Escalatie

De bieb was rustig. Het zachte zonlicht piekte door de gordijnen en verleidde mij met verhalen die zich buiten het studiegebouw afspeelden. Ik staarde naar mijn laptop, de filosofische zinnen van Spinoza vermengden zich op het scherm - tot mijn hersenen ermee aan de haal gingen.

Ik beeldde mij in hoe ik mijn laptop inpakte en met het kostbare bezit onder de arm de zaal uit liep. Om een onbegrijpelijke reden verloor ik plotsklaps mijn grip op mijn favoriete gehate bezit. In mijn visioen probeerde ik mijn laptop op te vangen met mijn voeten, wat natuurlijk niet zonder consequenties bleef. Ik voelde mij zweven, gevolgd door een harde klap op de betonnen universiteitsvloer. Nu ging mijn fantasie helemaal met mij op de loop - ik stelde mij grote ophef voor, door het hele land. Het nieuws dat er een studente zo hard gevallen was, omdat ze haar laptop wilde redden, was voor de voorpagina bestemd. Ze was zelfs haar zicht verloren door de vrije val. Deskundigen stortten zich op het uit de hand gelopen voorval; was het misschien de hoge prestatiedruk? Zouden ze situaties als deze kunnen voorkomen door de studiefinanciering weer beschikbaar te stellen voor de hardwerkende studenten?

Toen deze onpeilbare gedachtes zich een weg hadden gebaand door mijn grijze massa, keek ik naar mijzelf in het inmiddels zwart geworden laptopscherm. Ik knikte. Gezonde zelfreflectie. Francis, je week zit erop. Wandel je weekend tegemoet.