In je eentje maar niet alleen. Aanstaande zaterdag kunnen alleenstaanden zich verenigen tijdens de Dag van het Individu. De dag is een initiatief van de op Valentijnsdag opgerichte Club van 1 en is bedoeld om alle alleenstaande zielen van Utrecht een leuke dag te bezorgen. De individuen kunnen samen meedoen aan allerlei workshops en er zijn optredens. Studente Nederlands Anne Diederiek Dee neemt de workshop creatief schrijven voor haar rekening. De dag speelt zich voornamelijk af in café de Baas.

Met volle kracht op je computer inhakken. Voor velen een aanlokkelijk beeld en voor studenten van de Universiteit Twente een droom die uitkwam. Wie dacht dat juist deze studenten altijd lief zijn voor hun computers, komt bedrogen uit. Met hamers en mokers ramden de bèta's er lustig op los. De computeronderdelen vlogen in het rond terwijl de woeste klanken van Rammstein door de ruimte schalden. De missie van de destructieve studenten: zoveel mogelijk deeltjes van de computer in een emmer krijgen. Het winnende studententeam wist 6,9 kilo aan computer en ongetwijfeld ook een hoop frustratie in het emmertje te proppen.

Studeren tot diep in de nacht. Wanneer Utrechtse studenten allang overgestapt zijn op de kroeg, kunnen hun collega's uit Leiden nog met hun neus in de boeken blijven zitten. Het is tentamenweek en dat weten ze in de universiteitsbieb in Leiden ook. Gedurende twee weken kunnen leergierige studenten tot middernacht studeren in de rustige omgeving van de bieb. Vooral rechten- en geschiedenisstudenten zijn blij met deze regeling. Als de tentamens voorbij zijn, gaat de bieb gewoon weer om tien uur dicht.

Zon, zee en meeuwen. VU-student Neni Pogarcic heeft de universiteitsbieb niet nodig om ontspannen te kunnen studeren. Komend studiejaar vertrekt hij als enige Nederlandse student samen met 600 anderen op een leerzame cruise langs tien landen. Meevaren met zo'n cruiseschip klinkt natuurlijk erg prettig, maar er moet wel degelijk gestudeerd worden. Er worden drie masterprogramma's aangeboden aan boord. Tijdens de reis meert de boot aan bij verschillende universiteiten. De prijs van dit studiereisje doet niet onder voor die van een normale cruisetocht: de studenten moeten maar liefst 20.000 dollar neertellen voor hun avontuur.

Onnodige boomkap

Na de protesten van vorig jaar zijn de werkzaamheden ten behoeve van de uitbreiding van de parkeerplaats bij het Wentgebouw nu niettemin begonnen. Veel medewerkers van het Wentgebouw zijn volgens W.J.Rekvelt, ict-administrator bij Farmacie, geschokt door het rigoreuze kappen van bomen.

Wat vooral steekt is dat er onnodig véél bomen zijn weggehaald. Vijf rijen volgroeide bomen op de parkeerplaats zelf, die slechts op een ordentelijke manier aangaven hoe de auto's geparkeerd konden worden, zijn ook gekapt. Een kwalijke zaak, waarbij men zich zeker kan afvragen in hoeverre de universiteit bereid is te luisteren naar bezwaren van hun medewerkers of in hoeverre zij het behoud van groen echt serieus neemt.

Wat er al niet verloren kan gaan bij een dergelijk grove planning. Leest u verder: het moet het jaar 2003 zijn geweest. Ik was bij uitzondering met de auto naar het werk gekomen. Een mooie ochtend na een koude herfstnacht. De zon kwam op en als je goed oplette, voelde je de warmte van de zon groeien. Ik liep vanaf de parkeerplaats naar het Wentgebouw. Een ranke boom aan de rand van de parkeerplaats bleek zijn blaadjes te verliezen. Ik ontwaarde een zacht tingelend geluid. Het bleek afkomstig uit de boom. Het duurde even, maar ik besefte dat er iets speciaals aan de hand was. De nachtelijke kou had de blaadjes bevroren, verzwaard en hun verbinding met de boom versterkt. Maar met de opkomende zon verloren de blaadjes hun hechting aan de boom. Nog bevroren door de nachtelijk koude maakten de blaadjes zich in een rustig tempo los van de boom en schommelden naar beneden. Iedere keer dat een blaadje tijdens zijn afdaling op een takje stuitte, maakte hij een voor hem uniek geluid. Het was een onwerkelijk schouwspel. De boom was verworden tot een welhaast magisch carillion dat zachtjes en gestaag doortingelde.

Deze boom is nu ook gekapt. Af en toe heb ik nog vanuit mijn kantoorraam gekeken naar die boom die mij dat bijzondere schouwspel had geschonken. Ook vertelde ik mijn beleving aan diegene die het wilde horen. Een enkeling betichtte mij LSD gebruikt te hebben. Het is hem vergeven.

De univeristeit vergeven voor de onnodige kap van bomen wordt lastiger. Hopelijk dringt het tot de universitaire beslissers door dat er zaken zijn die op zijn minst gezegd even bijzonder en belangrijk zijn als de 'corporate profilering' die thans gaande is binnen de universiteit.

Oordeel zelf: op www.ublad.uu.nl staat onder 'Forum' en 'Geen boomkap in De Uithof' een link naar foto's vóór en na de kap. Daar kunt u ook meediscussiëren over deze kwestie.

Stoof

Naschrift redactie

De geciteerde passage is wel degelijk onteleend aan een toespraak van Kimpen, en wel voor de Directie Onderwijs en Opleidingen van het UMCU, gehouden rondom Kerst 2006.

Brand...?

Blijkbaar was er onlangs geen brand bij boekhandel Selexyz De Uithof (zie Ublad Online, 28 febr.). De brandmelding verspreidde zich als een lopend vuurtje van mond op mond in het Van Unnikgebouw. Medewerkers van de tiende die 'tijdig' gewaarschuwd werden door dit alternatieve systeem kwamen op de zesde alweer collega's tegen die terugkeerden: 'loos alarm'.

Enige tijd later volgde ook via de intercom de mededeling dat er sprake was van loos alarm. Het is niet de eerste keer dat er na een vermeende calamiteit (meestal af te leiden uit het dichtvallen van de branddeuren) een mededeling wordt gedaan van loos alarm; het alarm zelf is meestal niet eens te horen.

Deze gebeurtenis roept twee prangende vragen op: Is er een effectief waarschuwingssysteem voor calamiteiten? En: hoe kan een medewerker nu weten wanneer er sprake is van een échte calamiteit? Wanneer deze vragen onbeantwoord blijven wordt bij een echte calamiteit het risico gelopen dat er ten eerste geen adequate melding is en ten tweede de meeste mensen waarschijnlijk te laks zijn geworden om nog adequaat te reageren...

Rens Vandeberg MSc, Department of Innovation Studies

Met gericht beleid kan de uitstoot van het broeikasgas CO2 in de atmosfeer de komende halve eeuw in ons land worden gehalveerd. Dat stelt Kay Damen in zijn proefschrift Reforming fossil fuel use. Hij heeft berekend dat in de industrie, het wegtransport en de energiesector tegen niet al te hoge kosten 80 tot 110 miljoen ton CO2 kan worden afgevangen en opgeslagen.

Vooral op het gebied van de elektriciteitwinning kan veel winst worden behaald. Bij nieuw te bouwen elektriciteitscentrales kan in 2020 al 15 miljoen ton de atmosfeer bespaard blijven door afvanginstallaties. Ook de al bestaande centrales kunnen hun uitstoot op gaan vangen maar dat is een duur proces. In 2050 kan, rekeninghoudend met een verdubbeling van de elektriciteitsproductie, zo'n 60 tot 84 miljoen CO2 minder de atmosfeer in worden gestuurd. Bij auto's levert de afvang het meeste op als ze tegelijk ook gaan rijden op waterstof of synthetische diesel uit fossiele brandstoffen.

Waar afvang van CO2 technisch al goed mogelijk is, moet nog veel onderzoek worden gedaan naar goede opslagmogelijkheden. Lege gasvelden, steenkoollagen en zoutwaterreservoirs zijn daar met name goed geschikt voor. Als Nederland veel op wil slaan, kunnen het beste de grote opslagreservoirs in het gasveld van Groningen of in het Britse of Noorse deel van de Noordzee gebruikt worden, aldus Damen die 28 maart aan de Universiteit Utrecht promoveert.

Ook in Delft is men bezig met onderzoek naar afvang en opslag van CO2. Onderzoeker Saikat Mazumder promoveert daar 29 maart op onderzoek naar de opslag van deze stof in steenkool. Hij concludeert dat steenkoollagen niet alleen geschikt zijn voor de opslag van CO2, maar dat zij bij injectie van rookgassen ook uitstekend functioneren als filters die de kooldioxide scheiden van de andere in het gas aanwezige bestanddelen.

Profileringhoogleraar geeft talent de ruimte

Ter gelegenheid van de dies trok afgelopen maandag het cortège van hoogleraren weer over het Domplein. Op de website van het Ublad zijn ze in vol ornaat te bewonderen. Maar hoewel de (op dit moment ruim 500) kernhoogleraren met hun vaste aanstelling ook in de toekomst de ruggengraat van het Utrechtse universitaire bedrijf blijven vormen, zullen zij meer en meer gezelschap krijgen van tijdelijk aangestelde collega's.

Vanouds bekend zijn de ruim honderd bijzondere hoogleraren wier voor vijf jaar ingestelde leerstoel door een externe stichting wordt betaald. Zij combineren hun universitaire aanstelling met een baan elders en fungeren als traits d'union met het maatschappelijk veld. Blijkens een recente notitie over het Utrechtse hooglerarenbeleid gaat de UU de komende jaren echter ook in toenemende mate kennis maken met de profileringshoogleraar met hetzij onderwijs, hetzij onderzoek (hetzij patiëntenzorg in het UMC) als hoofdtaak.

Met deze tijdelijke functie, die overigens al enkele jaren bestaat maar die in de notitie veel nadruk krijgt, wil de UU meer differentiatie aanbrengen in het hooglerarenbestand. Dat is met name prettig voor excellente docenten, die tot voor kort zonder minstens even excellente onderzoeksprestaties weinig kans maakten op een academische carrière. Zo'n twintig van hen werden de afgelopen jaren bevorderd tot hoogleraar met een op onderwijs toegespitste leeropdracht. Ook vrouwelijke wetenschappers die bijvoorbeeld vanwege zorgtaken nog niet in aanmerking komen voor het kernhoogleraarschap, kunnen hun carrière via een profileringsplek vaart geven.

Een derde categorie voor wie de functie uitkomst kan bieden is die van jonge wetenschappers, die veel in hun mars hebben en die in de praktijk soms al de nodige hoogleraarstaken uitvoeren. Op dit moment moeten zij nog vaak op promotie wachten tot de zittende hoogleraar vertrekt. Om te voorkomen dat zij voor een hoogleraarschap elders kiezen, wordt in Utrecht nu regelmatig de list gebruikt om ze naast hun baan als uhd, een door het Universiteitsfonds ingestelde bijzondere leerstoel aan te bieden. Door ook hen in aanmerking te laten komen voor een promotie tot profileringshoogleraar kiest de UU voor een meer consequente aanpak.

Het differentiatiebeleid werd in 2001 door rector-magnificus Gispen ingezet onder het motto 'Draai er niet om heen en geef iemand die geschikt is de functie en de titel'. Hoewel er weliswaar sprake is van een 'proeftijd' van vijf jaar, ligt er na een positieve evaluatie een vaste aanstelling in het verschiet. Natuurlijk zitten er haken en ogen aan het plan, want hoe voorkom je bijvoorbeeld dat het aantal hoogleraren steeds verder oploopt? Dat laat echter onverlet dat de profileringshoogleraar een welkome aanvulling vormt op het Utrechtse functiepalet.

Raad voor Journalistiek

Buitenlandse huisgenoten

Bewoners van De Warande in Zeist zijn bezorgd over de toekomst van hun studentencomplex. De SSH heeft hen laten weten vastbesloten te zijn op termijn 200 buitenlandse studenten in hun flats te plaatsen. In eerdere gesprekken was steeds sprake geweest van een maximum van vijftig zogenoemde shortstayplaatsen en maximaal twee per tienkamer-eenheid._Bewoners zijn vooral bang dat de sociale samenhang op de Warande in gevaar komt wanneer een kwart van de 800 bewoners slechts tijdelijk op het complex verblijft.

Sportpenning

De Uterechtse Geneeskundestudente Belle van Meer en farmaciestudente Joelle Hoebert hebben de sportpenning van de stad Utrecht gekregen. Het duo maakte deel uit van het Nederlandse zaalhockeyteam dat half februari in Wenen wereldkampioen werd. Ook aanvoerster Marieke Dijkstra, alumna Psychologie ontving maandag de Utrechtse sportpenning.

Een Uithofboompje

De Universiteitsraad heeft op de Nationale Boomfeestdag een boompje aangeboden aan het college van bestuur. Met deze actie wil de raad aandacht vragen voor het op korte termijn verbeteren van de leefbaarheid in De Uithof. Studentraadslid Dian van Erp overhandigde het boompje in pot namens de werkgroep Leefbaarheid aan Hans Amman, die binnen het college over het groenbeleid gaat. Het college van bestuur heeft eerder een groenplan voor De Uithof opgesteld, waarmee de werkgroep Leefbaarheid tevreden is. Dat plan zegt echter niets over de termijn waarop er meer groen moet komen. De raad hoopt dat De Uithof snel groener wordt.

Verenigingen boos over voorwaardelijke beurs

De JSVU en Aiesec zijn kwaad over het feit dat de universiteit een aantal bestuursbeurzen toekent op voorwaarde dat de verenigingen gaan deelnemen aan de nieuwe 'Universitaire Carrièredagen', die in februari 2008 voor het eerst moet plaatsvinden. Ook andere verenigingen kregen met de voorwaardelijke toekenning te maken.

JSVU en Aiesec staan niet te springen om hun eigen initiatieven - de bedrijven- en gesprekkendag en de zogenoemde Make a Move-activiteiten - onder te brengen in de carrièredagen. De verenigingen hebben financiële en andere belangen bij deze evenementen, maar er is ook een principieel punt. "Studenten zitten niet te wachten op grootschalige universiteitsbrede voorlichting, ze willen een individuele benadering", aldus Thijs Westerink, vice-voorzitter van Aiesec.

Door de clausule in de nieuwe verdeling van de bestuursbeurzen voelen de verenigingen zich nu onder druk gezet. "Dit voelt als chantage", aldus JSVU-preses Jurjen van Gent. Van Gent vraagt zich bovendien af of de maatregel wel past binnen het beleidskader voor bestuursbeurzen dat in 2004 met de universiteitsraad is afgesproken.

Directeur van beurzenverstrekker Studentenservice Carla Kuijpers-Groensmit meent dat de universiteit alle reden heeft om de arbeidsmarktvoorlichting in eigen hand te nemen. "Uit onze masterenquête blijkt dat studenten vinden dat de universiteit op dit punt te weinig doet. Een analyse wijst bovendien uit dat de Nederlandse topbedrijven zich maar mondjesmaat laten zien in Utrecht, juist vanwege de versnippering van de voorlichting."

De directeur gaat nu in gesprek met de verenigingen. De universiteitsraadsleden wilden zich deze week niet uitspreken over , omdat de nota over de bestuursbeurzen nog niet in hun bezit is.

Dinsdagmorgen 11 uur. Een collegezaal van Rechten zit bijna helemaal vol met tweede- en derdejaars studenten. Steven Bartels doceert. Als het college een kwartier bezig is, komt er nog een student binnen. Hij gaat ergens vooraan zitten. Bartels gaat onverstoord door met zijn uitleg over notarieel recht en ook de andere studenten schijnen zich niet te storen aan de laatkomer. Na een half uur komt er nog een student binnen. Het meisje zoekt wanhopig naar een lege stoel en vindt er één achter in de zaal. Ook nu gaat Bartels stoïcijns door met zijn college.

In de pauze legt de docent uit waarom hij laatkomers negeert: "Als ik die studenten aanspreek, haal ik de vaart uit mijn verhaal en daarmee stoor ik ook de andere studenten. Natuurlijk vind ik het af en toe moeilijk om gewoon door te gaan, want het stoort natuurlijk wel. Heel af en toe maak ik er een opmerking over, maar dat ligt ook aan mijn bui. Over het algemeen vind ik dat studenten elkaar hier onderling op kunnen aanspreken, maar volgens mij gebeurt dat nauwelijks."

Renate van de Hof was de late laatkomer: "Op de een of andere manier lukt het me gewoon niet om op tijd te komen. Docenten lijken het over het algemeen niet zo erg te vinden. Ze zeggen er tenminste bijna nooit wat van." Ze snapt wel dat haar gedrag storend is "maar ik doe altijd heel rustig. Ik wordt er verder eigenlijk nooit op aangesproken. In De Uithof heb ik college in een zaal waar achterin ook deuren zitten zodat je heel stilletjes en anoniem te laat kan komen. Daar heb ik daarom ook het liefst college."

Eén van de degenen die zich ergert aan laatkomers is Isabelle Ribourdouille. "Het stoort niet alleen, maar ik vind het ook nogal respectloos naar de docent toe. Zelf ben ik altijd op tijd en dat vind ik ook niet meer dan normaal, waarom kom je anders naar een college? Ik zou er wel eens wat van willen zeggen tegen studenten die altijd te laat komen, maar dat doe ik dan ook weer niet. Wat mij betreft mag de deur dicht blijven als een college is begonnen. Het is een goed idee!"

Het voorstel om de collegedeur dicht te houden voor laatkomers is er gekomen naar aanleiding van verschillende enquête-uitslagen waaruit blijkt dat studenten zich aan hen storen. "Ik denk niet dat laatkomers zich realiseren hoe storend hun gedrag is", zegt Marcella de Neve, voorzitter van de studentenraad. "Zelf erger ik me ook regelmatig als studenten maar blijven binnendruppelen tijdens colleges. Zeker omdat we al niet zoveel contacturen hebben. Te laat komen is echt niet nodig! Wij stellen dan ook voor dat ze buiten moeten wachten tot de pauze."

Docent Bartels verbaast zich dat studenten in de departementsraad aan de bel hebben getrokken: "Bij mij hebben studenten nog nooit geklaagd dat ik laatkomers negeer. Volgens mij is het voor gemotiveerde studenten vervelender als medestudenten constant zitten te sms'en en te kletsen, want dat zie ik als docent natuurlijk ook. Maar dat is weer een ander verhaal."

Zijn collega Sybe de Vries verbaast zich over de ergernissen die laatkomers oproepen. "Het is nieuw voor mij dat studenten laatkomers als zo vervelend ervaren, maar ik kan het me goed voorstellen. Niet alleen ligt er hier een verantwoordelijkheid voor de student maar ook voor de docenten. Zij moeten zich ook houden aan de collegetijden en niet teveel uitlopen. Op die manier hebben studenten ook geen excuus meer om te laat te komen. Het voorstel om voortaan helemaal geen studenten meer binnen te laten gaat me wat te ver. Maar het is duidelijk dat we dit punt verder moeten bespreken, blijkbaar leeft het wel onder studenten."

De Vries heeft geen bezwaren tegen een gesloten collegedeur, maar dan moet deze regel duidelijk worden gecommuniceerd met studenten aan het begin van een blok. "Een collega van mij hanteert vrij strenge regels tijdens zijn colleges, maar omdat hij dat in het eerste college heel duidelijk maakt, zijn er weinig misverstanden. Eén van die regels is 'beleefd gedrag', en daar hoort op tijd komen ook bij. Zijn aanpak blijkt goed te werken."

Volgende maand wordt een reactie verwacht van het bestuur van Rechtsgeleerdheid.

Te weinig medewerkers voor de medezeggenschap

Heeft u niet genoeg uw best gedaan om opvolgers te vinden, Phil Heiligers van Sociale Psychologie? "Ik heb mijn uiterste best gedaan, maar er is bij mijn collega's gewoon weinig belangstelling voor de faculteitsraad. En als er al jongeren waren die er voor voelden omdat ze zo wat bestuurservaring konden opdoen, dan zeiden oudere collega's vaak dat zij beter wat commissiewerk konden doen, omdat dat minder tijd kost."

Heeft men niet het gevoel dat de raad nut heeft? "Veel mensen zeiden: wat heb ik er aan? Als ik ze dan uitlegde, dat wij er bijvoorbeeld mede voor hebben gezorgd dat de reorganisatie goed is verlopen, dan knikten ze wel, maar van oudere medewerkers kreeg ik ook vaak de reactie: leuk die raad, maar als ik even naar de decaan loop, ben ik sneller klaar."

Heeft u nog overwogen om u kandidaat te stellen, Jos van Oostrum van Sociale Psychologie? "Geen moment. Ik ben een tijd raadslid geweest voordat de MUB werd ingevoerd en toen vond ik het wel nuttig omdat we nog duidelijke bevoegdheden hadden. Tegenwoordig vind ik de universitaire medezeggenschap een ritueel. Nee, in de hiërarchisch georganiseerde universiteit van nu vertrouw ik voor de behartiging van mijn belangen alleen nog op de vakbonden."

Zou u op de universiteit meer brood zien in medezeggenschap via ondernemingsraden? "Dat denk ik wel, want ondernemingsraden hebben in elk geval op een aantal punten duidelijke bevoegdheden."

Een teleurstellende ontwikkeling, voorzitter Peter Selten van de faculteitsraad. "Zeg dat wel. Ik heb de indruk dat het vooral de jongeren zijn, de eind-dertigers, begin-veertigers bij wie de animo ontbreekt. Bovendien realiseren veel personeelsleden zich niet dat de personeelgeleding van de faculteitsraad tevens de rol van ondernemingsraad vervult."

Kunnen we maar niet beter ophouden met de medezeggenschap in zijn huidige vorm? "Geen sprake van. Ik ben het ook absoluut niet eens met de suggestie dat de raad niets meer in te brengen zou hebben. Neem het voornemen om geld over te hevelen van de maatschappij- naar de gedragswetenschappen. Je zou bijna willen dat de nieuwe raad met daarin bij de medewerkers alleen nog maatschappijwetenschappers het bestuur zou adviseren om dat toch maar niet te doen. Dan zou ik al die gedragswetenschappers die nu zeggen dat het allemaal niets voorstelt, wel eens willen horen."

Pedel Jacomine Stuitje gaat voorop in het cortège waarmee afgelopen maandag de viering van de 371ste verjaardag van de Universiteit Utrecht begon. Als verjaardagscadeau heeft onze fotograaf Maarten Hartman een diashow mét geluid van de diesviering gemaakt. Deze is te zien op www.ublad.uu.nl/dies.