AH

Herings had in een artikel in de American Journal of Psychiatry een oorzakelijk verband gesuggereerd tussen de afname van het aantal recepten voor antidepressiva en de toename van het aantal zelfmoorden bij kinderen. Niet alleen kwam er al snel kritiek op de kwaliteit van het onderzoek, Herings werd bovendien verweten dat hij zijn relatie met Pfizer, een belangrijke producent van antidepressiva, niet had genoemd. In het VPRO-radioprogramma Argos gaf de onderzoeker in december toe dat hij op dit punt - onopzettelijk - in de fout was gegaan.

In verschillende publicaties over de zaak werd een verband gelegd tussen het bedrijf PHARMO waar Herings werkt en de UU, maar daarvan is volgens De Boer al enige tijd geen sprake meer. "Herings is bij ons gepromoveerd op een door hem opgezette databank van medicijngebruik, maar die is een aantal jaar geleden ondergebracht in een zelfstandig bedrijf. Vanuit de disciplinegroep Farmaco-epidemiolgie en Farmacotherapie hebben wij een tijd in het bestuur gezeten, maar een paar jaar geleden hebben de Openbare Apothekers die rol overgenomen. Wij kopen nog wel regelmatig data bij Pharmo in en we publiceren ook samen, maar dat gebeurt altijd op onze, strikt academische voorwaarden."

De Boer is het ermee eens dat Herings zijn contacten met Pfizer had moeten melden, maar ook los daarvan had het artikel wat hem betreft nooit gepubliceerd mogen worden. "Ik heb het vorige week op college behandeld als een schoolvoorbeeld van verkeerd omgaan met wetenschappelijke data. Ik vind het beschamend dat de referenten die artikelen voor publicatie beoordelen dit heeft laten passeren."

EH

Ongeveer een kwart van de universitaire studenten in Nederland stopt binnen een jaar met studeren of wisselt van opleiding. Om die uitval te voorkomen, moeten de instellingen volgens de Onderwijsraad zorgen voor goede voorlichting vooraf en meer uitdaging voor de betere student. Ook moet er gewerkt worden aan een grotere binding met de student. Instellingen zouden een financiele beloning moeten krijgen voor studenten die het eerste jaar in één keer halen.

De Onderwijsraad is - in het kader van haar onderzoek - een kijkje gaan nemen bij de Utrechtse opleiding Psychologie. Hier worden de vijfhonderd eerstejaars in vijf colleges verdeeld, zodat ze een nauw contact krijgen met docenten en medestudenten. De Onderwijsraad is positief over dit initiatief. Bovendien is de raad te spreken over de voorlichting aan de aanstaande eerstejaars.

Daarnaast ziet de Onderwijsraad ook in het University College Utrecht en de Roosevelt Academy in Middelburg een formule voor een 'goed rendement'. En dat heeft volgens de raad niet alleen te maken met de gesprekken vooraf waaruit moet blijken of de student geschikt is voor de opleiding. Juist het feit dat de student intern zit, heeft grote meerwaarde. Slapen, ontspannen en leren gaan hand in hand en dat zorgt voor goede studieresultaten, zo denkt de raad. Vandaar het pleidooi om nog zeker twintig van dit soort colleges op te zetten verspreid over het land.

Minister Plasterk ziet wel wat in die 'internaatformule'. Over een premie voor de lage uitval van eerstejaars moet hij nog even nadenken.

HOP, GK

In een deze week gepubliceerde startnotitie constateert het college van bestuur naar aanleiding van een bezoek aan universiteiten en onderzoekscentra in Delhi, Hyderabad, Bangalore en Mumbai, dat er nog veel te winnen valt op het gebied van samenwerking. Marketing is blijkens de notitie een belangrijk speerpunt, want 'de gemiddelde Indiase student en onderzoeker is zich niet goed bewust van de mogelijkheden aan de UU'.

In navolging van het succes van een soortgelijk initiatief ten aanzien van China zal de UU ook voor India een fellowship-programma in het leven roepen. Jaarlijks krijgen voortaan veertien Indiase promovendi de kans om met een UU-beurs drie maanden onderzoek in Utrecht te komen doen. Ook voor excellente studenten uit India moet een verblijf in Utrecht via een beurzenprogramma aantrekkelijker worden, aldus de notitie. Weliswaar is niet te vermijden dat de toppers ook in de toekomst voor de VS blijven kiezen, maar voor excellente Indiase studenten direct onder de top streeft de UU naar een uitbreiding van het aantal Utrecht Excellence Scholarships.

Deze en andere in de notitie genoemde initiatieven zullen specifiek gericht worden op een klein aantal zogeheten UUP's, ofwel Utrecht University Partners. Dit voorjaar zullen door de UU in Bangalore, Hyderabad en Delhi symposia worden georganiseerd op wetenschapsgebieden waarop samenwerking voor de hand lijkt te liggen. Op basis van de dan opgedane ervaringen zullen de eerste UUP's worden geselecteerd.

EH

Als rector magnificus kom je natuurlijk niet zo snel in aanraking met zomaar een doorsnee student. Toch zou dat wel heel goed zijn, beseft de nieuwe universitaire topman Hans Stoof. Anders blijft al dat nieuwe beleid wel erg abstract. Van zijn Delftse collega kreeg hij een gouden tip: ga de krant lezen met studenten. Dat is er een informele setting en heb je het toch ergens over. Eind februari moet de eerste ontmoeting tussen krantenlezende studenten en rector plaatsvinden in een Utrechts studentenhuis. Belangstellende huizen kunnen zich aanmelden bij Studium Generale via info@sg.uu.nl.

Een nieuwe Einstein?

Sport na kanker

Ex-kankerpatiënten kunnen na een succesvolle behandeling het best aan sport gaan doen. In het proefschrift 'Rehabilitation in cancer', waarop zij vorige week promoveerde, constateert epidemioloog Anne May dat lichaamsbeweging een gunstig effect heeft op het herstel en de kwaliteit van leven van ex-patiënten. May volgde tijdens haar onderzoek 209 patiënten, die minimaal drie maanden waren uitbehandeld. Een aantal van hen kreeg twee maal per week twee uur training, terwijl anderen niet aan sport deden. Een deel van de sportende ex-patiënten kreeg bovendien aanvullend cognitieve gedragstherapie. Hoewel ex-patiënten op dit moment na de intensieve behandeling vaak rust voorgeschreven krijgen, bleek de kwaliteit van leven van de 'sporters' meer vooruit te zijn gegaan dan die van de niet-sporters. De aanvullende psychologische hulp bij de sportende ex-patiënten had daarentegen had geen extra positief effect.

Algengroei

Toen de grootschalige landbouw in Centraal- en Oost-Europa na de val van het communisme verdween, werd gedacht dat de daarmee gepaard gaande afname van het gebruik van kunstmest een positieve invloed zou hebben op de kwaliteit van het oppervlaktewater. De Utrechtse promovendus Daniël Mourad ontdekte dat de kwaliteit van het water van het Peipsimeer op de grens van Estland en Rusland juist achteruit was gegaan. Door verschillende oorzaken kwam er minder stikstof dan fosfaat in het meer terecht, waardoor de algengroei sterk is toegenomen. Gevolgen zijn vissterfte en een teruggang van het toerisme. In zijn proefschrift ontwikkelde Mourad computermodellen die op basis van gegevens over emissies en de waterloop in een bepaald gebied voorspellingen kunnen doen over de waterkwaliteit als gevolg van ontwikkelingen in de landbouw.

Nadat deze vriend via zijn mobiele telefoon een gesprek had gevoerd, merkte hij dat Bart was verdwenen. Aanvankelijk ging hij er vanuit dat Bart naar huis was gelopen, maar toen dat de volgende dag niet het geval bleek, werd de politie ingeschakeld. Een grote zoekactie door politie, familie en vrienden volgde, maar zonder resultaat.

"Inmiddels is de intensieve zoektocht door de politie gestaakt", vertelt een woordvoerder van de Politie Rotterdam-Rijnmond. "Maar uiteraard kijken we nog wel uit naar een jongen die aan zijn signalement voldoet." Vrijdag 11 januari werden medewerkers van de opleiding ASW via een mail op de hoogte gesteld van de vermissing. De studenten werden dezelfde dag ingelicht door hun werkgroepbegeleiders.

Mocht je een tip hebben betreffende de vermissing van Bart, dan kun je contact opnemen met de Rotterdamse recherche via telefoonnummer 0800-744422

MV

Toen ze begin januari na een tiendaagse studiereis door Iran naar het vliegveld van Teheran reden, was er nog niets aan de hand. Maar al snel begon in die nacht van zaterdag op zondag de sneeuw in zulke hoeveelheden te vallen dat het zicht nog maar twintig meter was. Van vliegen kon geen sprake zijn en dus begon voor de 35 Utrechtse en Leidse studenten het wachten. Afgezien van een paar uur in de residentie van de ambassadeur in de nacht van maandag op dinsdag zou dat wachten tot dinsdag laat in de middag duren. Telkens weer zou er een vlucht vertrekken, telkens weer bleek die niet te gaan.

"Het had wel wat van The Terminal, die film met Tom Hanks", zegt Jules lachend. "Om de tijd te doden hebben we niet alleen zitten klaverjassen, maar ook veel met de andere gestrande passagiers gepraat. Je wist op een gegeven moment precies dat je bij die ene Iraniër moest zijn voor informatie en dat die balie misschien nog iets te eten had. Ik had al snel een aardig netwerk."

In de Nederlandse media verschenen vorige week verhalen over forse ontberingen, maar daar was volgens de studenten geen sprake van. De hal was redelijk verwarmd, de wc's waren schoon en - heel belangrijk - er was gratis internet zodat het bezorgde thuisfront gerustgesteld kon worden. Alleen de hoeveelheid eten hield niet over, omdat de twee café's vanwege de sneeuwval niet bevoorraad werden. Jules: "Maar de sfeer in de groep was zo goed dat we alles met elkaar deelden. Op de derde dag ging er een klein zakje rozijnen rond en daaruit nam iedereen heel voorzichtig één rozijntje."

Over de andere gestrande reizigers en een deel van het personeel hebben de studenten niets dan lof. Lotte: "Toen er niet voor iedereen ontbijt was, en ik dat ging vertellen, begon het meisje achter de toonbank zelfs te huilen. Ze is er meteen achteraan gegaan." Thekla: "Er zat een mevrouw in de hal met een doos snoepjes en koekjes, die ze als cadeau had gekocht. Toen ze merkte dat wij niet veel te eten hadden, begon ze alles uit te delen."

Als hen één ding is bijgebleven, dan is het wel de onvoorstelbare vriendelijkheid en gastvrijheid van de Iraniërs die zij hebben ontmoet. Jules: "Ze willen ontzettend graag laten zien dat Iran niet het slechte land is, dat het buitenland er vaak van maakt. Schets alsjeblieft een objectief beeld over ons als je weer thuis bent, vroeg onze gids me. Dat heeft me echt ontroerd." Lotte; "Alleen doordat je naar Iran komt steek je ze al een hart onder de riem."

Een hoogtepunt van de reis was de toespraak van geestelijk leider Khamenei op het centrale plein van Yazd. "Een soort popconcert, maar dan religieus", beschrijft Thekla de bijeenkomst op het plein, waar de mannen en de vrouwen zorgvuldig van elkaar gescheiden werden. "Het was veel minder plechtstatig dan ik had verwacht. Veel mensen stonden tijdens de toespraak met elkaar te kletsen en er liepen er voortdurend weg. De sfeer was heel losjes."

Uiteraard was ook de ontmoeting met Iraanse studenten en met de Arabische wiskunde een hoogtepunt. Vooral de manier waarop docent Jan Hogendijk de wiskundige kennis van de Arabieren aanschouwelijk maakte aan de hand van mozaïeken in de koepels van moskeeën heeft indruk gemaakt. Jules: "In sommige middeleeuwse mozaïeken is wiskundige kennis verwerkt, die daarna verloren is gegaan. Heel fascinerend." Thekla: "We hebben bedacht dat dat een mooi thema zou zijn voor een summerschool met Nederlandse en Iraanse studenten." Ze lacht. "Lekker twee weken op onze rug wiskundige problemen liggen oplossen."

"Wist je trouwens dat in Iran zeventig procent van de bachelorstudenten vrouw is", vraagt Lotte enthousiast, "en dat in studentenflats meisjes voorrang krijgen?" Thekla: "De eerste dag dat wij er waren en meteen een hoofddoek om moesten doen, dacht ik: als vrouw heb je in Iran gewoon geen leven. Maar ik heb gemerkt dat die meiden zich niet laten kisten en keihard werken. Ze doen het gewoon heel goed. Ik heb door deze reis heel veel respect voor Iraanse vrouwen gekregen."

Erik Hardeman

Marte Dijkstra, vierdejaars: "Ik weet nog niet wat ik na mij studie ga doen, maar het inkomen zal voor mij geen doorslaggevende rol spelen. Als ik er straks maar van rond kan komen, en dat lijkt me ook met het uurtarief van een pro deo advocaat niet echt een probleem."

Vincent Musch, tweedejaars: "Mijn ambitie is om later bij een groot kantoor fusies en overnames te gaan doen. Dat lijkt me mooi werk, maar dat het goed betaalt, is ook nooit weg. Ik zal mijn eigen portemonnee straks zeker laten meewegen bij mijn keuze voor het soort werk dat ik ga doen."

Chantal Martens, vijfdejaars: "Een tijdje geleden hadden we in een werkgroep strafrecht een discussie over de sociale advocatuur. Iemand opperde toen om alle beginnende advocaten te verplichten om eerst een paar jaar pro deo zaken te doen. Ik was daar wel voor. In het begin van je loopbaan is ervaring toch veel belangrijker dan knaken?"

EH

Nog steeds geen bankjes aan de Heidelberglaan

Wat is er toch met die bankjes, U-raadslid Peter de Lange?

"Het college van bestuur heeft beloofd dat na de aanleg van de busbaan bankjes aan de Heidelberglaan geplaatst zouden worden, zodat je er lekker kunt zitten. Ook heeft het college ooit een plan gelanceerd voor het herinrichten van een verwaarloosd stukje Uithof en wel de Genèvelaan. Ook daar zouden bankjes komen. De U-raad is groot voorstander van deze plannen die De Uithof leefbaarder maken. Voor het einde van 2007 hadden ze uitgevoerd moeten zijn. Maar er is nog niet veel gebeurd."

Collegelid Hans Amman reageerde in een U-raadsvergadering:

"O, die bankjes. Ik weet nog wel dat de geplande fontein is geschrapt: die was te duur. Ik zal bij Vastgoed en Campusontwikkeling navragen of ze nog ergens budget hebben voor die bankjes."

Ruut van Rossen van de directie Vastgoed en Campusontwikkeling, wat weet jij van die bankjes?

"Nou, ik ben erg verbaasd over de vraag. We hebben namelijk heel veel zitruimte aan de Heidelberglaan gecreëerd. Op de stenen rand van elke plantenbak kun je zitten. Aan de hele as is de zitgelegenheid op orde. Op een zonnige dag in het najaar zag ik ook dat er veel mensen zaten. Er was zelfs een jongen die er gitaar zat te spelen, dus ik was helemaal blij dat het concept werkte. Er moeten voor het Bestuursgebouw en het Kruytgebouw nog wel enkele houten bankjes worden teruggeplaatst. Die moesten weg vanwege de bouwketen die er staan. En het werk aan de Genèvelaan loopt achter op schema, maar zodra er tijd is, gaan we daar aan de slag. De auto's gaan er uit, de bankjes er in."

Er staan dus wel bankjes aan de Heidelberglaan, Peter de Lange...

"Tja, nou sta ik even met de mond vol tanden. Mijn eerste reactie is dat ik die randen niet herken als bankjes en dat keurige studenten misschien denken dat ze daar niet mogen gaan zitten. Misschien zit je ook wat dicht op de busbaan, maar misschien moet ik gewoon wachten op het voorjaar en dan kijken of je er lekker kunt zitten."

Gwenda Knobel