UU'er wil methaanuitstoot verminderen door wetenschap in de praktijk te brengen

“Dit is iets wat niet tot morgen kan wachten”, zegt Maazallahi. De urgentie die hij voelt, is duidelijk af te lezen van zijn gezicht. Methaan is 80 keer krachtiger in de opwarming van de aarde dan koolstofdioxide, zegt hij. “Het verschil is dat methaan als broeikasgas een kortere levensduur heeft. Tien jaar in plaats van honderden jaren als je het vergelijkt met CO2”, legt hij uit. Daarom heeft het substantieel verminderen van de methaanuitstoot in veel kortere tijd een positieve impact op het klimaat. “Omdat we achterop raken met onze missie om de koolstofdioxide-uitstoot te verlagen, zou het verlagen van de methaanuitstoot wat tijd kunnen kopen.”

Maazallahi’s interesse in methaanuitstoot begon tijdens zijn bachelor Petroleum Engineering in Teheran. Hij raakte geleidelijk steeds meer geïnteresseerd in milieuproblemen. Het bracht hem in 2013 naar Enschede en het jaar daarop naar het Zweedse Lund voor de master Environmental Modelling and Management. Hij studeerde af op een thesis over het meten en toekennen van methaanuitstoot in het verre westen in Pennsylvania in de Verenigde Staten.

Na zijn master werkte hij voor het Iraanse nationale gasbedrijf om methaanuitstoot van de energiebedrijven in Iran te meten. “Het accuraat bepalen van de aantallen was in de praktijk ontzettend lastig”, vertelt hij. In 2017 verhuisde Maazallahi naar Utrecht om zijn onderzoek voort te zetten als PhD. Door gebruik te maken van mobiele technieken, zoals het installeren van meetapparatuur op rondrijdende busjes, lukte het hem om methaanuitstoot in Europese steden te identificeren en te kwantificeren. Ook drones en vliegtuigen kunnen hiervoor worden ingezet. Maazallahi is nu een postdoc onderzoeker op het gebied van methaan samen met het Environmental Defense Fund to the Far East in het Zuid-Koreaanse Seoul.

Nu is hij ook ondernemer sinds hij is begonnen met zijn startup Maaz Maps. Hij hoopt passende methoden in te zetten om organisaties te helpen bij het begrijpen en verlagen van hun methaanuitstoot. “Ik heb besloten om mijn eigen bedrijf te starten, omdat onze resultaten toegepast moeten worden. Ze moeten niet vergeten worden in bibliotheken. De wetenschap en de technologie om methaan terug te dringen. bestaat al. Er zijn natuurlijk nog steeds dingen aan ons onderzoek die verbeterd kunnen worden, maar wat we al hebben, is genoeg om de uitstoot te verminderen,” verklaart Maazallahi.

Aangezien meer dan honderd landen recentelijk een eed hebben ondertekend om de methaanuitstoot in 2030 met 30 procent te verminderen, lijkt Maaz Maps genoeg klanten te kunnen krijgen. “Ik zie een rooskleurige toekomst voor me. Maar het belangrijkste is dat we nu moeten handelen.”

Drie sectoren
Zijn potentiële cliënten komen uit de landbouw-, energie- en afvalsector. Hoeveel ze bijdragen aan de uitstoot hangt af van de activiteiten binnen een land. In landen die fossiele brandstoffen produceren bijvoorbeeld, dragen de olie-, natuurgas- en steenkoolproductie sterk mee aan de methaanuitstoot. In landen met een ver ontwikkelde landbouwsector is de uitstoot van vee en boerenactiviteiten juist het grootst.

Wereldwijd gezien is menselijke activiteit verantwoordelijk voor ongeveer 60 procent van de uitstoot. Ongeveer een kwart hiervan komen uit de landbouw. De internationale veestapel telt ongeveer 1,5 miljard dieren, wiens darmgisting (een natuurlijk onderdeel van hun verteringsproces) voor veel methaan zorgt. Een enkele koe boert zo ongeveer 150 kilo methaan op. Rijstvelden zijn ook een grote verantwoordelijke: de regelmatige overstromingen op de akkers zorgen voor de groei van methaan-uitstotende bacteriën.

Op de tweede plaats staat de energiesector: koolstof, olie, natuurgas en biobrandstoffen. Methaanuitstoot komt voor op de plekken waar ze geproduceerd worden, tijdens het transport, de opslag – tot aan het individuele niveau, zoals via gasfornuizen. Volgens Maazallahi zijn er makkelijk te implementeren oplossingen om de uitstoot van de energiesector te verminderen: “een simpele maatregel als het verzegelen of verzamelen van methaan bij de afgiftepunten, bijvoorbeeld.”

In de afvalsector wordt methaan uitgestoten via de vuilstort en waterzuiveringsinstallaties. “Dit zijn bekende bronnen, maar we moeten hun bijdragen meten om ons begrip van de oorsprong van de uitstoot weer up-to-date te maken,” legt Maazallahi uit.

De UU-onderzoeker benadrukt dat methaan een energiebron is. Als het opgevangen wordt voordat het de atmosfeer bereikt, kan het gebruikt worden om elektriciteit en warmte te produceren. In 2007 reden er zeven Delftse bussen op synthetisch GTL diesel, gemaakt van methaan. Het opvangen is echter behoorlijk moeilijk, en er is meer onderzoek nodig om het te verbeteren. “Het Internationale Energieagentschap heeft een rapport gepubliceerd waarin staat dat enorme hoeveelheden methaan in de atmosfeer verdwijnen zonder dat er gebruik van kan worden gemaakt. Ongeveer 135 miljoen vatten methaan worden nu verspild,” aldus Maazallahi.

Eerste stappen
Maaz Maps is op dit moment betrokken bij een project van de European Gas Research Group (GERG), samen met de UU. Ze zijn bezig met het wetenschappelijk evalueren van een meetproject dat op dit moment wordt uitgevoerd bij een compressorstation in België. Andere technologieproducenten voeren hun eigen metingen en attributiemethoden uit, en rapporteren die. Maaz Maps en de UU evalueren deze rapporten zowel kwantitatief als kwalitatief, een proces dat ook wel reconciliatie genoemd wordt.

Maazallahi zegt dat alleen het bijdragen aan het verminderen van de methaanuitstoot het het allemaal waard maakt. “De startup is een enorme drijvende kracht.”