‘Dat hoef ik vast niet meer uit te leggen’
Docenten gaan er vaak vanuit dat studenten van alles weten, zonder dat ze dat even navragen. Volgens Milad Tannazi hebben de docenten vaak geen benul van wat de student wel of niet kent.
“Maar daar weten jullie alles van”, “dat kunnen jullie wel dromen” of “dat hoef ik niet meer uit te leggen”. Voor mij dus en (ik denk) veel andere studenten zijn dat veelgehoorde kreten van docenten tijdens hoorcolleges. Lange tijd was ik immuun geworden voor dit soort uitspraken, maar nu viel het me weer op tijdens het terugluisteren van een opgenomen hoorcollege.
Het zijn toch harde aannames. In het begin kan je ervan schrikken en een moment van zelfreflectie inlassen (had ik dat echt moeten weten?). Vervolgens probeer je weer je aandacht te richten op het hoorcollege. Of dat lukt is een ander verhaal.
Hoe kan dit nou? Zijn die docenten niet op de hoogte van de fase en kennis van de studenten die voor hem/haar zitten? Mijn persoonlijke ervaring leert mij dat het antwoord nee is. Veel, en vooral externe, docenten weten wel dat ze te maken hebben met bachelor- of masterstudenten, maar hebben verder geen benul van de staat van kennis van de student. Soms nemen ze aan dat je bepaalde kennis hebt, soms krijg je ook nutteloze informatie die al lang bekend is bij de student.
Bij sommige docenten is het wel begrijpelijk. Een gastdocent of een parttime-docent van een andere discipline die één keer in de zoveel tijd een praatje komt houden en vervolgens verder gaat met zijn werk, heeft geen tijd en wellicht geen zin om zich in te lezen in het niveau van de luisterende studenten.
Dat is jammer, want dezelfde gastdocent creëert zo al een grotere figuurlijke afstand met de student. Intimiderende opmerkingen helpen dan niet en zorgen alleen maar voor meer distantie. Door een slechtere connectie en verbinding komt het verhaal dan minder goed aan.
Het kan echter ook gewoon heel makkelijk opgelost worden. Vraag het gewoon aan de studenten! Ga niet aan één stuk door, maar check of de student dit bepaalde onderwerp al kent of juist niet. Efficiënter voor zowel de luisteraar als de zender. Bovendien creëert het een interactiemoment. Win-win toch?