We komen er wel

Aan nils@bestnogmondigestudenten.uu.nl
Betreft : We komen er wel
Bijlage: Strak gemaaide handdoek!

Ha Nils,

Ik hoorde dat je onze nieuwe directeur Vastgoed en Campus al een poos geleden ontmoet hebt. Goed bezig man. En ze luistert ook nog naar studenten, het is niet te geloven hè? Gewoon beseffen dat wij werken voor studenten, onderzoekers en medewerkers. Dat wij geen eigen belangen hebben als directie.

Ze wil het onze klanten (ik haat dat woord trouwens) graag naar de zin maken. Ze wil dat we ons dienstbaar opstellen. Dat was voorheen wel anders bij de vastgoedclub. Onbereikbaar of onvindbaar voor iedereen en zeker voor studenten. Voor faculteiten een beetje bereikbaar, maar dan in de zin van: wij weten echt wel het beste wat goed is voor jullie. Als het past binnen ons carrièrepad, dat wil zeggen als onze managers dat goed vinden, gaan we iets regelen.

Altijd bereikbaar voor het college natuurlijk. Maar dan in de rol van experts: in het afkeuren van originele plannen, het in de wielen rijden van enthousiaste medewerkers, het uitstellen van beslissingen en het bedenken van beren op de weg. En last but not least: het naar de mond praten van het college. Dat heet tegenwoordig adviseren. Als het college niet blij is met de uitkomst van een advies, dan pas je dat gewoon aan.

Gelukkig is het tij aan het keren! De Vagant komt terug Nils. Onze nieuwe directeur en het college begrijpen tenminste waarom studenten graag een ruimte willen hebben die ze zelf kunnen openen zonder portiers te hoeven betalen, waar ze makkelijk zelf activiteiten kunnen organiseren zonder aan een of andere onvindbare ambtenaar toestemming te hoeven vragen en waar ze zelf de catering kunnen verzorgen zonder in de klauwen van een cateraar als Sodexo te vallen.

Als argumenten om maar niks buiten de gebaande paden te hoeven regelen en vooral geen risico te lopen hoorde ik: De Vagant door studenten laten beheren? Dan steken ze straks nog de fik in die houten keet. Dat wordt het een janboel. Dan krijgen we de politie over de vloer voor geluidsoverlast. Het mag niet volgens de wet, voor een biertje tappen heb je een vergunning nodig.
Alleen als ze maar niet te veel gaan zuipen is nog over gebleven.

Ik zeg dan maar nou en? Zal er eens iets mis gaan. Hoe kan je nou wat leren als je geen fouten mag maken?

Hoe durf je onze studenten als kleine kinderen te behandelen, als ze mogen autorijden, trouwen, bedrijven oprichten, kinderen verwekken en duizenden euro’s kunnen lenen zonder enig onderpand? Wat een treurnis.

Ik vertel dan altijd maar dat we ooit met de U-Raad een Duitse universiteit bezochten waar de studenten de catering , de huisvesting én een arbeidsbureau voor studenten geheel zelfstandig bestuurden. Onze universiteit besteedt dat veilig en kostenbewust uit.

Maar alles wordt anders Nils. Jullie krijgen een nieuwe Vagant. Die ook nog duurzaam zal zijn! Een voorbeeld voor andere universiteiten. We gaan klantvriendelijk en binnen budget onze targets halen.
Eerst nog even wat managers afdrogen.

Baaierd

Tags: baaierd | de vagant

Advertentie