Ineens past alles binnen het thema duurzaamheid!

Rare mensen daar bij DUB! Maken ze een special over duurzaamheid en de UU, doen ze dat op papier! Lacht de ene lezer ons uit, een ander is ronduit boos, omdat we verhalen over duurzaamheid verspreiden op papier waarvoor tientallen bomen het loodje hebben gelegd. Om maar niet te spreken van de inkt en de energie die het drukken en het vervoer hebben gekost.

De redactie is zich terdege bewust van de vreemde combinatie. Dat schrijft ook hoofdredacteur Ries Agterberg in zijn column in het papieren magazine. Het nummer draagt ook niet voor niets de titel Het groene geweten. Want hoe verklaar je je niet-duurzame gedrag als je duurzaam gedrag voorstaat?

Het is een vraag waar iedereen die wij in het kader van het thema spraken, mee worstelt. De geïnterviewde studenten, doen best hun best, maar leven lang niet lang genoeg om hun vliegreizen te compenseren. Onderzoeker Jeroen van de Sluijs die duurzaam leven als doel heeft, weet niet hoe hij moet omgaan met de vlieguren die hij maakt voor zijn werk. Zelfs milieufilosoof, veganist en bij tijd en wijle propagandist van het duurzame leven Floris van den Berg zegt in het magazine dat zijn ecologische voetafdruk nog te groot is vanwege zijn consumptiegedrag.

Tsunami aan tips
Een vraag waar ik mee worstelde, was wat wel en wat niet een plek verdiende in het magazine. Sinds het gesprek met onze denktank – een groep betrokken onderzoekers, studenten en medewerkers van de UU die met ons meedachten over de invulling van het thema – groeide het aantal mogelijke onderwerpen. Niet alleen deden en doen zij al veel op het duurzame vlak, ze kenden ook heel veel andere actievelingen en die kenden dan ook weer mensen die….. En toen eenmaal bekend werd dat DUB zich ging storten op duurzaamheid, werd de redactie overspoeld met allerlei goede initiatieven en tips die een plek verdienden in het blad.

Kende ik bijvoorbeeld de collegereeks over duurzaamheid van Studium Generale? Wist ik dat er een groen kantoor ging komen? Had ik al gehoord dat de jongerenvertegenwoordiger van de VN in Utrecht studeert? Dat een parttime onderzoeker de grond bij het Utrechtse station schoon laat eten? Kende ik het strategische thema Duurzaamheid?

En trouwens… waarom was de Botanische Tuin nog niet benaderd? En waarom staan er in De Uithof geen windmolens? Waar staan eigenlijk de glasbakken en waarom wordt het hele aanbod in de kantine niet vegetarisch en biologisch? Kunnen jullie daar niet eens achteraan gaan?

Allemaal goede en zinvolle ideeën, maar wel veel, té veel om op te nemen in een blad van 36 pagina’s. Het voordeel van DUB is dat je een deel van deze artikelen later alsnog kunt publiceren op de site, verzameld in het dossier Het groene geweten. Al zullen er vast ook nog activiteiten zijn, die de redactie nooit hebben bereikt.

DUB bleek ook niet de enige te zijn die op zoek was naar alle initiatieven. Vele ‘duurzamen’ bleken op zoek naar elkaar! Deze moeten elkaar nu overigens allemaal kunnen gaan vinden in The Green Office. Dit initiatief kreeg na publicatie van het blad het groene licht om na de zomervakantie echt te gaan starten als centraal punt van duurzame initiatieven van de universiteit.

Als duurzame paddenstoelen…
Het is misschien ook logisch dat duurzame initiatieven op alle fronten als paddenstoelen uit de grond schieten. Het onderwerp staat feitelijk pas een paar jaar écht op de UU-agenda. Het onderzoek op het duurzame vlak is gebundeld onder het nieuwe strategische thema Duurzaamheid waardoor ook veel onderzoekers van verschillende disciplines elkaar zijn gaan opzoeken om te gaan samenwerken. Het Utrecht Sustainability Institute is opgericht om de maatschappij en het onderzoek met elkaar in contact te brengen. Op het gebied van bedrijfsvoering hoorden initiatieven die het milieu sparen, vroeger gewoon nog tot de maatregelen om kosten terug te brengen. In de verbouwingsplannen van de binnenstad was het woord duurzaam niet te vinden, terwijl de binnenstadcampus nu hoog scoort op het lijstje van duurzame initiatieven.

Is duurzaamheid dus een mode term waar de UU mooie sier mee wil maken, vroegen criticasters zich met de redactie af? Zijn er bijvoorbeeld ook niet genoeg UU’ers die niets hebben met de term maar om wat voor reden dan ook wél hun afval scheiden, vegetarisch eten, geen auto rijden, hun bank op Marktplaats kopen of onderzoek doen in de duurzame hoek gewoon omdat daar geld mee is te verdienen? ‘Tuurlijk zijn die er. De vraag is wat moet je daar mee moet of kan in het kader van het magazine?

Aha...
In samenspraak met de denktank, koos de redactie voor een thematische aanpak. Hoe zijn studenten en medewerkers bezig met duurzaamheid? Wat draagt elk mens op eigen kracht bij? We lieten het cynisme los en gingen uit van het idee dat alle kleine beetjes helpen of die nu waren ingegeven door pragmatisme, opportunisme of idealisme.

En wat blijkt nu het magazine er ligt? De discussies over het thema hebben ieder redactielid tot nadenken gezet. Iedereen is iets duurzamer gaan leven. De één eet minder vlees, de ander doet zijn scherm na werktijd uit of print het hoogstnoodzakelijke alleen nog dubbelzijdig. Ook is al geopperd een afvalbak voor plastic op de afdeling te zetten. Als de verhalen in het magazine op alle lezers zo’n uitwerking hebben, dan lijkt me dat winst. Dan zijn de bomen voor het blad wellicht niet voor niets geveld.