Rector moet zijn afscheidsrede niet in het Nederlands houden

Dag Bert,

Wat hebben wij een goede rector gehad in de afgelopen Jaren. Je paarde charme en vriendelijkheid aan visie, durf, krachtig besturen. Dat moet ik je opvolger nog zien doen! Dat je je zorgen maakt over de situatie aan Nederlandse universiteiten waar mensen openlijk kiezen voor een baan buiten de academie, is zeer begrijpelijk. Dat je je ook in het publieke debat over de toekomst van de universiteit mengt, prima!

Maar wat ik toch jammer vind, zijn je slotwoorden van het interview Waarom scripties drie keer nakijken? dat vorige maand in NRC verscheen. De tekst eindigt als volgt: De diesrede bij zijn vertrek in maart houdt hij in het Nederlands. „We zijn een Nederlandse universiteit.”

Huh, een Nederlandse universiteit? Ik heb me afgevraagd wat je daar nou mee bedoelt? Als de bedoeling was om een kleine prooi te gooien naar de wolven in het bos van ‘de eigen (Nederlandse) universiteit eerst’, kan ik dat wel begrijpen maar vind ik het toch onverstandig. Volgens mij had je beter kunnen zeggen:

“wij zijn een universiteit die gevestigd is in Nederland (en er zijn geen plannen om te verhuizen naar China), die voor een niet onaanzienlijk deel gefinancierd wordt door publieke middelen en die daarom de kwaliteit van haar onderwijs en onderzoek in een sterk internationaliserende samenleving zo veel als mogelijk is wil versterken en die daarom een international university wil zijn”.

Dat had ik beter begrepen. Maar ja, dan was het stuk waarschijnlijk te lang en genuanceerd geworden. Toch wel jammer dat onze onlangs benoemde hoogleraar uit Amerika jouw – ongetwijfeld wijze (en dat meen ik oprecht) – woorden op de Dies niet kan begrijpen. Ik mag hopen dat er op zijn minst een vertaling voorhanden is.

Vale, Rector Magnificus

Henk van Rinsum