‘Het bestuursleven in Utrecht staat onder druk’

Een bestuursfunctie, een bijbaan en even niet studeren. Zo zag het leven van penningmeester Marijn van Andel (22) van studievereniging Vugs er vorig collegejaar uit. “Door de weeks was ik bij Vugs en in het weekend werkte ik. Ik zag veel van mijn vrienden en familie amper meer!” 

Herkenbaar voor student Pedagogische Wetenschappen Milou van Rijn (22). “Een bestuursfunctie is best zwaar, en je moet er veel voor laten. Studie en vrienden lijden echt onder je bestuursjaar.” Ze was vorig jaar secretaris in het bestuur van dansvereniging STUdance, net als Commissaris Dans, en oud-student Pabo en Communicatiewetenschappen, Rikke van Wijngaarden (27). 

Marijn, Rikke en Milou spreken over een intens jaar. Dat bevestigt ook Ashley Thijssing (23), die commissaris PR was bij UHSK, de studievereniging van Geschiedenis. Zij voelde extra druk omdat ze geen kamer kon vinden en daarom veel tussen haar woonplaats Amersfoort en Utrecht moest reizen. “Ik was echt weinig thuis en liep de hele tijd met mijn spullen te zeulen. Ik sliep te weinig en mijn eetpatroon werd er niet beter op.” 

Studentbestuurder Merijn van Andel. Foto: eigen foto

Opvolgers soms moeilijk te vinden
September en oktober zijn populaire wisselmaanden voor studentbesturen. Veel bestuursleden zwaaien af en maken plaats voor nieuwe studenten die zich een jaar voor een vereniging willen inzetten.

De verhalen over de grote werkdruk door het combineren van een bestuursjaar met een bijbaan en soms ook nog de studie, heeft effect op het vinden van nieuwe bestuursleden, stelt Tim Pijnenburg (21) Assessor External Affairs, bij internationale studentenvereniging Aegee.

Tim, die Interdisciplinaire Sociale Wetenschappen studeert: “Er worden veel verhalen gedeeld over hoe pittig een bestuursjaar is. Daardoor wordt er misschien niet meer zo positief gekeken naar besturen.” 

Tuurlijk snapt Tim de onvrede wel. “Voor je studie krijg je een diploma. Voor werken krijg je geld. Wat je overhoudt aan een bestuursjaar is minder tastbaar.” Maar alles bij elkaar zorgt dat er misschien voor dat minder mensen een bestuur willen doen.

Studentbestuurders Milou van Rijn (l) en Rikke van Wijngaarden. Foto: eigen foto

Druk op het bestuursleven
En dat wordt gemerkt bij verschillende studentenorganisaties. Zoals bij Aegee. Slechts vier van de zes bestuursposten werden opgevuld. “Die zullen het een stuk drukker gaan krijgen dan wij”, concludeert Tim.

Ook de Utrechtse studentenvakbond Vidius kreeg het bestuur niet vol, zegt de net opgevolgde penningmeester en student filosofie Philip Sokolov (26). Het bestuur zou idealiter uit zes studenten bestaan, maar dit jaar heeft Vidius slechts vier studenten kunnen vinden die het werk willen doen. Dat is er één meer dan het bestuur waar Philip in zat; in zijn jaar deden drie studenten het werk van zes. Maar de vier die nu het bestuur vormen, kunnen niet allemaal fulltime aan de slag.

Volgens Philip komt dat omdat ze anders financieel niet rondkomen en dus ruimte moeten hebben voor een bijbaan. Maar hij ziet meer moeilijkheden: “Het is lastig om een kamer te vinden in Utrecht en er is toegenomen druk op snel afstuderen.” 

Studentbestuurder Ashley Thijssing. Foto: eigen foto

Meer centen
Volgens Philip is de oplossing simpel: “De bestuursbeurs moet omhoog!” Niet alleen vermindert dat de financiële stress, maar wordt de werkdruk van het besturen ook draaglijker, omdat de energie niet verdeeld hoeft te worden tussen studeren, een bijbaan en het bestuur, en “het vergemakkelijkt misschien het zoeken naar een kamer”.

Ook volgens Tim van Aegee is een verhoging van de bestuursbeurs meer dan logisch. “Bij de Opening van het Academisch Jaar werd er nog gepronkt met de vele studentenorganisaties die Utrecht heeft waardoor iedereen wel een club kan vinden waar ze zich thuisvoelt. Maar het universiteitsbestuur vergeet dat besturen aantrekkelijk moet blijven, als ze niet willen dat verenigingen omvallen. De UU moet zich meer bewust zijn dat het bestuurswerk onder druk staat.”
Ook Ashley van UHSK ziet wel muziek in een verhoging van de beurs: “Als je studenten wilt motiveren een bestuursjaar te doen, moet de universiteit wel helpen. Je levert namelijk zo veel werk voor de uni en dat wordt soms echt onderschat. Als wij het niet goed doen, met bijvoorbeeld het introductieweekend, heeft dat direct invloed op de geschiedeniscommunity.”

Studentbestuurder Tim Pijnenburg. Foto: eigen foto

In gesprek
Ook STUdance vindt die bewustwording echt groeien. Wat Rikke en Milou vorig jaar tegenviel was het late moment waarop de studentensportvereniging mocht meepraten over de verhuizing van Pnyx, het gebouw waar tientallen besturen kantoor hielden.  

“Toen we door inzet van Vidius eindelijk aan tafel mochten komen, was het universiteitsbestuur verbaasd over sommige van onze werkzaamheden”, vertelt Rikke. Het College van Bestuur had bijvoorbeeld niet meegenomen dat studentbestuurders veel met persoonsgegevens werken en dat niet kunnen bespreken op openbare flexplekken die ze vanwege de privacy op de nieuwe locatie zouden krijgen. 

“Zo ging dat ook bij Olympos, waar een nieuw registratiesysteem voor veel problemen zorgde, die wij al lang hadden kunnen zien aankomen”, schetst Milou. “Soms wordt vergeten hoeveel kennis we hebben. Het is niet dat we ons er alleen tegenaan willen bemoeien, we hebben ook gewoon veel kennis en ervaring.”

Studentbestuurder Philip Sokolov. Foto: eigen foto

Toch een aanrader
Alle positieve en negatieve ervaringen tegen elkaar afwegend blijft de conclusie van deze  studenten dat een bestuursjaar een aanrader is. “Je krijgt er namelijk ook veel voor terug”, relativeert Rikke. Tim: “Ik vond mijn bestuursjaar bijzonder. Het is een ervaring die je niet op een andere manier kunt opdoen. Ja, je wordt wel in het diepe gegooid. Je moet veel nieuwe dingen leren en krijgt veel verantwoordelijkheden waarmee je moet leren omgaan.”

Het is een aantal verenigingen dan ook gelukt om een vol bestuur te krijgen voor het komende jaar. STUdance, UHSK en Vugs bijvoorbeeld. Hoe dat is gelukt? Bij de sociaal geografen zijn er veel actieve leden. “Natuurlijk zien ook wij die aantallen nog iets afnemen. Maar onze reizen zitten net zo snel vol als altijd”, vertelt Marijn.

Dat komt volgens hem omdat zijn studievereniging erin slaagt om in de introductieweek al goed te laten zien wat Vugs is. Als goed voorbeeld: “Door mijn introductieweek had ik al besloten dat ik een bestuursjaar wilde doen, omdat ik voelde dat het hier zo gezellig was en ik zo warm werd ontvangen”.

Dit enthousiasme ervaarde Ashley ook bij haar studievereniging. Want zelfs al woonde ze niet in Utrecht, zou ze het niemand afraden om een bestuursjaar te doen. “Je moet je een beetje laten meevoeren, want het kan erg leuk en leerzaam zijn! Dus gewoon doen!”

‘Nodig ons en jezelf uit!’
Verenigingen zijn meer dan bereid om die kennis te delen. Marijn van studievereniging Vugs roept universitaire bestuurders op: “Kom gewoon een keer langs op de verenigingskamer! Nu moet de toenadering meestal van ons komen, maar als jullie een keer langskomen, zie je met eigen ogen wat we allemaal toevoegen. Het is uniek hoe veel studieverenigingen hier in Utrecht zijn, koester dat!”

Hij hoopt ook dat de UU wat meer “oplossingsgericht” zou willen meedenken. “Vroeger hadden we een buitenlandreis en kregen studenten die meegingen een paar dagen extra vrijstelling van colleges om mee te kunnen. Vanaf dit jaar krijgen we die vrijstelling niet meer en moesten we onze excursie verplicht inkorten. Ook bij een landelijk symposium dat we organiseerden, kregen studenten geen vrijstelling.”

Bij de opleiding Geschiedenis wordt dat anders gevoeld, zegt Ashley. De opleiding is enthousiast over de activiteiten van UHSK. 

Ook Philip van Vidius voelt zich gehoord door het universiteitsbestuur en voelt serieus genomen. “Dan probeert de UU ook wat ze kan, binnen de speelruimte die er is”, zo is zijn ervaring. Zo noemt hij overleggen over de leefbaarheid op het Utrecht Science Park als voorbeeld.