Je studie is leuker als je in Utrecht woont
Te kamer of niet te kamer?
Chamee Giezenaar. Foto: Mila Bertens
Voordat ik begon met studeren, vroeg ik me af of ik een kamer moest gaan zoeken. Ik besloot dat dat niet echt nodig was. Het enorme tekort aan kamers, hoge prijzen en het hospiteren; het was allemaal niet iets waar ik naar uit keek. Daarnaast vond ik mijn reistijd wel meevallen ten opzichte van anderen.
In de eerste weken van mijn studie merkte ik al meteen dat je dingen mist als je thuis woont. Voor veel activiteiten is het echt onhandig: je moet een slaapplek regelen terwijl je nog bijna niemand kent, of als eerste vertrekken. Sporten bij een vereniging of lid worden van een commissie is ook lastiger, omdat je altijd weer in die laatste trein moest zitten.
Misschien werd het toch maar eens tijd om een kamer te vinden, bedacht ik me toen. Zo begon een zoektocht van ongeveer twaalf hospi’s en zo’n 110 mailtjes (ik heb even geprobeerd te tellen). Het wilde niet echt vlotten en ik wilde op een gegeven moment stoppen, omdat ik merkte dat de afwijzingen mijn gemoed begonnen te beïnvloeden. Uiteindelijk vond ik mijn huis bij de laatste hospi waar ik nog heen wilde gaan. Ik voelde meteen een goede klik en hoopte dat ik hier zou kunnen wonen. Na een belletje ’s avonds (dat ik in eerste instantie miste), bleek ik uitgekozen te zijn.
Nu woon ik al sinds februari op kamers. Na een weekend flink klussen met mijn familie leef ik samen met negen anderen, iets wat ik zelf nooit had verwacht maar wel heel leuk blijkt. We doen regelmatig dingen samen, zoals (slechte) films kijken of een huisfeest organiseren. Sommige huisgenootjes zijn mijn beste vrienden geworden en ik kan met iedereen goed opschieten. Tuurlijk wordt er wel eens een schoonmaaktaak vergeten, maar als dat het ergste is, valt het allemaal wel mee.
Nu hoef ik niet de laatste bus te nemen, ben ik er vaker op een borrel of feestje en kan ik makkelijker naar de sportschool fietsen. En ik heb ook nog eens meer tijd voor die dingen door mijn verminderde reistijd.
Het is niet alleen feest. Ik moet studeren, elke dag voor mezelf koken (oké soms komt Thuisbezorgd langs), wasjes draaien en mijn kamer schoonhouden. Toch heb ik dat over voor de vrijheid die het wonen op kamers geeft. En wanneer ik weer een paar dagen bij mijn ouders ben, is het ook daar gezellig als vanouds.
Als mijn wekker nu om 8 uur gaat voor het college van 9 uur draai ik mij nog even tevreden om. Ik trap wel wat harder door zo meteen.
Nieuw DUB-magazine nu te lezen!
In het magazine ‘Vallen en Opstaan’ lees je waarom het mentale welzijn van veel studenten onder druk staat. Ze worstelen met de hoge verwachtingen die ze van zichzelf hebben en die anderen van hen hebben. En er is keuzestress; zelfs als het gaat om met wie ze het bed willen delen.
Vier UU-studenten vormden de redactie van het magazine en schreven de meeste verhalen. Kijk hoe je scoort op de perfectiemeter. Leer van andere studenten hoe ze hindernissen overwonnen. Bedenk wat jij vindt van de mogelijke oplossingen waar experts mee komen. Gniffel over onze bekende fotostrip 3Hoog.
Het magazine wordt vanaf 19 oktober verspreid over de hele universiteit. Maar de artikelen zijn ook online te lezen. Klik hier.