Slapen tussen de forensen om het laatste rondje mee te kunnen pakken

Op het eerste gezicht lijkt het een doodgewone dinsdagmorgen op Utrecht Centraal. Mensen rennen in halve sprintjes om hun trein te halen, de omroeper koppelt monotoon tijden aan bestemmingen en de geur van koffie hangt in de lucht. Maar wie goed kijkt, ziet dat een grote gele banner het station tijdelijk een andere functie geeft. ‘Welkom op Glamping Utrecht Centraal’, staat er, waarachter elf studenten deze week bivakkeren in een camping die noch luxe, noch comfort ontbeert. 

DUB is niet de enige die een kijkje komt nemen. Ook AD, Telegraaf, de Volkskrant, RTV Utrecht, Radio 1 en de NS zelf zijn aanwezig om beeldmateriaal te maken. Sommige studenten moeten nog even wakker worden en worden door een medewerker uit hun tent geroepen om aan te schuiven bij het ontbijt. Daarbij krijgen ze meteen een flinke dosis camera’s op zich gericht. Het bananenbrood en de jus d’orange blijven onaangeroerd terwijl journalisten van verschillende media met hen in gesprek gaan. 

“We wilden iets doen voor de jongere doelgroep, omdat zij nog veel gebruik gaan maken van de trein,” vertelt Sarah van Amerongen. Zij maakt deel uit van het team dat drie weken geleden het idee voor de glamping bedacht. “Daarnaast is de UIT-week elke dag van 10:00 tot 01:00, waardoor het voor veel mensen niet haalbaar is weer thuis te komen. De studenten op de camping komen uit de Achterhoek, maar ook uit Italië en België. Door hier te slapen, hoeven ze niet vast te zitten aan de laatste trein.” 

Zelfs als je elke dag heen en weer zou kunnen reizen, is de UIT-week een prijzige onderneming: de studenten-OV-kaart gaat pas op 1 september in. Amerongen: “We willen ook aandacht vragen voor het kamertekort. Daarnaast kennen deze studenten vaak nog niemand in Utrecht, dus dit is meteen een kans om nieuwe mensen te leren kennen.” 

Ochtendmassage
Aanmelden ging via een filmpje. Selecteren hoefde de NS niet; er kwamen precies genoeg aanmeldingen binnen om alle tenten te vullen. Studenten deden mee met hun partner of stuurden hun video zelfs vanaf hun vakantieadres. 

Aan luxe geen gebrek. Op kunstgras en houten vlonders staan strandstoelen, zitzakken en nepplanten. Er zijn NS-tenten met dekens en kussens, versierd met machinistenuniformen en petten. ’s Ochtends lopen de studenten rond in NS-pantoffels, badjassen en vissershoedjes. Douchen en naar het toilet gaan kan bij de Basic-Fit, die 24/7 open is. Ook andere winkels op het station dragen bij: Etos levert paracetamol, oordoppen en slaapmaskers, de Kiosk zorgt voor saucijzenbroodjes en een medewerker van Bruna brengt tijdens het ontbijt de krant. Vandaag zingt zangeres Zoë Livay de studenten wakker, woensdag staat yoga op het programma en donderdag een ontspannende ochtendmassage. 

Beter dan een hostel
Niet veel mensen zouden vrijwillig op een station overnachten. Voor Noa (23) uit Lichtenvoorde, aankomend student premaster Onderwijswetenschappen, was het echter een bewuste keuze. “Ik wou eigenlijk een hostel boeken, maar dit is gratis.” In plaats van om 23:00 de laatste trein naar Lichtenvoorde te nemen, kon ze nu tot 02:00 uur doorfeesten. Ze heeft nog geen kamer in Utrecht. “Ik ken iemand die pas na vijf jaar ingeschreven staan een kamer kreeg. Dan ben ik allang afgestudeerd.” De constante media-aandacht vindt ze wel even wennen: “Je doet je rits open en meteen staat er een camera voor je neus. Dat vind ik best heftig.” 

Ook Olivier (19) uit Berlicum, aankomend student docent biologie en Engels, koos voor de camping vanwege de kosten. Bovendien leverde het hem drie extra feestuurtjes op. “We hebben hier om half vier nog zitten chillen. Leuk is dat je mensen van de camping ook in de stad weer tegenkomt.” 

Hoe verwend de studenten ook worden, het geheel voelt toch een beetje dubbel. De vele camera’s en interviews maken het lastig om spontaan contact met elkaar te leggen. Rond de camping lopen perswoordvoerders en NS-medewerkers, wat de sfeer soms meer marketing dan kamperen geeft. Na een jaar vol stakingen  en prijsverhogingen voelt het vanuit de NS ook een beetje als een PR-stunt. Van Amerongen erkent dat: “Natuurlijk is het een PR-actie, maar we willen ook aandacht voor het kamertekort en iets doen voor deze doelgroep.” 

Wanneer de laatste cameraploeg vertrekt, ontstaat er eindelijk wat rust in de groep. De studenten beginnen wat meer ontspannen met elkaar te kletsen en te genieten van het ontbijt. Een ding is zeker; ze zullen de eerste week van hun studententijd niet snel vergeten.