Pas de souci

Aan : Vertrouwensman@uu.nl
Van : Baaierd@uu.nl
Betreft: Pas de Souci
Bijlage: Vue sur Bort les Orgues
Ha Paul,
Telkens neem ik me voor om je een kattenbelletje te sturen, maar op de een of andere manier komt het er niet van. Nu ik ver van huis de laatste dagen van het jaar aan het verslijten ben, spookt toch ongemerkt weer even onze universiteit door mijn van peniciline en andere obscure geneesmiddelen doortrokken brein.
Want ze kunnen er wat van die Franse doctoren als je ziek bent, Paul! Hoewel we een eind van de ‘beschaving’ verwijderd zijn, zijn de artsen hier modern en ouderwetsch tegelijk. Kreeg je nog niet lang geleden een tas geneesmiddelen mee, met flessen poeder om je eigen peniciline of antibioticum te maken; nu is dit geslonken tot een paar minuscule stripjes. Heel modern zijn dan ook de bijsluiters die je doen huiveren over de kracht van de receptuur. Zonder ze nog in te nemen voel je je al ineens een stuk beter.
Nee, geen halve maatregelen nemen ze hier. Ouderwetsch is dan weer dat als je belt je gewoon de dokter aan de lijn krijgt. Op eerste kerstdag! Geen series antwoordapparaten die nummers roepen die je met klamme beverige handjes op een stuk toiletpapier probeert te krabbelen. Meestal is zo’n bandje al klaar als jij nog halverwege bent. Begrijp je welke angst mij overviel toen ik een Franse dokter moest bellen? De dokter is momenteel niet aanwezig. Raadpleeg voor informatie omtrent de dienstdoende arts: Douze-quatrevingt-dixneuf-soixante- treize..  Sacrenondedju dertien? Wat zei ze nou ....? Nee, niets van dat al. Ook geen tot de tanden bewapende assistente, met een afgeronde opleiding assertieve dokterafscherming en symptoombagatellisering.... Gewoon de dokter aan de telefoon: Komt u maar even langs hoor. Pas de souci.
Maar ik dwaal af. Een week of drie geleden werd ik gebeld door een secretaresse die al jaren bij de Uni werkt en nu wordt geterroriseerd door haar nieuwe baas. Ik kan er niks anders van maken. Of ik er wat aan kon doen, een stukje schrijven ofzo. Ze was totaal van de kook, Paul, kun je je dat voorstellen? Van de ene op de andere dag functioneerde ze niet meer. Waarschijnlijk gesneden koek voor jou. Ik kan er niet aan wennen. Deze nog net niet uitgerangeerden die zogenaamd niet meer passen in de moderne organisatiestructuur. Zelf verantwoordelijkheid nemen en zaken regelen is ook zooo niet 2011!
Als je personeelszaken als ontslagbedreigde een deugdelijk antwoord over een regeling bij reorganisaties vraagt, hoorde ik onlangs, kan het antwoord zo maar zijn: Dat moet ik eerst vragen aan een beleidsambtenaar, u hoort nog ... Jaha, Human Reorganisation Managers kunnen (of mogen) ook niet meer zelf handelen!  Want je zou toch zeggen dat elke vraag hierover gezien de ervaring van de laatste jaren gesneden koek is! 
Gelukkig kunnen ze nog altijd bij jou terecht Paul! Fijn dat de u-raad je jaarverslagen krijgt en je die mag komen toelichten. Zo houdt het college dan toch nog een vinger aan de pols. Ik voel me ineens een stuk beter!
Baaierd