Fan van Robbert Dijkgraaf
Hopelijk gaat Nederland Groot-Brittannië niet achterna
Goede Bekende S. en ik zijn allebei een beetje fan van Robbert Dijkgraaf en lezen daarom elk interview met hem dat we tegenkomen. Niet per se omdat we zo’n enorme belangstelling hebben voor het onderwijsbeleid of de snaartheorie, maar omdat Dijkgraaf het niet kan laten om er, vermoedelijk onbewust, zo nu en dan iets uit te floepen waarmee hij de rest van het land er eventjes aan herinnert dat hij een genie is. Ik citeer uit DUB van 22 april 2024, over zijn jaren als natuurkundige: “Je ontdekt bijvoorbeeld een formule en die blijft gewoon waar, ook over honderd jaar, zelfs als niemand er meer in geïnteresseerd is. Dat was gewoon heerlijk.” Een inspirerende quote van een UU-grootheid, maar voor mij wel een beetje moeilijk om aan te relateren. Toch zal ik Dijkgraaf en zijn onderwijsbeleid nog gaan missen.
Het nieuwe kabinet wil minder geld steken in onderwijs en wetenschap, door te bezuinigen op de ov-vergoeding in het buitenland en door het invoeren van de langstudeerboete. Ook moet seksuele voorlichting in het onderwijs politiek neutraal(?) worden. Dat zal vast bijdragen aan het verminderen van seksueel geweld tegen (en onder) studenten!
Liegen in de politiek is de afgelopen jaren genormaliseerd, en dat is nu geculmineerd in het hoofdlijnenakkoord. We zijn voorbij de waarheid en de realiteit en leven in het post-truth tijdperk, getuige de onhaalbare voornemens over migratie, landbouw en klimaat. Ik zie in Engeland elke dag wat de gevolgen zijn van liegen tegen je stemmers en problemen verzinnen in plaats van degelijk beleid te maken: een totale afbraak van het sociale weefsel van de samenleving.
In Europa en in Nederland lachen we de Britten uit om Brexit en de desastreuze economische gevolgen daarvan, maar ik denk dat we beter op onze hoede kunnen zijn. Het concept Brexit was een hersenspinsel van een stel buiten de samenleving staande, idioot geprivilegieerde, conservatieve politici voor wie wereldkwesties altijd een spelletje waren geweest, zoals Michael Gove en natuurlijk Boris Johnson. Vervolgens zijn andere, tot dat moment weldenkender geachte maar vermoedelijk net zo wereldvreemde politici zoals David Cameron en Theresa May hier met open ogen ingetuind en hebben ze in hun omgang met de Brexiteers strategische blunder op blunder gemaakt. Klinkt bekend?
De tot voor kort beoogde premier Ronald Plasterk is na Gom van Strien de tweede sleutelfiguur in korte tijd die mogelijk miljoenen heeft overgehouden die best eens aan universiteiten zouden kunnen toebehoren. Alsof dat nog niet vreemd genoeg is, schijnt Plasterk volgens GeenStijl Sywert van Lienden opgebeld te hebben om hem te vragen zíjn gestolen miljoenen bij hem te investeren. Het zijn absurd schandalige taferelen, maar ze laten wel zien dat onbeschaamden die maar weinig ophebben met de publieke zaak ook voor de Nederlandse politiek en dus voor Nederland een gevaar kunnen zijn.
Misschien kunnen Gom van Strien, Ronald Plasterk en Sywert van Lienden hun miljoenen in een fonds stoppen om daarmee langstudeerders danwel de pechgeneratie te compenseren. Dat lijkt me nu eens een goed idee.