Vond je het niet eng om naar Israël en de Palestijnse gebieden te reizen?

"Voordat we gingen was ik wel ongerust omdat wij als Nederland pro Israël zijn en de politieke partij Hamas afwijzen. Wat als ze een bom onder de bus leggen?, dacht ik. Maar toen ik er eenmaal was, was de angst verdwenen. Er waren weinig heftige aanvallen geweest en er was nog niets aan de hand op de Westelijke Jordaanoever."

Wat viel je het meeste op?

"Dat veel mensen gewoon doorgaan met leven terwijl er zo veel om hen heen gebeurt. Dat geeft ook hoop, omdat toch heel veel mensen, Israëli's en Palestijnen samen, de handen ineen slaan om vrede te krijgen."

Nog leuke gesprekken gehad met minister Verhagen?

"Wij hadden een programma van vijf dagen, hij drie. We hebben hem drie keer ontmoet en één keer konden we twee uur privé met hem in gesprek gaan. Natuurlijk vroegen we hem waarom hij niet met Hamas wilde praten, terwijl de Hamas-vertegenwoordigers toch democratisch zijn gekozen. En we hebben inderdaad kritische vragen gesteld over de houding van de Israëli's ten opzichte van de Palestijnen. Maar hij had heel duidelijk een standpunt waar hij niet zomaar van af te brengen was. Ik had niet het gevoel dat we hem op andere gedachten konden brengen. Maar aan de andere kant denk ik dat alles wat je zegt van invloed kan zijn en dus meerwaarde heeft."

Ben je zelf nog anders gaan denken over het conflict daar?

"Voor ik ging, dacht ik dat er echt wel een oplossing moet zijn voor het conflict. Nu ik er ben geweest, heb ik gezien hoe complex het conflict in elkaar zit. Je wordt gemakkelijk heen en weer geslingerd tussen beide partijen. Het is zo'n ingewikkeld conflict. Factoren als geschiedenis, nationaliteit en geloof spelen allemaal een rol. Toch moet er uit te komen zijn, want zeventig procent van de Israëli's en de Palestijnen wil vrede en een normaal leven en is bereid daar concessies voor te doen."

En ga je nog iets doen met je ervaringen?

"Komende zaterdag komen we met de delegatie nog een keer bij elkaar en kijken we of we nog iets kunnen of moeten doen. Zelf ga ik twee mini-colleges geven bij Liberal Arts and Sciences en Antropologie. Ik wil graag betrokken blijven bij de twee landen en wil daarom proberen iets te doen om vrede te bevorderen. Zo denk ik dat ik nu misschien wel de wetenschap in wil om vanuit de antropologie te kijken wat daar echt leeft. Dat kan belangrijke informatie opleveren voor het bereiken van vrede."

GK

Moos, eigenlijk Eelke ("maar we gebruiken alleen bijnamen"), heeft de meisjes opgegeven voor de wedstrijd van radiostation Caz!. "Ik kreeg er een mailtje over en het leek me leuk om aan mee te doen. Toen bleek dat we door waren naar de halve finale, wisten niet eens alle huisgenootjes dat ik ons opgegeven had. Anderen waren het alweer half vergeten." Huisoudste Schreeuw (Tess): "Maar we waren meteen fanatiek." Moos: "Ja, ondertussen zijn we door naar de finale en nu willen we ook echt winnen." Schreeuw: "Je kunt ook supergave prijzen winnen, ik heb nu al zin in die vakantie..."

De huizen moeten op de radio tegen elkaar battlen. Zo kregen ze de opdracht om met zo veel mogelijk mensen op een openbare plek een lied te zingen. "Wij hebben op de Neude liedjes over de Dom staan brullen", zegt Moos.

Verder kunnen mensen via internet stemmen op het huis van hun goesting. "Dat kan de hele dag door," vertelt Schreeuw, "dus eigenlijk moeten we nu als een dolle op onszelf gaan stemmen." De meisjes hebben op dit moment nog niet zo veel te vrezen want ze staan eerste in de tussenstand. Daarbij worden ze geholpen door de meisjes waarvan foto's aan de muur in de woonkamer hangen: de oud-huisgenoten. Moos vertelt: "Toen een oud-huisgenoot van ons hoorde dat we in de race zaten, heeft ze meteen alle anderen opgebeld en geactiveerd. Verder hebben we met z'n vijftienen een enorm groot netwerk van familie, vriendinnetjes, onze jaarclubs enzovoorts.

Warm nest

Ze hebben dus veel steun en stemmen, maar zíjn ze ook echt het leukste studentenhuis? "Ja", vindt Schreeuw: "Het is hier echt een warm nest, iedereen kan lekker zichzelf zijn." Zo ziet het er ook uit, in huize Massegast. Alle meisjes zijn gisteren uitgeweest, dus ze hangen nog ietwat brak in de banken. Een van de meisjes, Fiet, moet honderden foldertjes in enveloppen stoppen en gezusterlijk helpen alle meisjes haar. Om het saamhorigheidsgevoel in huize Massegast extra te bevorderen, hebben de meiden de regel dat de tv pas na vijf uur aan mag. "Voor die tijd is er toch alleen maar crap en bovendien is het niet gezellig als je de woonkamer inkomt en iedereen zit naar de tv te staren", legt Schreeuw uit.

Kerstklaas

Het is tijd voor de rondleiding. Eerst komen we bij de keuken, die nogal klein lijkt voor vijftien mensen. Maar omdat de meisjes altijd samen eten, hoeven er maar een paar mensen tegelijk te koken. In de badkamer wordt duidelijk dat hier echt vijftien meisjes wonen: onder de spiegel hangen, naast elkaar op een rijtje, vijftien vrolijk gekleurde tandenborstels. Op weg naar de studentenkamers komen we een poes tegen. Schreeuw knuffelt de kat en vertelt hoe nuttig de katten zijn binnen het Massegasthuishouden: "We hadden zo'n last van muizen, op een gegeven moment zaten ze gewoon tv te kijken met ons."

Terwijl we door het huis dwalen en een blik werpen op de studentenkamers vertellen Moos en Schreeuw over hun huisrituelen. Tussen Sinterklaas en Kerstmis vieren ze Kerstklaas waarbij de meisjes lootjes trekken en een themafeestje hebben. Dat is echter niet alles! Op 4 december, de dag voor Sinterklaas, 'vieren' de meiden terrible shoe. Elk meisje zet om twaalf uur 's nachts haar schoen voor de eigen deur en vervolgens moet iedereen proberen om -ongezien- cadeautjes in elkaars schoenen te droppen. "We zijn hier nogal fanatiek in, een van de meisjes heeft van twaalf uur 's nachts tot zeven uur 's ochtends op haar bed gelegen, starend naar de deur", vertelt Schreeuw. "Dit is ook zo'n moment waarop we ruzie krijgen", vertelt Moos, "van die discussies over of je nou wel of niet gezien bent."

Al kletsend staan we ineens buiten, op het dakterras. Het is zaterdagmiddag, we zitten midden in de stad, het stikt overal van de mensen maar hier, hier is het stil. Een van de huiskatten rolt zich in het zonnetje en de daken van Utrecht strekken zich voor ons uit. "In de zomer zitten we hier lekker met z'n allen buiten en als we willen zonnen, leggen we allemaal matrassen op het dak." Ja, het lijkt goed toeven in huize Massegast. Woendag 27 juni zullen we weten of de rest van studerend Nederland het daarmee eens is...

Klein kadertje:

Er zit nog een Utrechts huis in de race: WS96Partyhuis. Bij het ter perse gaan van de krant was nog niet bekend of dit Tuindorphuis ook in de finale terechtkomt. Het ziet er in elk geval goed uit voor de tien bewoners: in de tussenstand staan ze op de tweede plek. Surf voor de actuele stand van zaken naar www.studentenhuisvanhetjaar.nl

Inge Razenberg

Sociaal schuren in de strijd tegen studentenoverlast

Niet alleen Utrecht heeft last van haar studenten. Andere studentensteden hebben ook heel wat te stellen met haar jeugdige inwoners. Groningen is twee jaar geleden een waar offensief begonnen om de twintigers in het gareel te krijgen. Er werden 'studentagenten' aangesteld en de gemeente begon onder de slogan 'Doe normaal, ja' een campagne tegen geluidsoverlast, afval, slordig gestalde fietsen.

Een getergde Groninger erde in de UniversiteitsKrant destijds 'zijn' overlast. Voor incidentele signalen, zo zei hij, zijn studenten minder gevoelig dan voor georganiseerde waarschuwingen waar verschillende buurtbewoners zich achter scharen. Gaat het om eerstejaars dan moeten zij door voortdurend aanspreken "sociaal geschuurd" worden.

In Utrecht wordt er de laatste maanden veel geklaagd over het asociale gedrag van bewoners van studentencomplexen. Het is logisch dat mensen meer last van elkaar hebben met het mooie weer: de ramen staan open en er is meer leven op straat. "Maar overal is dan overlast", zegt Kees van Ginkel van studentenhuisvester SSH terecht. "En om nou te zeggen dat het de jeugd van tegenwoordig is.... Nee. Dan zou ik alle studenten over één kam scheren en dat wil ik niet. Er worden ook genoeg grote feesten gegeven waar het wel goed gaat."

Maar toch, het geluidsvolume neemt toe en de feesten worden massaler. Soms gaat het dan ook goed fout. Zoals de keer dat de politie na klachten bij een feest gaat kijken en tegenover dertig dronken jongeren komt te staan. Niemand is meer aanspreekbaar - de politie beëindigt het feest.

Veel middelen om dit type bewoners tot socialer (feest)gedrag te manen, heeft de SSH niet. Als de politie wordt gebeld, wordt de SSH ook op de hoogte gesteld. "Wat we kunnen doen is waarschuwen en daarna grijpen naar het uiterste middel: het ontbinden van een huurovereenkomst."

Maar om gedrag echt te veranderen ziet de SSH het meeste heil in voorlichten. Bewoners bewust maken dat met een internet-uitnodiging ook mensen komen, die je niet wil hebben en die de feeststemming negatief kunnen beïnvloeden. Bewoners waarschuwen dat buren liever niet uit de slaap gehouden worden, dat geluid ver kan dragen en dat een bierfles die van het balkon wordt gegooid door de versnelling van de zwaartekracht een dodelijk projectiel kan worden. Sociaal schuren dus en hoewel schuren een rotklus is, krijg je door goed schuurwerk wel een mooi eindresultaat. En daar hoopt de SSH dan ook op.

GK, MV

Seks leidt tot seks

Van tap naar lab

De Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen en het Interstedelijk Studenten Overleg hebben maandag het rapport Van de tap naar het lab aangeboden aan minister Plasterk. Zij hopen zo'n 750 getalenteerde masterstudenten iets extra's te bieden door hen een aanstelling van een dag in de week te geven als student-assistent. Hiervoor is vijf miljoen euro per jaar nodig. Het ISO en de KNAW roepen de hulp in van faculteiten en studenten om na te denken over de invulling van de baan want 'assisteren bij een practicum of het in stilte verwerken van survey-gegevens zijn niet direct zaken waaraan de KNAW denkt'. KNAW en ISO hopen dat in januari 2008 de eerste assistenten aan de slag kunnen.

Uniek

'Stel je legt als aio een probleem voor aan je promotor - ik noem maar wat: Het diermodel werkt niet. Besef dan dat dit twee problemen ineen zijn. Probleem 1 (van de aio): Het diermodel werkt niet. Probleem 2 (van de promotor): Mijn aio klaagt dat het diermodel niet werkt.' Aldus Miquel Bulnes in zijn column in het eerste nummer van Uniek, het fonkelnieuwe magazine van het UMC Utrecht. Met Scan publiceerde het ziekenhuis de afgelopen jaren een blad vol . Heel mooi, zegt bestuursvoorzitter Blijham, maar de vraag was: Wat heeft de patiënt daaraan? In het zeer fraai vormgegeven Uniek, dat op vrijdag 22 juni het daglicht ziet, daarom ook veel aandacht voor patiënten en personeel. En uiteraard voor de geplaagde promotor, die als hij echt niet meer weet wat hij nog met zijn aio aanmoet, volgens Bulnes in arren moede uitroept: 'Prik maar een datum voor je promotie.' Mooi blad, dat Uniek.

De universitaire sportdag

Knikkers

De twee Bisschoppenbewoners die beschuldigd werden van het bekogelen van een voorbijganger hoeven hun kamer niet te verlaten. Dat staat in een brief die ze van de SSH ontvingen. Informaticastudenten Shyra de Boer en Chen-Yee Chang hebben steeds volgehouden geen stenen en knikkers gegooid te hebben. De SSH heeft nu moeten constateren dat er te weinig bewijslast is. Kort voor het incident had de SSH aangekondigd dat van bewoners die dingen van de flat gooien het huurcontract wordt ontbonden.

Beste voorlichtingssite

Tijdens het seminar 'Succesvol communiceren met jongeren' in Madurodam is de voorlichtingswebsite van de Universiteit Utrecht in de prijzen gevallen. De website werd onderscheiden in de categorie Beste Voorlichtingswebsite WO en scoorde gemiddeld een 8,1. Communicatiebureau ComBat en onderzoeksbureau Qrius voerden speciaal voor het seminar een onderzoek uit naar de websites van 150 onderwijsinstellingen en organisaties. De websites werden onder andere beoordeeld op voorlichting, gebruiksvriendelijkheid, presentatie en originaliteit.

Raggeld

Tijdens de Utrechtse Ragweek is dit jaar tienduizend euro opgehaald voor de goede doelen Stichting Meisjesstad en Stichting Edukans. Dat werd vorige week bekendgemaakt tijdens het After Ragfeest in ACU. Tijdens het feest werden ook twee prijzen uitgereikt. De roeiverenigingen Orca en Triton kregen een prijs omdat hun activiteiten het meeste geld in het laatje brachten: 1700 euro. Studievereniging Perikles kreeg de originaliteitprijs, zij verkochten bedrukte t-shirts met foto's van docenten.

Kabinet

Het kabinet-Balkenende zet in op uitvalbestrijding in het hoger onderwijs, maar zegt niet hoeveel dat mag kosten. Dat blijkt uit het vorige week verschenen beleidsprogramma dat het kabinet na een inwerkperiode van honderd dagen schreef. Erg concreet wordt het kabinet sowieso niet. Er worden bijvoorbeeld ook geen bedragen genoemd voor de nieuwe beurzen voor toptalenten. Een strategische agenda voor hoger onderwijs, onderzoeks- en wetenschapsbeleid moet in september meer duidelijkheid brengen. Dan komt ook het nieuwe bekostigingsmodel. (HOP)

Jeugdpsychiater Annemarie van Elburg promoveerde dinsdag op haar proefschrift over indicatoren van herstel van patiënten met Anorexia nervosa. Uit het onderzoek komt naar voren dat blijvend herstel moeilijk is te voorspellen. "Toch heeft mijn team vooruitgang geboekt."

Van Elburg volgde 61 vrouwen die lijden aan de vermageringsziekte. Het ging om een groep adolescenten en een groep jonge vrouwen van in de twintig. Elke twee weken van het eerste jaar keek Van Elburg naar veranderingen in onder meer lichaamsgewicht, hormoonhuishouding en stemming van de vrouwen. Na vijf jaar sprak ze ze alle 61 vrouwen opnieuw. Deze methode maakt het onderzoek uniek.

"Wat ons heel duidelijk is geworden, is dat je tijdens een behandeling niet uitsluitend moet kijken naar het gewicht. Vaak moeten vrouwen als het gewicht niet snel genoeg toeneemt, stoppen met de behandeling omdat behandelaars dat duiden als gebrek aan motivatie." Door naar meer factoren te kijken, is vooruitgang te ontdekken. "Een belangrijke ontdekking van het onderzoek is dat door het meten van het hormoon AMH bij gewichtstoename, te voorspellen valt welke vrouwen weer zullen gaan menstrueren in een jaar. Menstrueren duidt op vooruitgang."

"Daarnaast is komen vast te staan dat het accent op de psyche niet voldoende is. Sommige patiënten voelen zich psychisch beter als ze iets lichter worden, en sommige behandelaars volgen hen daar in zekere mate in, maar uit ons onderzoek blijkt dat afvallen niet de juiste weg is. Zonder fysiek herstel is er geen psychologisch herstel, maar psychologisch herstel volgt niet vanzelfsprekend als de vrouwen weer op gewicht zijn. Daarom pleit ik ook voor een langer behandeltraject, vaak is het zo dat volwassen patiënten na een jaar intensieve behandeling geen poliklinische nazorg meer krijgen."

Van de 61 vrouwen waren na vijf jaar 36 vrouwen fysiek hersteld, bijna eenzelfde aantal had nog steeds anorexia of een andere eetstoornis. Bijna de helft van de deelnemers kampte nog met psychische klachten, meestal depressie of angst. Zeventig procent had nog een vertekend beeld van het eigen lichaam.

GK

De bewoners werden eind april beschuldigd door een voorbijganger die vanuit de flat werd bekogeld met stenen en knikkers. De voorbijganger werd net niet geraakt, maar het scheelde volgens hem niet veel. Hij besloot naar de SSH te stappen waarna zij verhaal kwamen halen bij bewoners Shyra de Boer en Chen-Yee Chang. Volgens het slachtoffer werd er vanaf hun etage gegooid.

Verschillende gesprekken met de SSH volgden, maar de twee hielden vol onschuldig te zijn. Inmiddels heeft de SSH hen een brief gestuurd waarin staat dat er te weinig bewijslast is om ze uit huis te zetten.

De SSH kondigde begin april aan strenger op te zullen treden tegen bewoners die spullen naar beneden gooien. Ze zullen de schade verhalen op de dader én de huurovereenkomst zal meteen worden ontbonden bij voldoende bewijslast. Het knikkerincident is het eerste voorval waarbij de SHH probeerde om de daad bij het woord te voegen.

MV

'De gezamenlijke opdracht van universiteit en hogeschool', aldus het onderwerp van deze bijeenkomst van de universiteitenkoepel in het Haagse café Dudok. De belangstelling voor dit debat met de titel ‘De Vrede van Utrecht’ is zo groot, dat de inschrijving inmiddels is stopgezet. Behalve Van Rooy en Bonhof nemen ook de voorzitters van VSNU, Sijbolt Noorda, en van HBO-raad, Doekle Terpstra, deel aan het debat.

Universiteiten en hogescholen hebben de opdracht steeds meer en betere hoger opgeleiden voor te bereiden op hun deelname aan een kennissamenleving. Hoe leveren de twee Utrechtse instellingen een bijdrage hieraan; hoe gaan zij afzonderlijk of in samenwerking om met thema’s als studiebegeleiding of onderwijskwaliteit?, aldus de vraag tijdens de discussie die door UvA-voorzitter Karel van Toorn wordt geleid.

LSVb-voorvrouw Irene van den Broek is aanwezig om in een column de stem van de studenten te verwoorden.

AH

Topinstellingen brengen nog veel hogere tarieven in rekening. Het verschil tussen gewone studenten en niet-EU-studenten wordt ook steeds groter, schrijft The Guardian vandaag. Het dagblad publiceerde een overzicht van de huidige collegegelden op zijn website.

Oxford University, het Royal Veterinary College en het Imperial College London spannen de kroon. Daar moeten niet-EU-studenten tegenwoordig 17.000 pond neertellen. Dat is ruim 25.000 euro. Britse studenten en EU-burgers betalen veel minder: 3070 pond, oftewel 4500 euro.

In Nederland zullen de kosten voor niet-EU-studenten naar verwachting ook stijgen. Komend studiejaar vallen die studenten buiten de bekostiging van de overheid. De instellingen rekenen tot twaalfduizend euro collegegeld. Dat bedrag blijft nog altijd onder het gemiddelde van het Verenigd Koninkrijk.

HOP

Zie http://education.guardian.co.uk/students/internationalstudents/story/0,,2106523,00.html