleidende toespraak wees Van den Akker op de kernwaarden van de universiteit en hoe Yvonne deze moeiteloos zal projecteren op de Nederlandse ziekenhuizen. Onder het motto 'wij willen mensen beter maken' .

Het gedicht beschrijft de komst, het verblijf en het vertrek van de persoon. Het werpt een schaduw op het straks. Zoals Joni Mitchell zong: You don't know what you've got till it is gone.