De keutelcultuur

Aan: Xander@redactie.dub.uu.nl
Betreft: De keutelcultuur
Bijlage: Sol Perpetua

Ha Xander ,

Ik zie haar nog binnenkomen met een A4-tje en een balpen, wat gehaast; alsof ze eigenlijk op weg was naar iets anders. Ik ga voor de dienstraad, wil je voor mijn kandidatuur tekenen? Ik keek je wat afwezig aan. Ik kon je vraag niet zo snel plaatsen, maar iets verontrustte me. Je onderbrak mijn queeste in een gedateerd programma waarin onze afdelings-pc’s “automatisch” geregistreerd worden. Maar wat ik ook tevoorschijn probeerde te toveren, ze waren allemaal van ITS, of het waren beeldschermen: niet één van onze afdeling!

Oh ja het is weer tijd voor de verkiezingen.
Eeeuh.., sorry, ja natuurlijk, als je wat leven in de brouwerij gaat brengen, prima. Antwoordde ik. Dapper om dat ingeslapen zooitje eens wat op te gaan porren. Goed idee. Ik tekende een amateuristisch uitziend A4-tje met eerst mijn naam, mijn afdeling en vervolgens mijn handtekening. Je keek wat verlegen naar mijn gekriebel. Je hebt je voornaam niet achter je achternaam in het hokje geschreven! Oooh! Ach, dat begrijpen ze vast wel.

Dat laatste geneuzel triggerde allerlei herinneringen, Xander: de kommaneukerij van de afdeling Communicatie. Ik ging ooit zo’n tien jaar geleden voor een tweede termijn in de Universiteitsraad. Daar moest je toen ineens een partij voor oprichten om mee te kunnen doen, had onze collegevoorzitter bedacht. Tweede Kamertje spelen! Iedereen kon zien waarom dat niet deugde. Maar het dociele U-raadsvolkje inclusief de “onafhankelijke” voorzitter huilde mee met collegevoorzitter Van Rooy.

Ik moest dus wel zelf een partij oprichten om (tegen beter weten in) geen farce te maken van het laatste restje democratie. Mensen werven mee te doen, een programma maken enz. enz. Desnoods als eenmansfractie. Moest, want de toenmalige U-raadsleden verklaarden allemaal als kandidaat met de verkiezingen mee te gaan doen in één partij Vlam. Ja hoor! Ze zitten er nog steeds. En nu iedereen er inmiddels van overtuigd is dat het een heel slecht idee was, is deze partij nog steeds tegen het afschaffen van dit kiesstelsel: bang om door “one issue partijen” uit het pluche gestoten te worden!

Duurzaam leek mij indertijd een aardig issue en ik maakte een logo. Sol Perpetua Illustra nos. Met dit nieuwe logo en een website duurzaam.uu.nl gingen we de lucht in. Dat moest natuurlijk worden gedwarsboomd. Die kunnen wel eens gaan winnen. En wie kwam de zaak dwarsbomen? Communicatie en Marketing. Je gebruikt een beschermd beeldmerk. Hoezo? Een tekening van de zon met een Latijnse tekst? Okay, dan maar een nieuw logo gemaakt om van die zeikerds af te zijn. Leonardo, in menselijke maat en een perpetuum mobile, met Nederlandse tekst.

Vorige week kreeg ik een mail van een van de kandidaten die bij me langs geweest was : Bedankt voor je stem, maar ik besluit me terug te trekken omdat er al genoeg kandidaten zijn. Ik bedenk me weer hoeveel tijd en inspanning het kost om er wat van te maken. De tranen springen me in de ogen.

Je Baaierd