Werkdruk belangrijk onderwerp voor personeel van de U-raad

Komend jaar staan er veelbelangrijke onderwerpen op de agenda van het medezeggenschapsorgaan dat met het universiteitsbestuur tweemaandelijks om de tafel gaat. Denk aan een nieuw strategisch plan, de onderwijs- en onderzoeksfinanciering, de onlangs gepresenteerde huisvestingsplannen en al jaren relevant: de werkdruk.

In de U-raad zitten 12 studenten en 12 personeelsleden. De personeelsgeleding bestaat uit vijf wetenschappers, zes leden uit ondersteunende diensten en één lid van het UMC. In mei zijn deze medewerkers voor een termijn van twee jaar verkozen. Maar wie zijn zij eigenlijk en wat houdt hen bezig? De raadsleden stellen zich voor.

De in Utrecht opgegroeide Lieke Schrijvers (Utrecht PhD Party) is naast de U-raad ook actief als bestuurslid bij het feministische netwerk van GroenLinks (Femnet) en zet zich al jaren in voor rechtvaardigheid en gelijkheid via sociale bewegingen. “Je kunt me regelmatig spotten bij een demonstratie tegen bezuinigingen in het hoger onderwijs, emancipatie of voor het klimaat.”

Als beginnend raadslid wil ze twee heel verschillende dingen echt niet zien verdwijnen binnen de UU: de PhD psycholoog en de all-gender toiletten in het Ruppert- en Bestuursgebouw. De promovendus Religiewetenschap wil zich dit jaar verder inzetten voor de bescherming van de positie van PhD’s en ander tijdelijk personeel. “Daarnaast wil ik me bezig blijven houden met diversiteit en internationalisering. Zo onderzoeken we bijvoorbeeld de mogelijkheid tot tweetalige medezeggenschap zodat ook mensen die de Nederlandse taal niet actief beheersen daarin plaats kunnen nemen.”

Ze heeft een bachelor Culturele Antropologie en een onderzoeksmaster Gender & Ethnicity op zak, maar als kind droomde ze ervan om schrijver te worden. Ze zou niet weten waar die wens vandaan kwam, wellicht dat haar achternaam er iets mee te maken heeft. (Foto Ype Driessen)

Als kind wilde Mechiel Korte (Vlam) kunstschilder worden, maar voltooide uiteindelijk de studie Biologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Daarna kwam hij bij de Universiteit Utrecht terecht als hoofddocent Farmaceutische Wetenschappen en trad voor het eerst toe tot de medezeggenschap.

Korte is erg geschrokken van de uitkomsten van een onderzoek van vakbonden FNV en VAWO. “Wat bleek: de helft van de universiteitsmedewerkers in Nederland werkt op een afdeling waar sprake is, of is geweest van een sociaal onveilige werkomgeving.” Deze vormen van sociale onveiligheid variëren volgens Korte van pesten, machtsmisbruik, vernederen en uitsluiten tot het achterhouden van informatie en (seksuele) intimidatie. “Dit kan, nee, moet beter!” vindt hij. Daarnaast hoopt hij een bijdrage te kunnen leveren aan het verminderen van stress, de werkdruk en het vergroten van de toegankelijkheid van de UU.

Doordat hij een bijdrage wil leveren aan het verminderen van stress, vindt hij de aanwezigheid van de studentpsycholoog dan ook zeer waardevol. De stress en hoge werkdruk onder studenten verdienen volgens Mechiel de volle aandacht. (Privéfoto Mechiel Korte)

Syl Blad (Vlam), werkzaam als opleidingsmanager bij Scheikunde, wil als raadslid graag “kritisch meekijken en meedenken over de communicatie rondom het komend strategisch- en huisvestingsplan”. Als ze ergens op een of andere manier kan bijdragen om communicatie issues te voorkomen, dan vindt ze dat heel waardevol.

Naast dit doel zou ze het gebruik van het woordje ‘automatisch’ flink willen beperken. “Zinnen als: ‘je wordt automatisch ingeschreven voor het hertentamen’ of ‘je wordt automatisch aan een werkgroep gekoppeld’ wekken de indruk dat het om een volledig geautomatiseerde ICT oplossing gaat. Maar er zit vaak ketens aan handmatig werk achter waar medewerkers zich over moeten buigen. Daarvan stijgt je percentage ondersteunend personeel behoorlijk, om van de werkdruk van docenten nog maar te zwijgen!” (Foto Wieke Eefting)

Als er iets is wat volgens Erna van Wilsem (UMC) echt niet mag verdwijnen binnen de UU, dan is het wel “de vrijheid om je te onderscheiden van de rest en er een compleet afwijkende mening op na te houden”.

Daarnaast wil de beleidsmedewerker bij het UMC Utrecht als raadslid dit jaar het gesprek voeren “zodat er oprechte interesse ontstaat in elkaar.” Daarmee wil ze ook zorgen dat echt naar elkaars standpunten en beweegredenen geluisterd wordt.

Net als de studenten van nu, kon Erna in haar studietijd amper een kamer krijgen in Utrecht en kwam daardoor in de Warande in Zeist terecht. “Daarom bevindt mijn Utrechtse parel zich aan de rand van De Uithof en bestaat het uit mijn dagelijkse fietstochtje langs het landgoed Oostbroek. Elk seizoen is er wel iets te zien om van te genieten: mist boven de weilanden, schapen en jonge eendjes.” (Foto Wieke Eefting)

Joop Schippers (Vlam) is “altijd en overal” actief geweest in de medezeggenschap. “Onder andere als voorzitter van de leerlingenraad toen ik op de middelbare school zat, in de faculteitsraad van Rechtsgeleerdheid en als voorzitter van de Rebo-raad.” Schippers is al sinds 2007 actief in de universiteitsraad.

Dit jaar wil de hoogleraar Arbeidseconomie als raadslid meer aandacht genereren voor oudere werknemers en gepensioneerden. Iets waar hij al een groot deel van zijn werkzame leven voor strijdt, is “het onterechte en ongemotiveerde gebruik van leeftijd als criterium voor het toekennen of onthouden van allerlei rechten en plichten.” Schippers verbaast zich over het feit dat binnen de universitaire wereld mensen bij het bereiken van de AOW-leeftijd “de laan uit worden gestuurd”. Volgens hem zouden velen moeten weten dat productiviteit en leeftijd niet automatisch aan elkaar gekoppeld zijn. (Foto Wieke Eefting)

Liesbeth Potters (Vlam), informatiemanager en Securitycontactpersoon bij de Rebofaculteit, begint aan haar vierde raadsperiode en heeft dit jaar als doelstelling dat “iedereen gewaardeerd dient te worden om wie hij/zij is”. Potters krijgt jeuk van het woord ‘diversiteitsbeleid’. “Het is een vorm van identiteitspolitiek die de verschillen alleen maar benadrukt.” Een universiteit die inclusief is, kijkt niet meer naar de verschillen tussen mensen.

Potters heeft Technische Informatica en Theologie gestudeerd, maar als kind wilde ze iets heel anders. “Toen de melkboer aan mij als 7-jarige vroeg wat ik later wilde worden antwoordde ik: ‘moeder, natuurlijk’. Ik liep ook altijd in een zusteruniform achter mijn poppenwagen rond en ik schijn op de lagere school ook een keer filmster te hebben willen worden. De kinderwens bleef, maar toen ik niet tegen bloed bleek te kunnen en niet veel acteertalenten bleek te hebben, heb ik als beroep uiteindelijk voor de IT gekozen.” (Privéfoto Liesbeth Potters)

Tien jaar geleden kon docent Biomolecular Sciences Gert Folkers (Vlam) geen goede smoes verzinnen om nee te zeggen tegen een plek in de faculteitsraad van Bètawetenschappen. “In dezelfde periode ontstonden er nogal wat financiële en bestuurlijke problemen binnen de faculteit wat mij deed beseffen hoeveel invloed de medezeggenschap heeft.”

Folkers is nu raadslid en heeft twee problemen geconstateerd die hij niet los van elkaar kan zien: werkdruk en kwaliteit van het onderwijs. “Door strakke financiële kaders moet meer onderwijs gegeven worden met minder budget. Docenten werken zich een slag in de rondte om het niveau van het onderwijs te blijven garanderen, wat weer tot grote werkdruk leidt voor docenten die geacht worden competitief te zijn in hun onderzoek.” Folkers hoopt deze raadsperiode het college ervan te overtuigen eens goed te kijken waarom op sommige plekken de problematiek sterker speelt dan op andere plekken.”

Van 2013 tot 2019 was docent en onderzoeker aan de faculteit Geesteswetenschappen Annemieke Hoogenboom (Vlam) lid van de faculteitsraad Geesteswetenschappen. Deze rol vervuld ze nu voor de Universiteitsraad, waar ze dit jaar wil zien dat aandacht voor werkdruk van de docenten bij alle beslissingen net zo serieus wordt genomen als de milieueffectrapportage bij bouwprojecten.

Hoogenboom heeft kunstgeschiedenis gestudeerd, maar als kind had ze een totaal ander beroep voor ogen. In plaats van eindeloos bladeren door boeken en geschriften, wilde ze vroeger liever als archeoloog een beerput leegscheppen met een theelepel. (Foto Wieke Eefting)

Dilemma: 24 uur per dag bereikbaar voor studenten of college na 7 uur ’s avonds?

"We zijn allang 24/7 bereikbaar voor studenten, bijvoorbeeld via e-mail en Blackboard en af en toe hebben we colleges en tentamens na 7 uur ’s avonds."

Wim de Smidt (Vlam) was als student al actief in het bestuur van een Utrechtse Studentsportvereniging. Dat niet alleen, de HR adviseur van de Rebofaculteit was als student ook lid van allerlei raden en commissies binnen zijn opleiding. De interesse voor medezeggenschap zet hij door in de Universiteitsraad, waar hij een “goed strategisch plan” in elkaar wil zetten.

Als er iets is wat De Smidt niet meer wil zien, dan is het de regeldruk en alle verantwoordingsverplichtingen. “We moeten uiteraard meewerken, maar inmiddels schiet het behoorlijk door. Geef de professionals hun autonomie terug (of het nu in de zorg of het onderwijs is).” Oh, en dat orgelspel in de Domkerk bij academische plechtigheden mag volgens De Smidt ook als sneeuw voor de zon verdwijnen. (Foto Wieke Eefting)
 

Dilemma: poldermodel of activisme?

"De UU is net een containerschip, als je wilt bijsturen vergt dat veel tijd en compromissen. Het poldermodel is daar het meest geschikt voor."

De promovendus Wetenschapsgeschiedenis Anne van Veen (Utrecht PhD Party) wordt gek van dingen die onnodig lang duren. Denk hierbij aan vergaderingen waar iedereen graag dingen wil zeggen, terwijl anderen die ook al hebben gezegd. “Dit geldt overigens niet voor de U-raad vergaderingen trouwens, die zijn tot nu toe steeds op tijd afgelopen.”

Als lid van de partij voor PhD’s wil ze als raadslid zich extra inzetten voor deze groep. “Ik wil dat zaken voor hen beter geregeld zijn. Dat bijvoorbeeld de rechten en plichten voor PhD’s duidelijk vastliggen.” Daarnaast wil ze zich ook graag inzetten voor een duurzame en inclusieve universiteit.

Van Veen is van mening dat de wijk Kanaleneiland, waar ze woont, als voorbeeld kan dienen voor de UU. “Er is een enorme diversiteit aan mensen in de wijk." Bovendien kan je sinds de vernieuwing langs het Amsterdamrijnkanaal er ook nog eens heel leuk wandelen, picknicken of sporten. “Er is veel meer ruimte dan in de bekendere parken van de stad.” (Foto Ype Driessen)

Dilemma: 24 uur per dag bereikbaar voor studenten of college na 7 uur ’s avonds?

"24 uur per dag bereikbaar. Ik heb op zich niks tegen avondcolleges, want ik ben een avondmens, maar ik heb ’s avonds meestal dansles of een andere sporttraining."

Onderzoeker en docent aan de faculteit Geesteswetenschappen bij Media- en Cultuurwetenschappen Toine Minnaert (Vlam) vindt dat de focus op excellentie soms doorslaat. “Er zijn veel studenten die prima presteren, hard werken, genieten van het student-zijn, en daardoor niet per se excelleren. Hoewel ik de rol zeker begrijp, is het bovenmatig werken met afko’s (pun intended) iets wat soms wel erg ver wordt doorgevoerd.”

Minnaert draait al een aantal periodes mee in de U-raad en wil dat in het aankomend strategisch plan van de UU een goede balans wordt gevonden tussen belangen van studenten en medewerkers. “Dat we in het eerste jaar van de kwaliteitsgelden ook zien dat dit voor studenten leidt tot een zichtbare verbetering die niet ten koste is gegaan van het welzijn van de medewerkers.” (Foto Wieke Eefting)

Dilemma: De Uithof of binnenstad?

"De binnenstad. Ik vind het nog steeds een grote luxe dat ik vanuit mijn werkkamer de Domtoren kan zien en tussen de werkzaamheden door een korte wandeling kan maken door de prachtige historische binnenstad. En dan te voelen dat de universiteit daar een vanzelfsprekende plek in heeft."

Annelien de Dijn (UUinActie) droomde er als 8-jarige van om de eerste vrouwelijke paus te worden. "Toen al feminist!", aldus de hoogleraar moderne politieke geschiedenis die opgroeide in het Belgische Leuven. In die stad deed De Dijn "lang geleden" mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. 

Als U-raadslid hoopt ze te bereiken dat er binnen de Universiteit Utrecht (meer) aandacht komt voor de eisen van WOinActie; de landelijke actiegroep waar de medezeggenschapspartij UUinActie uit voortkomt. Eén van dingen waar ze onder andere jeuk van krijgt is het idee dat er een tegenstelling zou zijn tussen onderzoek en onderwijs. "Onderwijs op universitair niveau kan alleen gegeven worden door docenten met een actieve onderzoeksagenda." De verbinding tussen die twee mag volgens haar dan ook nooit verdwijnen op de UU.

Dilemma: Poldermodel of activisme?

"Activisme, want polderen is een ander woord voor schijndemocratie."