"Ik ga met de VUT. Dat is mijn nieuws. Ik ben 18 jaar geleden door een loodgieterbedrijf bij de universiteit gedetacheerd en sindsdien werk ik hier. Ik ben nu zestig en werk al vanaf mijn veertiende als loodgieter dus ik ben blij dat ik van die regeling gebruik kan maken. Fysiek is het best een zwaar beroep, en na zoveel jaren werken merk je het wel in je lichaam hoor. Vroeger droeg je nog zo 40 kilo op je rug, nu is dat allemaal anders.
"Ik heb het hier bijzonder naar m'n zin gehad, vooral met de leuke groep collega's. Er is weinig verloop dus ik zit al een tijdje met dezelfde oude kerels opgescheept. Maar ik ga ze echt missen. Volgende week ga ik met alle collega's en onze vrouwtjes naar een Grieks restaurant om mijn afscheid te vieren. Op 1 oktober flikker ik bij wijze van spreken mijn gereedschapskist in de Oudegracht.
"Ik heb me in al die jaren nog nooit verveeld op het werk. Er is altijd wel wat met die oude gebouwen in de binnenstad. Er hoeft maar een regenbuitje te vallen of er is wel weer ergens een lekkage of wateroverlast. Het enige dat ik niet ga missen, is het bijhouden van de administratie op een computer. Wij arbeiders willen gewoon lekker buiten met onze handen aan het werk zijn.
"Ze zeggen dat je als je stopt met werken je in een diep gat valt. Ik heb geen idee of dat bij mij ook gaat gebeuren. Maar de verveling zal niet snel toeslaan. Ik zie wel wat er op mijn pad komt, ik kan nu lekker mijn eigen tijd indelen, samen met mijn vrouw vermaak ik me wel."