Drinken niet eten

Juni is een drukke maand voor mij, elk jaar weer. Mijn energie is laag, de druk is hoog en er is altijd nét wat meer te doen om het jaar goed af te ronden. Ik denk dat dat voor velen geldt in deze tijd van het jaar. De verleiding om vooral níet aan de dingen te zitten die gedaan moeten worden is dan ook groot nu het buiten mooi, zonnig en warm begint te worden. Om nog niet te spreken over de oneindige stroom aan sociale media waar haast geen ontkomen aan is.

In mijn eeuwige pogingen om mijn productiviteit toch wat op te voeren - mijn flirt met de 5AM-club is inmiddels beëindigd -  dacht ik eens wat tijd te besparen op iets wat tot op heden onaantastbaar was geweest: etenstijd. Een moeilijke beslissing dus want ik houd van eten. Ik houd van koken. Ik houd van smaak. Ik sta regelmatig een paar uur in de keuken om uitgebreide diners te koken om allerlei gerechten uit te proberen en afgelopen zomer zat ik zelfs drie uur in een koffie-omakase.

Mijn verrassing was dus groot toen ik mijzelf betrapte naar maaltijdvervangingsshakes te kijken. Die zijn nu allang niet meer alleen voor bodybuilders en mensen die willen afvallen. Tegenwoordig staat in advertenties dat ze een perfecte nutritionele waarde bieden met voldoende koolhydraten, proteïne en vetten. Voedsel om op te kauwen? Dat lijkt gedateerd, nu je je lichaam voor een ogenschijnlijk minimale prijs en met minimale tijdsinvestering perfect kan onderhouden. Ik besloot het maar eens te proberen.

Het blijkt dat zo’n shake helemaal zo slecht nog niet is. Het ligt wat zwaar op de maag, dat wel. De smaak is acceptabel, hoewel het natuurlijk niet veel bijzonders is. De korrelige textuur is wel wat om aan te wennen. Maar het grote pluspunt: ontbijt, lunch en/of diner vervangen met een slok calorieën die precies geeft wat een lichaam nodig heeft, zorgt voor extra tijd om in de scriptie te steken!

Wat goed, toch? Ja, je nutriënten krijg je snel binnen en ja, je houdt meer tijd over voor andere dingen. Maar is dat wel wat we écht willen? Als de druk op 100 staat, is het eigenlijk helemaal niet zo goed om daar nog verder in te wentelen. Voor mij is koken en lekker eten een moment om bij te komen. Om de dagelijkse stress even te vergeten. Is dat het waard om op te geven voor wat extra studie-uurtjes in de week?

Laatst keek ik weer eens in de koelkast om iets te eten te zoeken. Ik zag mijn shake staan. Smaak: banaan. Maar ook nog een bakje met boontjes gesmoord in sojasaus en shaoxingwijn, tofu in gochujangsaus, en rijst. Mijn keuze viel op eten en langzaam at ik het op, zonder afleiding. Daarna maakte ik er ook een langzame dag van. En misschien was ik héél even wat minder productief, maar uiteindelijk voelde ik me weer eens tot rust komen en even weg van de ratrace. Voedsel om op te kauwen is zo slecht nog niet.