Vrijwilligerswerk als goede voornemen, deze drie studenten zijn al buddy

Jennifer, vrijwilliger bij Stichting BalanceBuddy. Foto: DUB

'Ik wil na mijn studie iets gaan betekenen voor mensen, maar dat duurt nog zo lang'

Bente (21) is naast haar studie Culturele Antropologie vrijwilliger bij stichting Handjehelpen. Als buddy is ze gekoppeld aan Aicha*, een meisje van 12 dat drie jaar geleden vanuit Marokko naar Nederland is gekomen. Samen met haar vader en broertje woont ze in Overvecht. “Ik houd haar gezelschap, om zo haar sociale wereld te vergroten”, vertelt Bente. “We doen vaak spelletjes, of ik ga mee boodschappen doen. Toen het sneeuwde vorig jaar gingen we buitenspelen.” Daarnaast helpt ze Aicha om Nederlands te oefenen.

Haar vader helpt ze soms met administratieve zaken, die lastig zijn omdat hij nog niet zo goed Nederlands spreekt. Ze merkt dat wat ze doet, gewaardeerd wordt. “Hij nodigt me altijd uit om te blijven eten, omdat hij dat heel gezellig vindt.”

Buiten je bubbel
Bente is vorig jaar begonnen als buddy. “Ik vond mijn studie heel interessant, maar zat de hele tijd met mijn neus in de boeken en alleen maar te lezen en vage theorieën te leren. Ik wil na mijn studie iets gaan betekenen voor mensen, maar dat duurt nog zo lang. Ik dacht: ik wil nu ook iets doen om mensen te helpen die het iets minder makkelijk hebben dan ik.”

Het is voor haar goed te combineren met studeren. Ze gaat eens in de drie weken bij Aicha langs. Bente vindt het waardevol dat ze op deze manier haar horizon verbreedt. “Ik kom buiten mijn eigen bubbel – wit en hoogopgeleid, om het plat te zeggen. Dat zijn zij helemaal niet, en dat vind ik juist zo leuk. Ik denk dat het heel leerzaam en belangrijk is om meer te zien van de wereld dan je bekende en vertrouwde omgeving.”

Ze raadt studenten daarom aan om ook buddy te worden. “Je kan zoveel betekenen voor iemand met iets wat jou niet veel tijd of moeite hoeft te kosten. Kleine dingen zijn vaak heel waardevol.”

*Aicha is niet de echte naam van het meisje


'Ik kan me in haar verplaatsen en weet een beetje waar ze doorheen gaat'

Ook Fabiënne (23) is buddy. Ze volgt de master Communicatie & Organisatie en is daarnaast vrijwilliger bij Villa Pinedo. Die organisatie koppelt kinderen met gescheiden ouders aan ervaringsdeskundigen: jongeren die zelf ook een scheiding hebben meegemaakt. Fabiënne was twee jaar oud toen haar ouders uit elkaar gingen. Achteraf gezien had ze destijds ook graag een buddy gehad. “Het is een hele laagdrempelige manier voor kinderen om iemand te vinden die meer weet over scheidingen”, vertelt ze. “Een kind dat met een kind praat, is echt anders dan wanneer een kind met een therapeut praat.”

Via een online chat kan haar ‘bobby’ Fabiënne alles vragen. In het begin vond Fabiënne de band die ze hadden een beetje vreemd, omdat ze elkaar niet in het echt zien. Toch voelt ze zich wel verbonden met haar bobby. “Ik kan me in haar verplaatsen en weet een beetje waar ze doorheen gaat. Dat helpt wel voor de band.” Fabiënne denkt vaak aan haar. “Soms gebeurt er iets rondom de scheiding van mijn ouders en dan denk ik: hé, mijn bobby heeft daar misschien ook wel mee te maken. Laat ik haar even een berichtje sturen. Zo ben ik toch wel dagelijks bezig met contact met haar.”

Confronterend
Voor Fabiënne is het soms confronterend om zo met het onderwerp bezig te zijn, hoewel Villa Pinedo daarbij ondersteunt. “Je krijgt in het begin als vrijwilliger een training. Dan ga je praten over hoe de scheiding was voor jou en wat je uit je eigen ervaringen mee kunt nemen. Dan denk je ook wel weer heel bewust na over de scheiding.”

Fabiënne is buddy geworden omdat ze vrijwilligerswerk wilde doen dat echt bij haar past en niet te veel tijd zou kosten. Ze heeft er geen spijt van. “Ik denk dat praten over de scheiding van je ouders altijd goed is. Of dat nou is om een ander te helpen of jezelf.”


'Met een inkijkje in een Utrechts gezin leer je de stad ook beter kennen'

Jennifer (21) studeert Psychologie en is vrijwilliger bij Stichting BalanceBuddy. Deze stichting koppelt studenten met een relevante opleiding als ‘maatje’ aan kinderen die hulp kunnen gebruiken bij een gezondere levensstijl. Jennifer volgt de richting Kinder- & Jeugdpsychologie en Gezondheid. Wat ze in haar studie leert, kan ze direct in de praktijk brengen als maatje. “Op de opleiding leer je bijvoorbeeld doelen stellen en het motiveren van kinderen. Dat probeer ik toe te passen”, vertelt Jennifer.

Ze meldde zich aan na een voorlichting tijdens een college. Het leek haar een leuke manier om Utrecht beter te leren kennen. “Omdat je een inkijkje krijgt in een gezin in Utrecht leer je de stad ook beter kennen.”

Onderdeel van de familie
Ze gaat wekelijks langs bij een gezin om met het kind dingen te doen die te maken hebben met gezonde voeding en beweging. Daar is ze zo’n drie à vier uur per week aan kwijt. Dat is goed te combineren met haar studie. “Bij Psychologie heb je weinig contacturen en veel zelfstudie. Op die manier kan ik het makkelijk inplannen.” De band met het gezin is goed. “Het is heel gezellig. Het gezin en het kind zijn heel open. Daardoor leer ik ze goed kennen en voel ik me echt onderdeel van de familie.”

Als maatje sta je naast een traject met bijvoorbeeld een diëtist of kinderarts. Maar doordat je bij het gezin thuis komt, heb je een hele andere band, zegt Jennifer. Ze heeft het gevoel dat ze echt iets kan betekenen. “Afgelopen week kreeg ik te horen dat het kind dat ik begeleid in drie weken tijd drie kilo is afgevallen. Je ziet dat ze daar gemotiveerd en enthousiast van wordt. Dan zie je dat wat je doet helpt. En daar word ik zelf ook weer gemotiveerd van.”

De deskundige: “Door vrijwilligerswerk krijg je meer zelfvertrouwen"
Reine van der Wal, sociaal psycholoog, is gespecialiseerd in echtscheiding en kinderen. Ze deed onderzoek naar de effecten van het buddyprogramma van Villa Pinedo (pdf). Niet alleen op het kind, maar juist ook op de buddy’s - vrijwel altijd jongeren. “De jongvolwassenheid is een hele belangrijke ontwikkelingsfase voor identiteit, leefstijl en relaties”, legt Van Der Wal uit. “Wat er in die fase gebeurt, kleurt de rest van je leven.”

Drie dingen zijn in die fase van belang, blijkt uit de literatuur. “Het is vooral belangrijk dat jongeren zich erkend voelen; dat ze het gevoel hebben dat ze serieus genomen worden; en dat ze relevant zijn voor hun omgeving, dus dat ze ertoe doen.” En dat is precies wat vrijwilligerswerk doet. “Je wordt erkend: je verkrijgt een soort status door het doen van vrijwilligerswerk. Je wordt serieus genomen, want je hebt een verantwoordelijke taak. En je bent belangrijk voor je omgeving, want iemand heeft je nodig.”

Zelfverzekerd
Dat bleek ook uit het onderzoek: de buddy’s voelen zich zekerder over zichzelf en gesterkt in hun denken en doen. “Ze profiteren van het programma omdat ze zich begrepen en gewaardeerd voelen door het kind dat ze helpen. Maar ook doordat ze bij Villa Pinedo een sterke community hebben van buddy’s die samen die kinderen helpen. Dat geeft ook meerwaarde aan het vrijwilligerswerk. Ze vormen een groep waarin je elkaar hoort en je je begrepen voelt.”

De buddy-vorm is volgens Van Der Wal daarom een goede vorm van hulpverlening. “Het is laagdrempelig, en voor jongeren levert het dus zelf ook nog iets op. Het is goed voor je welzijn en je zelfverzekerdheid.”
Onderzoeksrapport-Effecten-Buddy-Programma.pdf

Wil jij ook vrijwilligerswerk doen? Neem eens een kijkje op de Studentensite van de Universiteit Utrecht.

Advertentie