Achter de deur van studentenhuisbaas SSH: ‘Wilt u een eend komen verjagen?’

“Het zijn net mensen”, antwoordt directeur-bestuurder Rob Donninger op de vraag of de student samen te vatten valt in één zin. Ze komen in alle soorten en maten en zijn even verschillend als dat ze gelijk zijn. Maar er is wel iets wat de laatste tijd in toenemende mate verandert in de studentenpopulatie: de groep internationale studenten groeit.

Volgens Donninger is dat hoopgevend. Sterker nog: “Internationalisering van het onderwijs wordt met argusogen bekeken terwijl juist dit cruciaal is voor het voortbestaan van ons onderwijssysteem.” Zijn redenering: Nederland kent een leegloop als het gaat om hoogopgeleiden en is bovendien onderhevig aan vergrijzing. Internationale studenten (mits ze blijven) kunnen precies die leemte opvullen.

Bezwaren dat de exponentiële toestroom van internationale studenten ook ontwrichtend kan werken, doet hij af als cultuurconservatisme: “Ik ben daar niet zo bang voor.” Door de toename van internationals heeft de SSH het één van haar ambities gemaakt om ook deze student een fijn thuis te geven. Deze ambities zijn deels al gerealiseerd. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de 900 short-stay kamers in De Bisschoppen op het Utrecht Science Park, specifiek bedoeld voor uitwisselingsstudenten.

De achterkant van de medaille
Precies in dit gebouw worden ook de keerzijdes van de internationalisering duidelijk. Volgens complexbeheerder Marcel D’Hanis is het juist in dit complex dat er veel overlast wordt gemeld. “Vooral de exchange-students hebben iets meer een vrijheid-blijheidmentaliteit, terwijl juist op het Utrecht Science Park doorgaans de iets ‘serieuzere studenten’ zitten.” Dat wil nog weleens tot frictie leiden.

Bovendien zijn de short-stay kamers van alle faciltieiten voorzien: gemeubileerd, met inpandige wasruimtes en een accommoderende verhuurder. Daardoor voelen de studenten misschien minder verantwoordelijkheid dan andere langdurige huurders, zegt hij. Maar uitwisselingsstudenten zijn uiteraard niet de studenten die de Nederlandse kenniseconomie moeten redden. De blijvertjes moeten bij voorkeur integreren in de gewone studentenhuizen.

Complexbeheerder Marcel D’Hanis. Foto: SSH

Contact via de smartphone
Studenten zijn digitaal erg vaardig en dat biedt de SSH een hoop mogelijkheden. Zo wordt er bijna niet gebeld en regelt de student het liefst alles zelf, via de smartphone. Dingen die bij andere woningbouwcorporaties via de ouderwetse 030-lijn worden afgehandeld, doen SSH-huurders middels WhatsApp of via de website. Dat komt de SSH niet slecht uit. Hoe digitaler alles is geregeld, hoe minder mankracht er nodig is binnen de organisatie zelf. Dit drukt aan de ene kant kosten, maar aan de andere kant zorgt het er ook voor dat medewerkers zich niet hoeven te vervelen met saaie administratieve klusjes en tijd over houden voor bijvoorbeeld contact met haar bewoners.   

Ook op andere fronten is de digitale honger van de student iets om rekening mee te houden. Manager IT & Innovatie Ronald de Lange houdt zich bezig met IT-innovatie in de panden. “Tegenwoordig streamen studenten alles. Er wordt bijna geen reguliere TV meer gekeken. Om die reden passen we de bandbreedte van het internet aan.” De Lange buigt zich ook over andere innovaties. Wat bijvoorbeeld als de student een sleutel minder op zak hoeft te hebben? “Wat zou je er bijvoorbeeld van vinden als de algemene toegangsdeur open gaat met gezichtsherkenning? Ik vind het zelf misschien wat spannend maar het kan allemaal.”

Volwassen worden bij de SSH
De communicatie met huurders blijft nodig want studenten behoeven soms nog wat sturing als het gaat om hun weg naar volwassenheid. “Het is eigenlijk een hele kwetsbare doelgroep”, legt directeur Donninger uit. Ze zijn jong, staan onder grote druk van hun studie en de daarbij behorende schuld én ze komen pas net kijken. Logischerwijs gaat er dan weleens wat fout. Bijvoorbeeld als het gaat om probleemoplossend vermogen.

Complexbeheerder D’Hanis deelt een aantal anekdotes. Recentelijk stelde een student de vraag of de SSH een eend wil komen verjagen uit de sloot, omdat die toch wel heel erg luid kwaakt -  het was immers tentamenweek. Toen is er vriendelijk uitgelegd dat de student in kwestie dit toch echt zelf mag regelen. Maar ook op andere fronten blijken studenten niet al te zelfredzaam. Toen in een SSH-pand de stroom was uitgevallen, hebben de desbetreffende bewoners twee dagen zonder stroom gezeten. Gewoon omdat ze niet wisten dat er een aardlekschakelaar in de meterkast zat die ze zelf weer konden omzetten. Ingrid van Batenburg, complexspecialist van de Cambridgelaan legt uit: “Dat is ook niet gek hoor. Het is vaak hun eerste ervaring op kamers en thuis is het toch meer een hotel. Ze weten het meestal simpelweg gewoon niet.“

De technische kennis van studenten wil dus nog weleens teleurstellen, maar op andere fronten weten ze het soms beter dan de SSH. Marketingstrateeg Anne Schulze vertelt over de ‘klantvisie’ achter de communicatie van de SSH: “Je moet erg clean en duidelijk zijn in de formulering van je boodschap.” Studenten schromen zich niet om wat van zich te laten horen als ze het er niet mee eens zijn. Zo vertelt Anne over een kaartje dat ze in de bus hadden gedaan bij alle panden in de binnenstad, om ze op positieve wijze te herinneren aan het feit dat omwonenden wel eens last hebben van hun zomerse borrel. De kaart werd echter bezorgd op een regenachtige ochtend waardoor de aanhef ‘Word jij ook zo blij van de zon?’ opeens een stuk minder treffend was. Dat nodigde uiteraard uit tot een aantal bijdehante reacties van de studenten.

De SSH toont ook dat ze weet dat haar huurders op weg naar volwassenheid zijn. Zo is er het buddysysteem ‘Goeie Buur’. Complexspecialist Ingrid van Batenburg vertelt dat studenten die wat steun kunnen gebruiken, gekoppeld worden aan andere studenten. En dat blijkt een groot  succes te zijn. Zo heeft iemand die zelf heeft deelgenomen aan het project Goeie Buur zich nu zelf aangemeld als buddy voor andere studenten. Terwijl ze dit zegt, straalt haar hele houding trots uit en zij is daar niet enige in. Alle medewerkers van de SSH die ik sprak, praten ieder op hun eigen manier met veel genegenheid over studenten.

Studentenprotest
Ondanks dat de SSH scherp in het vizier heeft wat studenten nodig hebben, kunnen ze het allergrootste probleem helaas niet oplossen: “We kunnen geen huizen toveren”, zegt vastgoedstrateeg Lilian Luijten. De SSH is misschien een grote speler als het gaat om huurders maar moet meedingen in een complexe markt van gewild vastgoed. De SSH probeert daarom op alle mogelijke manieren nieuwe kamers te realiseren: door nieuwe complexen te bouwen zoals, een nieuw gebouw genaamd ‘High Five’ dat nu in ontwikkeling is en op het Utrecht Science Park komt en een complex op de Opaalweg in Tolsteeg. Maar ook door bestaande gebouwen om te zetten naar kamers of het beheer van huurwoningen over te nemen van andere woningbouwcorporaties.

Of dit genoeg is, blijft nog maar de vraag en daarom lijkt de oplossing misschien te liggen bij studenten zelf. “Ik ben al jaren verbaasd over het gemak waarmee studenten accepteren dat er een woningtekort is, dat ze een kloterige financiering van hun studie hebben en dat er te weinig geld naar hun studie gaat.” Directeur Donninger ziet daarom meer heil in studentenprotesten. Er moet immers een radicale verandering plaatsvinden willen er structureel meer woningen beschikbaar komen, en dat kan de SSH niet alleen.