Gevraagd: frisse enthousiaste studenten

Aan: mette@oud_uraadsleden.uu.nl
Betreft: de week van de medezeggenschap
Bijlage: Diepgang?

Ha Mette,

Alweer lang geleden dat ik je heb gezien. Maar nog langer geleden is het jaar dat we samen in de Universiteitsraad zaten en ons druk maakten voor een duurzame universiteit. Ik durf het bijna niet op te zoeken, maar ik denk dat het al wel elf jaar geleden is.

Ik vraag me af of je inmiddels al een eigen praktijk hebt en misschien ook al wel kinderen. Jij zat in de studentengeleding van de U-raad en ik heb altijd erg veel bewondering gehad voor jullie enthousiasme. De studentenraadsleden die telkens weer bereid waren hun schouders te zetten onder de problemen die we tegenkwamen als raadsleden.

In de jaren dat ik in de raad zat, was jij degene die het meeste indruk op me maakte. Met name genoot ik van je moed en onkreukbaarheid die zwaar op de proef werden gesteld in de kwestie over de omstreden naam van het Debye instituut. Ik zal het nooit vergeten. Dit moeten we zorgvuldig afhandelen, hoor ik de voorzitter van de personeelsgeleding nog zeggen terwijl de boel achter onze rug om al beklonken was. Dit komt in de annalen van de universiteit. Ja hoor, ik durf te wedden dat er niks meer terug te vinden is van dit onverkwikkelijke machtsspel dat alleen maar verliezers heeft opgeleverd. En dat was niet de enige nederlaag die we leden.

Na een spannend avontuur waarbij RTV Utrecht werd ingeschakeld om duurzaamheid binnen de UU op de kaart te krijgen, werd je bedreigd door een hoogleraar die ervoor zou zorgen dat je nergens meer een baan kreeg. Dat kreeg ik nog wel gesust, maar ondertussen had een aantal personeelsleden al ontkend ook maar iets met deze wilde actie van de studenten te maken te hebben. Voornamelijk door toedoen van onze eigen collega’s (meestal personeelsleden) die de moed niet hadden om eens de poot stijf te houden en nee te zeggen werden bijna alle enthousiaste initiatieven getorpedeerd.

Uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat politiek niks voor mij is en dat ik veel te weinig geduld heb om iedereen op sleeptouw te nemen voor zaken die ik als vanzelfsprekend beschouw maar dat blijkbaar helemaal niet zijn. De medezeggenschap zit sindsdien al jaren in het slop. Ergens in het diepe verborgene speelt zich wat raadswerk af. Zonder enig recht op inspraak wordt men ook niet serieus genomen. Maar er gloort licht aan de horizon! De raad heeft het instemmingsrecht bij de begroting van Jet teruggekregen.

Onderwerpen genoeg voor feestelijke affiches. Want niet alleen gaan we allemaal stemmen, we stellen ons ook en masse kandidaat! Dat kan tot het eind van deze maand. Het is niet meer zo spannend als toen, maar dat kan het vast weer worden. Toen ik maandag bij de kick-off was van de medezeggenschapsweek zag ik frisse, jonge studenten die er zin in hadden! Nou nog die overjarige zandzakken er uit en een stelletje jonge honden uit het veld er in. Weer leven in de brouwerij!

Feest Mette!

Advertentie