Thymen Arensman gaat voor klassement in Vuelta na moeilijk besluit over studie

Het is een doordeweekse middag eind juni als wielrenner Thymen Arensman een glas water op de keukentafel neerzet, een stoel naar achteren trekt en rustig gaat zitten. Hij heeft net getraind: vier uur met twee keer twintig minuten en een keer tien minuten wat harder. “Ik heb zelfs een beetje meer gedaan dan gepland. Het ging heel makkelijk, dus ik dacht ja, waarom ook niet, een beetje pushen mag best.”

De tafel waaraan Arensman is gaan zitten, staat in de woonkeuken van zijn ouderlijk huis in het Gelderse Beesd, een dorp in de Betuwe op zo’n 30 kilometer van Utrecht. Het is ruim een maand na de slotetappe van de Giro d’Italia, een tijdrit van ruim 17 kilometer waarin hij tweede werd achter de Italiaan Matteo Sobrero.

Na de Giro reed hij met zijn team DSM in de Ronde van Zwitserland, tot hij na vier dagen moest opgeven: geveld door de hitte en, zo bleek bij thuiskomst, corona. Daarvan is hij net een week hersteld als we hem spreken, en de trainingen gaan weer goed. Zo goed, dat Arensman vandaag de waardes op zijn fietscomputer niet geloofde. “Ik ben gestopt om mijn powermeter opnieuw te kalibreren”, vertelt hij lachend. “Ik dacht: het zal na het ziek zijn wel moeilijk gaan, maar de vorm is er dus gewoon nog.”

Metale kracht
Drie jaar geleden sprak DUB Arensman ook. Dat was toen een klein jaar voor de geplande Vuelta-start in Utrecht in 2020. Vanwege de coronapandemie werd deze uiteindelijk naar 2022 verplaatst. Komende vrijdag begint het wielerevenement, met een ploegentijdrit door de binnenstad. Een dag later staat er een etappe op de agenda die finisht op het Utrecht Science Park.

Sinds die vorige keer dat we Arensman interviewden, is er veel veranderd. Destijds studeerde hij nog geschiedenis aan de Universiteit Utrecht, inmiddels is zijn laatste college aan de Drift zo’n twee jaar geleden.

Van recentere datum is het nieuws dat hij na dit wedstrijdseizoen de overstap maakt naar de Britse succesformatie INEOS Grenadiers. Die transfer is door INEOS nog niet bevestigd; en ook Arensman kan er nog niets over vertellen: “Maar dat ik bij DSM wegga is een feit.”

Tijdens de Giro bevestigde Arensman voor het Nederlandse wielerpubliek zijn status van grote belofte als ronderenner. Naast een tweede plaats in de afsluitende tijdrit, behaalde hij dezelfde plek in de zestiende etappe, een bergrit naar Aprica.

“Ik denk dat ik wel mooie resultaten heb laten zien”, zegt Arensman over zijn weken in Italië. “Alleen: ik ben drie, vier keer zo dicht bij een etappeoverwinning geweest, dan is het wel jammer dat er telkens eentje sterker is.”

Waren die dagen die je nu noemt ook meteen je hoogtepunten van de Giro?
“Dat vind ik een lastige. Ik ging er met een heel ander doel naartoe, namelijk om mijn kopman Romain Bardet te ondersteunen. Maar die werd ziek.”

Zo’n fantastische Giro was het dus niet, zeg je eigenlijk.
“Je moet je bedenken: wat je op tv ziet is alleen de koers zelf, maar Romain en ik wisten al vanaf november dat we naar de Giro gingen om hem een goede klassering te bezorgen. We zijn samen op hoogtestage geweest; de eerste twaalf weken van het jaar waren we er iets van tien samen. En als je kopman dan tijdens de Giro wakker wordt met een maagvirus, dan is eigenlijk alles waarvoor je vanaf november getraind hebt weg.

“Toch is het gelukt om te switchen en heb ik kunnen strijden om een etappeoverwinning. Daar heb je veel mentale kracht voor nodig, dus dat proces noem ik mijn hoogtepunt.”

Last van studiedeadlines
Een maand na het interview aan de keukentafel in Beesd wist Arensman in de Ronde van Polen dan toch zijn eerste profoverwinning te behalen door een knappe zege in de tijdrit. Deze week maakte de DSM-ploeg bekend dat Arensman zelf als kopman aan de start zal staan op het Jaarbeursplein als de Vuelta in Utrecht van start gaat.

Dat Arensman zich zo heeft kunnen ontwikkelen in het profcircuit, heeft er ook mee te maken dat hij na bijna twee jaar stopte met zijn studie geschiedenis. Tijdens het vorige interview met DUB zei hij nog in ieder geval zijn bachelor te willen afmaken, maar het studeren bezorgde hem te veel stress, zegt hij nu. “Ik werd tijdens mijn studie prof, terwijl ik ook voltijds studeerde. Ik had het gevoel dat ik gewoon twee fulltime jobs aan het doen was.”

Het was niet te combineren, profwielrennen en studeren?
“Voor mij niet, nee. En ik denk dat het sowieso heel lastig is, maar ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken. Ik merkte dat ik tijdens de trainingen last had van de deadlines en de studiestress. En tijdens het studeren was ik weer moe van de trainingen. Het was uiteindelijk nog best een lastige beslissing om te stoppen, maar ik kan me ermee troosten dat ik in ieder geval mijn p (propedeuse oftewel positief bindend studieadvies (bsa), red.) heb gehaald, dus ik kan weer terugkomen naar de universiteit als ik dat wil.”

Is het studeren iets dat je nu mist naast het fietsen?
“Ja en nee. Je kunt er gewoon niets anders bij doen, bij het profwielrennen. Ik ben nog jong, druk bezig mijn plek in het profpeloton te vinden en het leventje te ontdekken. Dat werkt niet in combinatie met een fulltime studie. Het fietsen gaat nu gelukkig wel redelijk, dus ik denk dat het een goede beslissing was om te stoppen.”

Ben je nog weleens met geschiedenis bezig?
“Ik hou er nog steeds van. Om een recent voorbeeld te noemen: als je de Giro rijdt dan zie je drie weken lang alleen maar mooie gebouwen en kerken. Bijvoorbeeld bij de ploegenpresentatie voor de start, in een dorpje of aan zee. De meeste renners zijn dan al gefocust met de wedstrijd bezig, ik kijk rustig wat rond naar alle geschiedenis om me heen. Dat is superleuk.”

Dan nog wat anders. Heb je het Vuelta-parcours al bestudeerd?
“Nog niet in detail, maar de etappes in Nederland heb ik al wel bekeken. Het is supervet dat de route over mijn trainingswegen gaat. Over de heuvelrug, over vliegbasis Soesterberg en een stukje door de Betuwe in de tweede etappe als we in Den Bosch starten. En natuurlijk over de Amerongse Berg, daar heb ik vandaag nog getraind en in totaal wel tientallen of honderden keren tegenop gefietst."

Op die Amerongse Berg zijn zelfs punten voor het bergklassement te verdienen ...
“Ja, dat vind ik wel om te lachen eigenlijk. Als we over de grote weg komen, rijdt het peloton gewoon met 40 kilometer per uur omhoog. Dan moet je misschien even uit het zadel komen, maar als veel meer dan een viaduct zal het niet voelen.”

Podiumplek in grote ronde is toekomstdroom
De Vuelta betekent de laatste grote wielerronde voor Arensman in dienst van team DSM. De komende jaren wil hij zich verder ontwikkelen als ronderenner. Een podiumplek in een drieweekse wedstrijd is een droom voor de toekomst, maar het ontwikkelingsproces is voor hem het belangrijkst.

“Ik hoop stappen te blijven zetten in het tijdrijden en het klimmen. Als ik in de Giro voor een klassement had gereden, was ik in de top 10 geëindigd, dat weet ik zeker. De komende jaren ga ik 110 procent geven. Als dat lukt ben ik tevreden, ongeacht het resultaat.”

Het favoriete Utrechtse trainingsrondje van Thymen Arensman
Of hij met de bekende wielerapp Strava een rondje met begin- en eindpunt in de buurt van Utrecht wilde uittekenen? Natuurlijk, zei Arensman: “Routes bouwen is naast het fietsen een grote hobby van me.”

Startend in Amelisweerd is de ronde met een kleine aanloop vanaf de stad zo’n 145 kilometer. Een flinke afstand, maar daar zit dan ook wel zo’n beetje alles in wat de omgeving Utrecht ideaal maakt voor trainingen.

“Ideaal is het natuurlijk ook weer niet echt hoor”, haast Arensman zich te zeggen, “er zijn natuurlijk geen bergen. Maar de polders en de dijken zijn perfect voor tijdrijdtrainingen, en als ik daar klaar mee ben, ga ik naar de heuvelrug.”

Zowel de polders, de dijken als de heuvelrug zitten in de route, die ook door Beesd komt, de woonplaats van Arensman. Als dat geen ideaal rondje is…

Klik op de afbeelding voor de details van de route.