Een toepasselijke naam

De zonovergoten keuken van het Instituut voor Raeto-Romaanse Talen en Culturen. Terwijl juffrouw Annie ingespannen nadenkt over de Nederlandse naam van een wetenschappelijk bedrijventerrein (zeven en vier letters), zijn professor Van Dam en Meeldraad verwikkeld in een hevige slag op de koningsvleugel. Dan komt Jansen de keuken binnen.

“Nou professor, zo te zien heeft uw koning het niet gemakkelijk. Weet u wat ik zou doen in uw situatie?”

“Geen idee, Jansen, maar eerlijk gezegd ben ik daar ook niet erg in geïnteresseerd. Vertel me liever wat je de hele ochtend hebt uitgevoerd, terwijl het werk zich hier opstapelde.”

“Vanochtend? O, had ik u dat niet verteld? Ik ben naar het Utrecht Science Park geweest.”

“Naar het wat?”

“Naar het Utrecht Science Park. Voor overleg met de collega’s van Biologie over een gezamenlijk onderzoek naar de ecologie van grote alpiene grazers.”

“Ja, dat wist ik. Maar Biologie zit toch in het Kruytgebouw in De Uithof? Of zijn die lui nou al weer verhuisd. Ik word nog eens gek van al dat geschuif met gebouwen, wist je dat?

“Nee hoor, professor, maakt u zich niet ongerust. Biologie zit nog steeds in het Kruytgebouw. Dat gebouw staat alleen niet meer in De Uithof. Dat staat tegenwoordig in het Utrecht Science Park.”

“Hèèè???? Niet meer in De Uithof? Wat is dat voor lariekoek. Ik heb het twee weken geleden vanuit de bus nog zien staan. Midden in De Uithof.”

“Dat zou kunnen, want twee weken geleden stond het Kruytgebouw in het gebied dat toen nog De Uithof heette. Maar het college van bestuur vond dat een wat ouderwetse naam voor een gebied dat zich zo dynamisch ontwikkelt.”

“Je meent het, Jansen. Ontwikkelt De Uithof zich echt zo dynamisch?”

“Ja zeker, want behalve een Spar en een pizzeria is er nu ook een Hema, dus ja, dan kun je zo’n gebied natuurlijk niet gewoon De Uithof blijven noemen.”

“Daar zeg je zo wat, Jansen. Dan is Utrecht Science Park een veel betere naam. Goed bedacht van dat college van bestuur van ons.”

“Precies professor, zeker als u bedenkt dat bijna alle andere Nederlandse universiteiten al veel eerder een Science Park hadden.”

“Echt waar? Met een Hema? Goed dat wij er dan ook één krijgen, zeg. En dat Science Park van ons gaat dus Utrecht Science Park heten?”

“Ja, dat leek het college van bestuur wel een toepasselijke naam. Al heeft men er uiteraard wel eerst een projectbureau op gezet.”

“Heel verstandig, Jansen. Over zo iets belangrijks als een naam moet je niet over één nacht ijs gaan. Maar dat projectbureau heeft prima werk verricht, lijkt me. Ik zou geen betere naam voor een Science Park in Utrecht kunnen bedenken dan Utrecht Science Park.”

“Toch is niet iedereen dat met u eens, professor. Het bericht was nog maar net bekend gemaakt of er waren al weer zeurpieten die schreven dat ze het raar vonden dat een Nederlands Science Park een Engelse naam krijgt.”

“Wat een onzin, zeg. Je gaat een Science Park in Nederland toch geen Duitse of Franse naam geven? Hoe komen ze erbij?”

“Dat vraag ik me ook af, professor, maar ja, je hebt nu eenmaal types die nooit tevreden zijn. Die moeten altijd ergens over klagen.”

“Ik begrijp het niet, Jansen. Laten ze liever blij zijn met het feit dat het college van bestuur zijn kostbare tijd nu eindelijk eens besteed heeft aan een echt belangrijke kwestie.”

Tags: schreef

Advertentie