Een mooie stille revolutie

Aan: fred@uraad.uu.nl
Betreft: Een mooie stille revolutie
Bijlage: Wat in het vat zit, verzuurt niet.

Ha Fred,

Wat gaat de tijd toch snel.

Je hebt het misschien nog niet in de gaten, maar het is weer tijd voor onze jaarlijkse briefwisseling. Dat wil zeggen: ik schrijf een of twee stukjes over de dingen waarover ik me verbaas en jij schrijft dan niks terug! Hahaha. Gelukkig ben ik gek op stilte, ik kan er niet genoeg van krijgen. Maar deze keer raakte ik eigenlijk een beetje door mijn eigen schuld toch in een aardig dipje.

Ik had de U-raadsvergadering van afgelopen maandag keurig in mijn agenda gezet. Om weer eens een positieve brief te kunnen schrijven natuurlijk. Je kent me, ik kom graag beslagen ten ijs! En wie wil nu niet in deze tijd van kantelen een vergadering van het hoogste medezeggenschapsorgaan van onze prachtige universiteit bijwonen. Zeker als onze, niet- gekozen, gestaalde kaders ons CvB het vuur aan de schenen leggen.

Ik zie voor me hoe Joop Schipper aandachtig de laatste collegebesluiten doorneuzelt. Pittige vragen stelt over de samenwerkingscontracten met TNO. Spannend! Misschien nog constateert dat het College een speciale taskforce duurzaamheid heeft ingesteld. Zes jaar na het besluit duurzaamheid in het Strategisch Plan op te nemen. Een hele prestatie. Gaan we volgen Fred!

Welnu, er liep een rode streep door mijn agenda. Wat slordig gepland. Druk druk druk. Dan niet naar de vergadering. Want werk gaat voor, toch? Maar wie schetst mijn verbazing toen ik hoorde dat het eerste gedeelte van de vergadering besloten was. En het in het tweede gedeelte nergens ging over de bezetting van het Maagdenhuis. Ook geen verklaring van de Utrechtse raadsleden over hun standpunt. Niks gemist!

Maar waar gaan die vergaderingen dan nog wel over Fred? Want dat van die collegebesluiten was natuurlijk een grapje. Die krijgt de U-raad helemaal niet te zien. Je zou denken dat elk medezeggenschapsorgaan toch moet weten wat er in de hut besloten wordt. Hoe kan je meepraten over dingen waar je het bestaan niet eens van weet?

Publiek is er trouwens ook nooit op de U-raadvergaderingen. Het schijnt dat de tseetseevlieg in de zaal rondwaart. Verslagen, agenda en vergaderstukken zijn op de publieke site niet te vinden. Daar horen ze toch thuis? Transparant en democratisch bestuur!

Onder ons gezegd: ik zou ze ook maar erg goed verborgen houden voor de buitenwereld. Misschien kunnen jullie alle vergaderingen besloten houden; dan hoef je nooit meer agenda’s en verslagen op een plek te “publiceren” waar de boze buitenwereld ze zou kunnen vinden. Wat niet weet wat niet deert. Win win.

Maar eigenlijk heb ik een veel beter idee. Dat stelde ik de U-Raadsleden een jaar of zeven geleden ook al voor. Zou het niet heel strategisch zijn als jullie jezelf gewoon opheffen. Dan weet iedereen, dat ook aan de Universiteit Utrecht, democratie en medezeggenschap al lang inhoudsloze woorden zijn. Hoeft niemand zich er ook nog druk over te maken.

Want rust, daar hou ik van.

Baaierd.