Studentenpodcast Dom Doen: taboes doorbreken aan de keukentafel

Je zou de podcast het best kunnen omschrijven als een verzameling openhartige keukentafelgesprekken gericht op jonge vrouwen. De Utrechtse vriendinnen Myra Bledoeg (22), Malika van de Weerd (22) en Sanne Savelsbergh (23) begonnen met het maken van Dom Doen in de corona-lockdown. Sanne: “Onze studies en mijn werk lagen stil en we zaten binnen. We waren eerst van plan live radio te gaan maken om studenten in quarantaine een hart onder de riem te steken, maar dat werd uiteindelijk een podcast.”

Op 22 april stond de eerste podcast online. Ondertussen zijn er al 19 afleveringen van 30 tot 50 minuten, waar gemiddeld 2000 mensen naar luisteren. “Dat hadden we nooit verwacht. De podcasts schieten als paddenstoelen uit de grond, zeker in coronatijd, maar de meeste sneuvelen na vier afleveringen weer. Wij bleven doorgaan, omdat we merkten dat onze luisteraars enthousiast waren en wij ook.”

UVSV
De meiden kennen elkaar via studentenvereniging UVSV. “Maar dat proberen we een beetje op de achtergrond te houden”, zegt Sanne. “We willen inclusief en herkenbaar zijn voor iedereen: een soort uithangbord voor alle studenten in Utrecht. Het moet geen gekke verenigingsbubbel worden.”

Op de vereniging raakten ze vaak op woensdagavond met zijn drieën in discussies verzeild. Sanne: “Myr is heel feministisch en daar was ik nog helemaal niet zo mee bezig. En Malika was heel erg bezig met duurzaamheid en goed leven; ze was bijvoorbeeld vegetarisch. Ik was altijd een beetje de amusementstijger die met veel humor elke discussie aanging. We konden altijd heel geïnspireerd raken door elkaars denkwijzen en met die verschillen kregen we hele interessante en verfrissende gesprekken.”

Het was natuurlijk wel spannend om een podcast te beginnen, zegt Sanne. “Mensen vinden het al snel pretentieus. Je vindt jezelf dan wel zo belangrijk dat je denkt dat mensen willen luisteren naar wat je te zeggen hebt.” De meeste reacties zijn echter positief, en de kritische opmerkingen die de dames krijgen, zijn inhoudelijk van aard. “Dat lokken we ook wel uit. We nemen een hoop op de hak en vragen de luisteraars geregeld naar hun mening. Dan moet je de kritiek ook wel aankunnen. Het allerleukste is dat mensen ons benaderen om te melden dat ze aan het denken zijn gezet, of dat onze podcast een gespreksstarter was.”

Keukentafel
In de podcast schuift er geregeld een gast aan tafel bij de meiden. Zo hebben ze een aflevering gehad met pornoster Kim Holland, waarin ze praatten over vrouwen die porno kijken en de onrealistische standaard die porno wekt. “Die aflevering hebben we opgenomen in haar penthouse. Natuurlijk wel coronaproof, dus met afstand. We gaan eigenlijk altijd naar onze gasten toe, of ze komen bij mij thuis. Dan krijg je een veel dynamischer en natuurlijker gesprek dan wanneer iemand zou inbellen”, aldus Sanne.

[tekst gaat verder onder fragment]

Die sfeer is belangrijk voor de podcastmakers. “De kracht van deze podcast is een huiselijk gesprek. Alsof je bij wijze van spreken gewoon meeluistert met een paar vriendinnen die een discussie voeren. Zo voelt het maken voor ons vaak ook. De eerste episodes waren nog wel uitgewerkt in een script, maar vanaf episode vijf zijn we dat veel meer los gaan laten. We voeren gewoon de gesprekken en discussies zoals normaal, maar nu met microfoons erbij.”

Taboes
Op een relaxte manier vliegen de meiden zware onderwerpen aan. “We vinden taboes heel interessant. En omdat we goed bevriend zijn maar allemaal een heel andere wereldvisie hebben, kunnen we daar heel eerlijk en open over praten.” Wat die taboes dan zijn? “Nou, bijvoorbeeld homoseksualiteit onder studenten en binnen verenigingen. Ik ken maar heel weinig vrouwen die openlijk lesbisch zijn. Je zou je kunnen afvragen hoe dat komt. Voelt onze omgeving wel veilig genoeg om uit de kast te komen?”

Ook de aflevering over de black lives matter-movement (BLM) was een uitdaging om te maken, maar voor de meiden wel ontzettend waardevol. “In onze omgeving merkten we dat dit onderwerp leefde, maar dat veel mensen het spannend vonden om het gesprek aan te gaan. Malika is zelf van kleur en we zitten verder in een vrij witte bubbel. Dat maakte dat we het wel heel belangrijk vonden om dit onderwerp niet uit de weg te gaan.” Ben je dan niet bang dat je iets verkeerds zegt of vraagt? Sanne: “Ja, er waren wel dingen waarvan we het moeilijk vonden om aan te kaarten. Racisme is een heel precair onderwerp, maar juist omdat we vriendinnen zijn, werd deze aflevering heel kwetsbaar en mooi. Alles mocht besproken worden.”

Het meest gênante of persoonlijke wat ooit in de podcast is verteld, is moeilijk aan te wijzen, vindt Sanne. “Elke aflevering zijn we heel erg open. Ja, je stelt je wel heel kwetsbaar op als je praat over masturbatie onder vrouwen en het normaliseren van porno, dus misschien was die episode wel het meest persoonlijk.”

Gasten
Naast Kim Holland kwamen in de podcast ook journalist en activiste Milou Deelen (over slutshaming), blogger Floor van Liemt (over op jonge leeftijd ernstig ziek zijn en geconfronteerd worden met de dood) en filmmaker Vincent Tilanus (over seksuele diversiteit in films en series) voorbij. De meest recente podcast is met Romy Bresseleers; de creative director van socialemediaster Anna Nooshin. Zij praat mee over het vinden van je eigen identiteit en je onderscheiden van de menigte.

De podcast is gericht op vrouwen, maar er zijn nu ook wel wat mannelijke luisteraars. “Die luisteren stiekem mee”, lacht Sanne. “Ze blijven wel op de achtergrond. We komen er per toeval achter dat ze meeluisteren, door inhoudelijke opmerkingen of vragen die we krijgen. Op Instagram is 93 procent van onze volgers vrouw en 7 procent  man.”

Tot voor kort kwam er elke woensdag een nieuwe aflevering online, maar dat wordt nu eens in de twee weken. “Het normale leven herstelt zich een beetje, dus met studie en werk erbij is elke week wat te veel”, aldus Sanne. Zij studeerde journalistiek op de Hogeschool Utrecht, Malika doet de master Metropolitan Analysis, Design & Engineering in Amsterdam en Myra doet de master Law & Economics op de Universiteit Utrecht.

Knipoog
En de naam, Dom Doen, is die niet wat negatief? Sanne lacht. “Het is een knipoog. Natuurlijk is het een referentie aan de Domtoren, maar het is ook een beetje provocerend bedoeld. Met zo’n titel en de hoeveelheid roze in onze huisstijl, verwacht je dat we dom gaan lullen over allerlei oppervlakkige dingen. Maar we gaan echt de diepte in. En we zijn feministisch, dus vrouwen koppelen aan roze en andere stereotypen, willen we juist niet. Daar steken we de draak mee.”

De titels van de podcastafleveringen zijn ook opvallend. “Daar gaan je nekharen van overeind staan, maar dat is juist wat we willen. De uitzending over slutshaming heet bijvoorbeeld ‘Slettenbak’, de uitzending over body positivity heet ‘Kilokech’ en de aflevering over identiteit heet ‘Kuddekut’. Het is een beetje rebels, met een enorme knipoog.”

Tim Hofman
De podcast is te vinden op Spotify, Soundcloud en de Apple podcast-app. Op Instagram heeft de podcast ondertussen ruim 1000 volgers. “We zijn in één dag van 300 naar 800 volgers gegaan door een shout out van Tim Hofman, dat was echt insane”, zegt Sanne. In de vierde episode leverden de meiden kritiek op de BNNVARA coryfee, waarna ze Hofman zelf nog hebben benaderd om zich te verweren. Dat kon hij waarderen, want in zijn Instagram-story plaatste hij vervolgens een screenshot van de Dom Doen-podcast met daarbij de tekst ‘leuke volgtip’. “De telefoon ontplofte toen echt.”

De podcast heeft een heel gericht bereik, dus op termijn hopen de meiden sponsoren te vinden. “Er zit nu alleen eigen geld in, maar als we hier mee door willen gaan zullen we toch echt een verdienmodel moeten vinden. Er gaat veel werk in zitten, dus we kunnen dit niet onbetaald blijven doen. Hoe leuk we het ook vinden.”