De échte laatstudeerders: naar de UB als motivatie ontbreekt

Het is donker en mistig op de Drift. Op één fietser na is er geen sterveling op straat. Niet zo gek, om half een ’s nachts op een woensdag in coronatijd. De lantaarnpalen langs de gracht werpen hun schijnsel op de ingang van de universiteitsbibliotheek. Daaruit komt nog licht naar buiten. De bieb is tot 1 uur open omdat de tentamenperiode is aangebroken. Misschien is dit nachtelijk uur niet het meest gangbare tijdstip om te studeren, maar toch is de UB niet helemaal uitgestorven. Nog twaalf fanatiekelingen brengen de laatste uren van hun dag gebogen over hun laptop door. Op donderdag zijn dat er zo’n tien.

De beveiligster bij de ingang twijfelt over het nut van de hoeveelheid werk die de nachtbrakers nu nog verzetten. “Sommigen zijn nog productief, maar anderen zitten als een soort zombie achter hun laptop.”

Je mag hierna slapen

Lara die Klinische Psychologie studeert, heeft net besloten dat ze vandaag genoeg aan haar masterscriptie heeft gewerkt en loopt richting de uitgang. Zij is vaker ’s avonds te vinden in de bieb. “Ik ben echt een avondstudeerder. Als ik overdag studeer en het idee heb dat ik nog twaalf uur heb om m’n ding te doen, krijg ik mezelf niet zo gauw aan het werk. Ik vind het wel lekker dat je nu gewoon een soort deadline hebt, namelijk: je mag hierna slapen. Dat werkt altijd wel goed voor mij.”

Ze heeft er sinds 22.30 uur gezeten. “Ik dacht: als ik nu gewoon twee uur naar de bieb ga, dan ben ik daar en kan ik mezelf beter motiveren. Dus het is ook een soort uitvalsbasis voor als ik even motivatie nodig heb.”

Ook student Publieksgeschiedenis Sjoerd werkt prettiger in de bieb. “Als ik thuiswerk, doe ik echt helemaal niks, zeker als er niet echt druk achter zit. Voor mij is studeren actief: naar de UB toe fietsen, mijn laptop uitpakken, en dan beginnen. Dan gaat het goed.” Over twee dagen moet hij zijn masterscriptie inleveren. Die laatste loodjes blijken hem toch zwaar te wegen.

Hij zit er al sinds 9 uur ’s ochtends. “Het is best wel fijn om er te zijn voordat iedereen er is en weg te gaan nadat iedereen al weg is gegaan”, vindt hij. “Dat voelt toch alsof je harder aan het werk bent dan de rest.” Omdat hij soms ook achter de balie werkt in de UB, zijn er dagen dat hij er ’s ochtends al zit te studeren en ’s avonds werkt. “Ik ben echt onderdeel van het meubilair”, voegt hij lachend toe.

Het is alsof je Lowlandkaartjes wil kopen

David, student Science & Business Management, legt de laatste hand aan een presentatie die hij morgenochtend moet geven. Hij komt uit Spanje, maar werkt in Nederland en volgt daarnaast een master. Ook hij zit er al sinds 9 uur ‘s ochtends. Om het vol te houden, neemt hij iedere anderhalf uur zo’n tien minuten pauze. "Anders kan ik me niet focussen", legt hij uit. In de bieb lukt dat hem een stuk beter dan thuis. Voor Ilse geldt hetzelfde, al had ze er liever minder lang gezeten. Ze moet deze week een grote opdracht inleveren voor haar studie Communiation & Multimedia Design. “Nu heb ik spijt dat ik het niet eerder heb gedaan”, zegt ze. Ze is blij dat ze in de bieb terecht kan. 

Antropologiestudent Louise is dezelfde mening toegedaan. Ze is bijna elke dag in de bieb te vinden. “Het is fijn als je met z’n allen samen aan het studeren bent. Thuis heb ik niet zo’n grote kamer, en hier heb ik ook minder afleiding”, licht ze toe. Bovendien werkt de sociale controle voor haar goed. “Je kunt de hele dag op je WhatsApp gaan zitten, maar ik heb het idee dat iedereen dat dan ziet. Niemand kijkt eigenlijk, maar voor mijn gevoel is iedereen aan het opletten of jij wel aan het studeren bent.”

Over het algemeen slaagt ze erin om een studieplek te vinden. Ze merkt wel dat je er op tijd bij moet zijn om te kunnen reserveren. “Deze week wilde ik steeds een plekje voor de volgende dag reserveren rond 12 uur 's middags, maar dan zit het eigenlijk al vol.” Toch lukt het haar vaak om alsnog een studieplek te bemachtigen, omdat er plekken vrijkomen. Dat ervaart ook Lara. “Als je hier ’s ochtends gaat zitten en er komen wat luie studenten niet opdagen die voor de hele dag een plekje gereserveerd hebben, dan valt er weer iets uit.” Een groepsplek bemachtigen is een ander verhaal. “Er is steeds meer animo om met vrienden stipt om middernacht een groepshokje te reserveren zodat je daar kan zitten – het is alsof je Lowlandskaartjes gaat kopen.”

De stilte wordt ruw doorbroken. “Beste bezoekers, de bibliotheek gaat over 10 minuten sluiten. Wilt u zo vriendelijk zijn u naar de uitgang te begeven?”, knalt het uit de luidsprekers. De enkelingen die er nog waren, druppelen langzaam naar buiten. De dag zit erop. Behalve voor die paar échte laatstudeerders die thuis toch nog even door moeten.