Kleine studenten in een land vol reuzen

De lengte van de gemiddelde man in Nederland is 1,82 meter, die van vrouwen 1,68 meter lang. Dat is aardig wat langer dan de 1,56 meter die Jasmine Bridget Coelho (21) is. De student Liberal Arts and Sciences komt uit Kenia waar lange mensen “bij lange na niet zo lang” als Nederlanders zijn. “Het was gek om te zien hoe lang vrouwen hier zijn. Want in Kenia zijn ze relatief klein.” In Kenia is de gemiddelde vrouw 1,59 meter lang.

“Het beeld van wat een lang mens is, stond eigenlijk meteen op z’n kop toen ik hier kwam”, zegt de 21-jarige Ierse UCU-student Senan Cullinane. De gemiddelde lengte van Ierse mannen is 1,78 meter. Zelf is Senan 1,73. “Twee van mijn Nederlandse vrienden zijn twee meter lang, dat maakt dat een lange Ier hier klein is.”

Het lengteverschil heeft effect op de dagelijkse dingen van de studenten. Zo is boodschappen doen voor sommigen een missie vol obstakels. “Ik wilde eens een pak melk pakken die ver achterin het schap stond. Ik kon er niet bij. Dus probeerde ik het, met mijn vingers door het rooster, van onderaf naar voren te duwen,” zegt psychologiestudent en blogger voor DUB Rafaella Karadsheh die 1,59 meter lang is en opgroeide in de Verenigde Staten en Jordanië. Uiteindelijk kon ze toch met het pak melk naar huis. Na hulp van een Nederlandse vrouw.

Maar om hulp vragen vinden sommige studenten moeilijk. “Als je hier net bent en nog geen woord Nederlands spreekt, is het moeilijk vind ik om aan iemand te vragen of ze iets voor je kunnen pakken. Ik vond het niet fijn om mensen in een andere taal dan het Nederlands aan te spreken”, zegt de Engelse Niamh Sibley (20) die 1,62 meter lang is en derdejaars student is op UCU.

“Gelukkig zijn er trucjes om het zelf voor elkaar te krijgen. Een vriendin van mij pakte een stuk kaas dat al in haar mandje lag en schoof dat door het rooster zodat ze dingen van de bovenste plank naar haar toe kon trekken. Maar ik heb ook vrienden die weleens een heel schap om hebben laten vallen toen ze iets wilden pakken. Zelf heb ik weleens een fles melk laten vallen. Toen stond ik wel voor paal”, herinnert Niamh zich.

Nu ze al ruim twee jaar in Nederland woont, vindt Niamh het een stuk minder eng om een vreemde in de supermarkt iets te vragen. En ze heeft inmiddels ook een tactiek met succesgarantie om te zorgen dat ze ook de spullen mee kan nemen waar ze zelf niet bij kan: boodschappen doen met een lange vriend. Rafaella kwam ook op dat idee. “Ik doe mijn best om altijd in de buurt te zijn van langere vrienden”, zegt ze lachend. “En ik heb geleerd om mensen te vragen of ze mij willen helpen als ik ergens niet bij kan. Dat maakt het een stuk makkelijker.”

Rafaella Karadsheh. Foto: Ivar Pel

En dat doet ze niet alleen in de supermarkt. Ook de keuken is niet echt gemaakt voor de kleinere medemens. Soms stuurt Rafaella een bericht in de groepsapp van haar huis als ze iets nodig heeft van de bovenste keukenplank. Om eenzelfde probleem voor te zijn, zettte Niamh als eerste haar spullen in de keuken toen ze verhuisde naar de UCU-campus, waar ze met 12 anderen samenwoont. Zo kon ze alles kwijt op de laagste plank. Haar huisgenoten houden ook rekening met haar. “Ze weten dat ze de kruiden die ik gebruik vooraan in de koelkast moeten zetten. Anders moet ik op een stoel klimmen om ze te pakken.”

Een ander pijnpunt in de keuken is de magnetron. “Die zit boven de koelkast. Dat is irritant”, aldus Jasmine. Senan: “Soms moet ik springen om erbij te kunnen. Of iemand met een langere arm vragen om te komen helpen.”

Senan Cullinane. Foto: Ivar Pel

Ook de badkamerspiegels hangen vaak op Nederlandse hoogte. “Mijn tenen worden steeds sterker. Want daar moet ik elke dag op staan om mezelf goed in de spiegel te kunnen zien”, grapt Jasmine.

Behalve in huis en in de supermarkt merken vele internationals dat ze voor een Hollandse fiets vaak te korte benen hebben. “Het is super lastig om een fiets te vinden waarbij ik niet van het zadel af hoef te springen om met mijn voeten bij de grond te kunnen. Mijn benen zijn misschien niet lang, maar ik ben ook weer niet zo klein dat ik op een kleine fiets kan fietsen”, legt Senan uit. Jasmine heeft hetzelfde probleem: “Mijn eerste fiets was een kinderfiets zonder versnellingen. Ik kreeg rugpijn en pijn in mijn knieën als ik daar op reed.”

Ook dit probleem was Niamh voor. “Mijn evenwichtsgevoel is niet zo best en ik ben niet zo gecoördineerd. Mijn vader en ik wisten dat wanneer ik zou moeten fietsen, dat sowieso niet zou gaan op een Nederlandse fiets. Dus zijn we, na wat research gedaan te hebben, naar een fietsenwinkel gegaan om een fiets met een kleiner frame te kopen. Eigenlijk ziet mijn fiets er belachelijk uit tussen al die grote fietsen van mijn Nederlandse vrienden.” Haar vrienden bijhouden op het fietspad gaat ook niet altijd even makkelijk. “Gelukkig heb ik versnellingen. Maar ik zie ook dat mijn kleine benen een stuk sneller moeten trappen dan mijn Nederlandse vrienden op grotere fietsen.”

Niamh Sibley. Foto: Ivar Pel

Met fietsen heeft Rafaella minder problemen. Zij maakt gebruik van een Swapfiets. Het kleinste model is misschien iets te groot, maar daar is ze na drie jaar wel aan gewend. Tot die ene dag kwam en ze een fiets van een vriendin moest lenen. “Ik was vrijwilliger bij de bar van UCU. Toen de bar nog open was, moest ik een paar flessen wijn ophalen. Dat deed ik op de fiets van een vrienden die 1,70 is. Toen ik op wilde stappen bij de supermarkt verloor ik mijn evenwicht en viel in de bosjes.”

En dat is zeker niet de enige keer dat ze voor schut stond op een feestje. “Twee Nederlandse vrienden vierden samen hun verjaardag en hadden mensen uit het hele land uitgenodigd. Uiteindelijk waren er zo’n dertig Nederlanders. En omdat zij zo lang zijn, hadden ze niet altijd door dat ik er ook was. Ik kreeg aardig wat ellebogen in mijn gezicht tijdens het dansen.”

“Het is wel heel grappig om met heel lange jongens te flirten op feestjes. Zij moeten dan helemaal voorover bukken om te horen wat jij zegt”, grinnikt Jasmine.

“Barkrukken zijn ook een vijand. Het lijkt wel alsof ze hier ook een stuk hoger zijn dan in mijn thuisland. Ik was in een kroeg in de buurt van de Oudegracht en het was me eindelijk gelukt om op een kruk te gaan zitten. Juist op dat moment besloot de groep waarmee ik was dat ze ergens anders naartoe wilden gaan. Toen ik van de kruk sprong, bleef mijn jurk haken aan de achterkant van de stoek. Ik bungelde aan dee kruk en kon met mijn voeten niet bij de grond. Toen moest een vriend mij bevrijden”, herinnert Niamh zich.

Deze ongemakkelijke momenten leveren wel weer goede verhalen op. Deze studenten verhalen over al hun ongemakkelijkheden met een grote glimlach. En ze zijn trots op hun aanpassingsvermogen. “Zo erg is het ook weer niet”, zegt Senan. “Ik ben het inmiddels gewend”, zegt Rafaella terwijl ze haar schouders ophaalt. Zij vind het hier zo fijn, dat ze hier wil blijven. Ze is net toegelaten tot de Master Sociale Gezondheids- & Organisatiepsychologie Ook Senan heeft plannen om in Den Haag een appartement te delen met een aantal vrienden. Niamh weet nog niet of ze voor haar master in Nederland blijft, Zweden staat ook hoog op haar lijstje Jasmine weet nu al dat ze elders in Europa een master gaat volgen, wat betekent dat de Keniaanse waarschijnlijk in een land zal blijven wonen waar de meeste mensen langer zijn dan zij. 

Waarom zijn de Nederlanders zo lang?
De Nederlanders zijn gemiddeld de langste mensen ter wereld. Maar dat was niet altijd het geval blijkt uit onderzoek van militaire gegevens door de Royal Society of London. Dat onderzoek laat zien dat halverwege de 19de eeuw Nederlandse soldaten gemiddeld 1,65 meter waren. Dat maakte Nederland één van de kléinste landen ter wereld. Dus waar komt die groeispurt van 20 centimeter in minder dan 200 jaar vandaan?

De groei is volgens de onderzoekers te snel gegaan om deze te wijten aan genetische factoren zijn. Dus wordt het toegeschreven aan het welzijn in het land, zoals toegang tot voldoende en gezond eten. Zuivel wordt in het bijzonder genoemd omdat dit zorgt voor veel calcium in de botten. Ook de kwaliteit van de gezondheidszorg is volgens de onderzoekers een belangrije factor.