Dat meldt SSH op zijn website. Driekwart van de studenten die op de wachtlijst staan, heeft geen belangstelling meer voor een kamer zodra ze aan de beurt zijn, meldt de SSH.

Daarom wil de studentenhuisvester het initiatief om een kamer te vinden voortaan bij de ingeschrevene zelf leggen, via de site van SSH. Degene die het langst staat ingeschreven, maakt de meeste kans.

AH

Zowel Vermeulen als collegevoorzitter Van Rooy beklemtoonden nog eens hoe goed de bedrijfshulpverleners hun werk gedaan hadden. ‘Zij zijn de helden van vandaag.’ Maar ook over de samenwerking die er na het ongeval tot stand is gekomen tussen onder meer communicatiemedewerkers, FBU en de universitaire huisvesters spraken de bestuurders lof.

Twee van de zes gewonden verblijven nog in het ziekenhuis en moeten daar wellicht één nacht blijven. Het zijn beide medewerkers van FBU. Ze hebben vooral snijwonden opgelopen, maar hun toestand is beslist niet levensbedreigend.

‘Ze zijn er allemaal uit! Dat is de enige emotie die ik op dit moment kan voelen’, aldus C. Kuypers-Groensmit, directeur van Student Service, het universitaire onderdeel waarop de kraan terecht is gekomen. ‘Wat hebben we een gigantisch geluk gehad dat het zo is afgelopen.’

De bedrijfsartsen zijn afgelopen donderdag druk bezig geweest met het opzetten van slachtofferhulp. Ook de komende dagen zal de universteit veel aandacht besteden aan de nazorg voor de vele medewerkers die het ongeluk voor hun ogen hebben zien plaatsvinden en daar erg door geraakt zijn.

FBU regelde vervangend vervoer voor personeel dat vanwege het ongeval niet goed thuis kan komen. Ook zorgt het facilitair bedrijf ervoor dat het Ruppertgebouw door securitymensen bewaakt wordt tot na het weekend. Het gebouw is momenteel niet toegankelijk omdat de Arbeidsinspectie eerst onderzoek moet doen naar eventueel asbest-gevaar.

Behalve aan het gebouw is er nog enige materiële schade aan een klein aantal personenauto’s dat in de buurt van het Ruppertgebouw stond geparkeerd. Hoe die schade precies afgewikkeld gaat worden is nog niet bekend, maar Vermeulen zei dat ernaar gekeken wordt.

AH

Foto's van het ongeval zijn te zien op http://www.ublad.uu.nl/kraanongeval.

De zes gewonden werden overgebracht naar een Calamiteitenhospitaal dat door het UMC na het ongeluk was opengesteld. Vier van hen konden eerder vandaag alweer naar huis. De meeste gewonden waren medewerker van de UU. In het gebouw is het Studenten Service Centrum gevestigd. Ook een extern ingehuurde glazenwasser was betrokken bij het ongeval. Buiten de zes gewonden was er in ieder geval één persoon die met shock-klachten moest worden bijgestaan.

Van Rooy erkende vanmiddag tijdens de bijeenkomst dat de kraan veel groter leed had kunnen veroorzaken en dat de Universiteit Utrecht van geluk mag spreken dat dat niet is gebeurd. “Als je de ravage ziet dan ben ik er blij dat er geen ernstig gewonden zijn gevallen.”

Tijdens de bijeenkomst bleek ook dat de collegezalen aan de zijde van het Ruppertgebouw waar de kraan op viel, waren vrijgeroosterd. Dit vanwege de overlast die de bouw van het nieuwe studentencomplex Casa Confetti met zich mee zou brengen.

De collegevoorzitter sprak verder haar waardering uit voor de zeer adequate hulpverlening door de universitaire bedrijfshulpverlening en de andere hulpdiensten. “Dat is op een zeer goede manier gegaan.”

Volgens burgemeester Brouwer was de situatie “redelijk snel beheersbaar”. Brouwer had naar aanleiding van het voorval haar ‘beleidsteam’ bijeengeroepen. Elders in de stad werden maatregelen genomen om ongelukken door de storm te voorkomen. Zo werd het postkantoor op de Neude afgesloten vanwege rondvliegende dakpannen.

De enige complicerende factor voor de hulpverlening bij het Ruppertgebouw was volgens Brouwer de aanwezigheid van asbest in het gebouw. De brandweer kon echter al snel melden dat er geen sprake was van een onveilige situatie. Volgens de universiteit was de aanwezigheid van asbest bekend. Het ging echter om ‘veilig asbest’, waarvan het verwijderen geen prioriteit heeft.

De BAM Groep die de werkzaamheden aan het nieuwe studentencomplex Casa Confetti uitvoert, maakte kort na het omvallen van de kraan een onderzoek bekend. In een persbericht wordt gesproken van “een onbegrijpelijke oorzaak.”

Foto's van het ongeval zijn te zien op http://www.ublad.uu.nl/kraanongeval.

XB

Enkele getuigenverslagen:

Merijn Sterk, student geowetenschappen:
“Ik was net binnen. Ik was laat voor mijn college. Opeens hoorde ik een ontzettende knal en zag ik het dak instorten. In eerste instantie had ik ook niet door dat er een kraan op het gebouw was gevallen. Dat zag ik buiten pas. Maar voordat ik naar buiten liep, heb ik eerst nog een mevrouw geholpen om weg te komen.”

Yuri Rikkers, student Liberal Arts & Sciences:
“Ik zat op de wc, toen ik een dof geluid hoorde. De wc ging helemaal op en neer, alsof ik in een drukgolf zat. In de gang van het Ruppertgebouw hing een grote stofwolk. Ik kon niets zien. Er was een hoop geren en geschreeuw. Via het Educatorium ben ik naar buiten gegaan. Ik was vooral in paniek omdat ik wist dat mijn vriendin Lieke verderop in het gebouw zat.”

Vriendin Lieke Faber, studente Liberal Arts & Sciences:
“We waren samen het Ruppert in gegaan. Ik was dan ook enorm opgelucht dat hij zijn telefoon opnam toen ik belde nadat ik naar buiten was gerend. Ik had college toen ik de dreun hoorde. We hadden niet meteen door wat er gebeurd was, maar er kwam meteen iemand de zaal in om ons allemaal naar buiten te sturen.”

Maarten Steenhagen, student wijsbegeerte:
“Ik zat in een computerlokaal twintig meter rechts van de plek waar het gebeurd is. Ik voelde het eerst trillen en hoorde toen wat breken, dus ik dacht al dat er iets omgewaaid was. Toen ik het plafond zag breken ben ik snel het lokaal uitgegaan. We hebben mazzel gehad, want tien minuten daarvoor waren de colleges afgelopen en liepen er nog allemaal studenten rond.”

Sylvia den Hengst, medewerker Communicatie Service Centrum:
“Ik zag hem gaan. Ik hoorde een raar, rammelend geluid. Het was een soort extra herrie tussen het lawaai van de wind door. Die hijskraan viel heel langzaam naar beneden. Toen die kraan op dat gebouw viel hoorde ik een hele harde knal. Daarna zag ik een grote stofwolk.”

Marcella de Neve, medewerker Communicatie Service Centrum:
“Die kraan was al aan het bewegen door de wind. Hij helde op een gegeven moment naar voren, knakte en viel daarna op dat gebouw. Het draaigedeelte van die kraan stond, dacht ik, richting het Rupertgebouw. Ik liep er vanochtend al een keer langs. Ik dacht toen al ‘waarom zetten ze dat ding niet vast?’.”

Lisette de Groot:
“Ik zat hier met twee andere collega’s en we zien dat ding plotseling op de bovenste verdieping van het Ruppert vallen. Het licht daar was uit gelukkig, dus er zaten geen mensen in waarschijnlijk. Ik heb gelijk 112 gebeld.”

Getuige die niet met naam in Ublad wil:
“Ik voelde plotseling druk op m’n oren. Het begon in ene te trillen, het leek wel een soort aardbeving. Ik zat zo’n dertig meter van de plek af waar het gebeurde. Er lag een hoop puin en er lagen volgens mij ook mensen onder. Ik ben snel richting nooduitgang gerend, want je weet nooit of dat gebouw het houdt of niet.”

Foto's van het ongeval zijn te zien op http://www.ublad.uu.nl/kraanongeval.

XB/TL

Dat zegt de Utrechtse wetenschapsfilosoof F.A. Muller deze week in een interview in het Ublad. Muller heeft al in 2005 in het Algemeen Nederlands Tijdschrift voor Wijsbegeerte een kritisch artikel over het boek van Mulisch geschreven. “De Nederlandse filosofen wuiven meneer Mulisch een beetje weg”, aldus Muller, “maar ik vind dat je, als je kritiek hebt, ook aan moet kunnen geven wat er aan schort."

Muller vervolgt: “Nou, dat heb ik gedaan, want ik zou het een schandvlek voor de Nederlandse filosofie vinden als zulke onzin onweersproken zou blijven. Als iemand nu vraagt: wat deugt er niet aan dat boek, dan hoeft hij of zij mijn artikel maar op te slaan. Ik heb Mulisch gevraagd te reageren op mijn artikel. Maar ja, de majesteit van het Leidseplein gaat zich natuurlijk niet verlagen tot een discussie met een of andere pennenwip uit Utrecht.”

EH

zie voor een uitgebreide versie van het interview: www.ublad.uu.nl/muller

Het crisisnummer is 2532800. Ook op de website van de UU wordt inmiddels kort informatie gegeven over het ongeval.

Het omvallen van de BAM-hijskraan op het Ruppertgebouw heeft, voor zover nu bekend, tot drie gewonden geleid. Er kan echter nog niet worden uitgesloten dat er nog mensen onder het puin liggen.

De materiële schade aan het gebouw is naar het laat aanzien groot.

XB

Een doffe knal schrikte De Uithof vanochtend op. Een hoge hijskraan waarmee gewerkt werd aan het nieuwe studentencomplex Casa Confetti bleek zich in het Ruppertgebouw te hebben geboord.

Tijdens een informatiebijeenkomst zojuist in het Bestuursgebouw werd melding gemaakt van twee lichtgewonden, maar niet uitgesloten wordt dat er nog mensen onder het puin liggen. Inmiddels is melding gemaakt van een derde gewonde.

In de hijskraan van 63 meter hoogte, zat op dat moment geen machinist volgens een medewerker van bouwbedrijf BAM. De werkzaamheden lagen stil vanwege de wind.

Ambulances en brandweer waren snel ter plekke. In het Langeveldgebouw is opvang voor mensen die het ongeval hebben gezien en psychische bijstand nodig hebben.

Foto's van het ongeval zijn te zien op http://www.ublad.uu.nl/kraanongeval.

XB

Enver Kaplan is na 24 dagen gevangenschap, na een gewonnen kort geding, weer op vrije voeten. Enver wie? Kaplan is de Turkse RUG-student die in december werd vastgezet nadat hij tot ongewenste vreemdeling werd verklaard, omdat hij een aantal jaren terug betrokken was bij een vechtpartij. De IND vreesde dat Kaplan zou onderduiken en zette hem vast. Kaplan wordt als ongewenste vreemdeling nog wel het land uitgezet als Turkije meewerkt. "Maar", zo zegt Kaplan, "Ik zit nog liever vier jaar vast in een Nederlandse cel, dan dat ik tien jaar in Turkije moet wonen." We wensen Kaplan veel sterkte.

We blijven nog even in Groningen. In de Hanzestad kunnen de senioren van alle disputen van studentenvereniging Albertus Magnus nu onderworpen worden aan een drugstest net als de leden die al sinds vorig jaar getest kunnen worden. Senioren die gesnapt worden, krijgen een levenslange ontzegging tot de vereniging. Sinds de invoering van de test is het één keer voorgekomen dat een lid verdacht werd van gebruik. De betreffende student haalde echter zijn neus op voor de test, waardoor hij automatisch werd geroyeerd. "Weigeren = positief", aldus zegsman Marieke Keulen.

Dick Mentink, initiatiefnemer van een taaltoets onder Rotterdamse rechtenstudenten, moet zich rotgeschrokken zijn, toen hij de resultaten van zijn toets onder ogen kreeg. Van de 650 eerstejaars die de test maakten, scoorde de helft een onvoldoende. De aanstormende Moszko's, Spongs en Teevens moesten een strafrechtelijk betoog schrijven van 400 woorden. De werkjes werden gecontroleerd op juridische argumentatie en op taalbeheersing. Ze bleken vol te staan met spelfouten, rare komma's en vreemde zinsconstructies. De faculteit biedt hen nu een taalcursus aan.

De huisjesmelker van het jaar is de Utrechtse huisbazin mevrouw Chang van Marlux Europe BV geworden. Studenten die bij haar huren, zijn 320 euro per maand kwijt voor vijf vierkante meter. De 'wedstrijd' wordt al jaren uitgeschreven door de jongerenorganisatie van de SP, ROOD. Vorig jaar sloot de LSVb zich bij hen aan. De huisjesmelkster wil de pers tot nog toe niet te woord staan en ROOD en de LSVb hadden ook de grootste moeite om haar de beker te overhandigen. Uiteindelijk lukte het de organisatie de beker bij Chang in de auto te gooien. Zij reageerde hierop met: "This is not very nice."

Wetenschappers vs stoeipoezen

Bioloog Bas Defize was gisteren te zien tijdens de Nationale IQ-test. Met een IQ van 130-140 is hij bovengemiddeld slim.

Dr. Bas Defize (51) was woensdagavond woordvoerder van het wetenschappersvak tijdens de Nationale IQ-test van BNN. Hoe nerveus is het staflid van het Hubrechtlaboratorium daags voor de live-uitzending?

Wie zijn de tegenstanders?

"In de BNN-aanpak spelen we ondermeer tegen corpsballen en stoeipoezen. Ons wilden ze professoren noemen, terwijl we dat niet zijn. Zelf heb ik niet zoveel problemen met zo'n knipoog."

Hoe zijn ze bij jou terecht gekomen?

"De productiemaatschappij kende mij van andere televisie-uitzendingen. Ik zit bijvoorbeeld al een tijdje in het Teleac-wetenschapsprogramma Hoe? Zo! met Bart Peeters. In eerste instantie moest ik alleen helpen bij het werven van wetenschappers voor de IQ-test. Later vroegen ze me om ook woordvoerder te zijn van die groep. Waarschijnlijk hadden ze iemand nodig die niet meteen gaat stotteren als er een microfoon onder z'n neus wordt geduwd."

Je collega's stonden natuurlijk niet te trappelen om mee te doen?

"Nou, er waren inderdaad behoorlijk wat mensen met koudwatervrees. Het is natuurlijk best eng wanneer je IQ getest wordt. En al wordt alleen de groepsscore uiteindelijk bekend gemaakt, je bent wel live op tv. Maar jonge medewerkers, aio's en post-docs, hadden duidelijk minder problemen met dat idee. Die vonden het wel een avontuur. Van de vijftig deelnemende wetenschappers komen er tien tot vijftien uit Utrecht."

Zelf geen last van die koudwatervrees?

"Nee, het klinkt misschien stoer, maar het is gewoon leuk. Voor mij is het inmiddels een soort overtuiging geworden dat ik moet instemmen met dit soort verzoeken. Mensen weten zo weinig van wetenschap. Ze hebben er ook zulke verkeerde verwachtingen van. Daarom moet je elke mogelijkheid aangrijpen om mensen een realistischer beeld voor te schotelen. Maar dat neemt niet weg dat ik wel wil winnen natuurlijk."

Hoe was je voorbereiding?

"Nou, normaal gesproken scoor ik tussen de 130 en 140. Maar ik heb al gezien dat de IQ-test van BNN geen echte IQ-test is. Er worden ook andere zaken getest, zoals het kortetermijngeheugen. En als je dan niet helemaal uitgeslapen bent, kun je zomaar op een slechte score uitkomen."

Al weddenschappen afgesloten?

"Nee, daar begin ik niet aan. Maar alle medewerkers hier in het Hubrechtlab weten wel dat we meedoen. Ze gaan ook allemaal kijken. En net als iedereen gaan ze er vanuit dat wij wel even gaan winnen. Ik hoop dat ik me donderdag kan vertonen hier."

Broeikasgevaar overtrokken

Emeritus-hoogleraar geochemie Olaf Schuiling is geen klimaatscepticus. Toch heeft hij onlangs een brief ondertekend die is gepubliceerd in De Volkskrant en waarin een aantal wetenschappers het nieuwe kabinet oproept om het broeikasgevaar niet als een vaststaande doctrine aan te nemen. Hij licht toe.

Wij zijn van mening dat zowel de bewijsvoering als de voorlichting ernstig te kort schieten. Zo wordt in de verhalen van het Internationale Klimaat Panel stelselmatig de warme periode rond het jaar 1000 weggemoffeld, toen er zelfs in Groenland landbouw werd bedreven. Er wordt ook op grote schaal aan publieksmisleiding gedaan, bij voorbeeld door te beweren dat de zeespiegel zal stijgen als het poolijs smelt. Het gemeentebestuur van Wageningen zou er beter aan doen om de kinderen een eenvoudig proefje te laten doen om te zien wat er gebeurt met het waterpeil als je een drijvend stuk ijs laat smelten in een bak water, dan ze naar een Al Gore indoctrinatie-cursus te sturen.

Wat in het mediageweld (rampspoed is altijd prima nieuws) ook ontbreekt, zijn de gegevens van 44 negentiende-eeuwse poolexpedities. Uit deze zorgvuldig gedocumenteerde metingen blijkt dat de ijscondities in het Noordpoolgebied toen zeer vergelijkbaar waren met de huidige situatie. Het staat iedereen vrij om de achteruitgang van het poolijs aan onze CO2 uitstoot te wijten, als men maar wel wil accepteren dat hetzelfde kennelijk ook kan gebeuren zonder onze bemoeienis.

In het geologische verleden zijn grotere schommelingen in het aardse klimaat voorgekomen dan nu door de alarmisten wordt voorspeld. Ik geef toe dat het voor een boer in Bangladesh, wie het water over twintig jaar wellicht tot de lippen komt, een schrale troost is als ik de klimaatschommelingen af doe als een onbetekenende rimpel, maar feit is dat het aardse systeem tot nu toe voldoende robuust is gebleken om grote schommelingen op te vangen.

Behalve deze algemene kritiek heb ik nog een paar punten. Ik vind het onjuist om alleen de negatieve gevolgen breed uit te meten. Als de temperatuur op hogere breedten een paar graden stijgt, wordt landbouw in enorme gebieden in Canada, Noord Rusland en Siberië mogelijk. Bovendien leert het geologisch archief ons dat in warme perioden het leven op aarde uitbundiger en diverser was dan in koude perioden.

Kritiek heb ik ook op de verspillende manier waarop wij het CO2-probleem te lijf willen gaan. CO2 afvangen bij kolencentrales en in lege gasvelden wegstoppen kost flink wat energie. Dat betekent dat we onze fossiele brandstoffen er nog sneller doorheen jagen. Op voorstellen van mij voor een innovatievere aanpak wordt niet gereageerd, want "die passen niet in het beleid." Een uiterst afdoende dooddoener om nieuwe ideeën tegen te houden.