Studenten als vrijwilligers die zich gelukkig prijzen

Verhuizen zien veel mensen als rotklus, maar studenten Arjen en Anton doen het graag en vrijwillig. Voor mensen die het minder gelukkig hebben getroffen in het leven. Arjen: “We zien de stille nood in Nederland.” DUB trok een schort aan en kluste mee.

Een handvol jongens staat met opgestroopte mouwen in een lege woning. Ze maken zich klaar voor een avondje banken sjouwen en muren witten. “Ik wil nú een verfkwast in mijn handen voelen”, zegt Anton, student Natuurkunde, ongeduldig.

De klus is een project van stichting Present, een organisatie die vrijwilligersprojecten realiseert ter aanvulling op professionele zorg. Vanavond helpen de jongens Tom* met verhuizen naar zijn nieuwe woning. Tom heeft persoonlijke problemen en zijn zorginstelling heeft gevraagd of vrijwilligers van stichting Present hem met zijn verhuizing willen helpen. De precieze taken legt Danique, projectcoördinator van stichting Present, nu aan ze uit: ”Jullie mogen gordijnrails ophangen, muren sauzen en lampen indraaien. Succes!” De jongens knikken, splitsen zich in groepen en gaan aan de slag.

Kwasten voor plakje tulband
Een weeïge geur van verf verspreidt zich door het appartement. De ene vrijwilliger sleept een hele deur naar binnen, een tweede duwt zwetend een keukentrap door de gang. Anderen plakken plinten af of draaien een lamp in. Niet alleen de vrijwilligers werken. Ook de ambulant begeleider van de instelling van Tom helpt een handje mee. De moeder van Tom zorgt voor koffie, thee en tulband. Verhuizen doe je samen, is het motto.

Het levensverhaal van Tom is privé, maar stichting Present wil wel iets zeggen over de problematiek van de hulpontvangers in het algemeen. “De meesten hebben psychische of fysieke problemen”, aldus Danique. De hulpvraag komt vanuit organisaties zoals bijvoorbeeld centrum Maliebaan, het centrum voor verslavingszorg.”

Onder de vrijwilligers bevinden zich veel studenten. Zij ontmoeten elkaar op de universiteit, vaak gaat dit via  Agape StudentLife. Arjen: “Dat is een christelijke gemeenschap. Via Agape zoek ik contact met andere studenten om na te denken over zingeving en geloof, en over het vormgeven van naastenliefde door mee te doen aan projecten van stichting Present.”

Stille nood
Wie denkt dat naastenliefde iets voor watjes is, heeft het mis. Zweetdruppels en spierballen worden gekweekt tijdens het verhuizen. Ook moeten de klussers creatief zijn, blijkt als er geen spatel aanwezig is om de verf mee door te roeren. De moeder van Tom lost het probleem op: “Hier is een pollepel, jongens, daar kan je wel mee uit de voeten.” Wie niet sterk is, moet slim zijn.

“Ik zie door dit werk de stille nood in Nederland”, vertelt Anton tijdens het witten aan DUB. Hij heeft het over de vele, ernstige problemen die achter voordeuren verstopt zitten. Thomas, ook vrijwilliger, illustreert: “Als je de huizen van buiten ziet, weet je niet wat zich binnen afspeelt. Wij zien de chaos binnen.”

Anton heeft het zelfs over “onmenselijke omstandigheden”. Zo zagen de vrijwilligers uitgewoonde huizen waarvan de muren compleet vergeeld waren, waar geen stromend water was en de tuin ‘één grote jungle was. “Dat laatste was bij een tachtigjarige vrouw thuis. Ze was slecht ter been en mensen inhuren kostte te veel.” Het geld kreeg ze niet van de overheid, want daarvoor waren haar problemen net niet ernstig genoeg, zegt Anton.

Alles is relatief
Maar hoe ernstig de problemen ook zijn, er wordt wel gelachen op de werkvloer. Arjen: “We maken het gezellig. Van mezelf ben ik geen fan van klussen, ik zou nooit voor mezelf een tafel in elkaar zetten. Maar samen met anderen is het net een avond sporten met vrienden, alleen dan met een doel.” Ook cliënt Tom vindt de aanwezigheid van de jongens prettig. Hij vertelt ze over zijn kinderen en verft mee.

Wat de studenten leren van het vrijwilligerswerk? Anton: “Ik zie in dat ik heel veel geluk heb. Zo werkte ik een keer bij een zwakbegaafde man, iemand die nooit de kans heeft gehad te studeren. Zijn huis was letterlijk een puinhoop, hij leidde geen gemakkelijk bestaan. Dat raakte me. Ik besef dat mijn problemen klein zijn en dat ik geluk heb met wat ik krijg. Mijn ouders zijn gul en de overheid geeft me studiefinanciering.”

Volgens Arjen zijn studenten de aangewezen groep om vrijwilligerswerk te doen. “Je kunt aan de ene kant van het studentenleven genieten en daarnaast ook je naasten helpen.” Anton: “Ik wil geen parasiet zijn van de samenleving.”

*De naam van Tom is gefingeerd.

Stichting Present

  • Stichting Present is een kleine organisatie die jaarlijks meer dan 300 vrijwilligersprojecten realiseert, genoemd Presentacties. Kenmerkend is dat het om korte projecten gaat. Vrijwilligers melden zich aan als groep of individu. Ze gaan dan een dag of avond aan de slag met een (of meer) hulpontvangers.
  • De vrijwilligers kiezen zelf wanneer ze willen werken en welk project ze willen uitvoeren. “De werkwijze past zich aan aan de agenda van de vrijwilligers, en niet andersom.”
  • Het gaat om een breed scala aan sociale en praktische projecten, van pannenkoeken bakken tot helpen verhuizen of tuinieren. In alle gevallen gaat het om hulp aan mensen die geen financiële middelen en vaak maar een beperkt sociaal netwerk hebben.
  • Meer informatie:  Stichting Present

 

Advertentie