Veertig banen weg bij ICT-diensten

"In het plan staat wel uitgebreid beschreven hoeveel banen er gaan verdwijnen, maar hoe de dienstverlening er straks uit gaat zien, blijft onduidelijk. Door zoveel mist te creëren maximaliseert u de onzekerheid. Dat is dom, want mensen zijn niet bang voor verandering, ze zijn bang voor onzekerheid."

Aldus een van de aanwezigen tijdens de druk bezochte informatiebijeenkomst over het voorstel van het college van bestuur om fors het mes in de universitaire ICT te zetten. Vorige week werd bekend dat het college mikt op een universiteitsbreed ICT-servicecentrum voor alle basisdiensten, dat medio 2007 van start moet gaan. De reorganisatie van facultaire ICT-diensten naar een servicecentrum gaat zo'n veertig volledige arbeidsplaatsen kosten. Gedwongen ontslagen worden daarbij niet uitgesloten.

Tijdens de bijeenkomst werd collegelid Hans Amman meermalen gevraagd waarom er in het plan zo gedetailleerd wordt ingegaan op de personele gevolgen van de reorganisatie, terwijl nog onduidelijk is hoe de dienstverlening er uit gaat zien. Maar die vraag stuitte bij hem op onbegrip. "Het is onzin om te zeggen dat wij de onzekerheid maximaliseren, want het is voor iedereen duidelijk welke diensten straks in het servicecentrum zullen worden ondergebracht. We hebben echter bewust voor een nette en sociale aanpak gekozen door zo snel mogelijk duidelijk te maken wat het personeel te wachten staat. Als we de omgekeerde volgorde hadden gekozen, weet ik precies wat ik nu van u gehoord had: u vergeet de menselijke kant."

Tijdens de bijeenkomst werd met nadruk gewezen op de ruime inspraakmogelijkheden in de komende weken. Amman maakte echter klip en klaar duidelijk dat er geen sprake kan zijn van uitstel of afstel van het plan dat de UU op jaarbasis drie miljoen euro moet opleveren.

Amsterdam kicks ass!

Aan het boemeltreintje merk je het niet, maar San Diego is een slimme stad, als je dat zo kan zeggen. De University of California heeft er ŽŽn van zijn grootste vestigingen en de stad heeft de meeste inwoners met een universitaire graad in de hele VS. Daarnaast is de University of California de nieuwe beste vriend van de UU; de chancellor komt zelfs spreken op de opening van ons academisch jaar.

Als de trein haar eindpunt heeft bereikt, de grens tussen de VS en Mexico, gaat alles in een hogere versnelling. Paspoortcontrole is er niet, dus iedereen holt langs de douane en duikt in een taxi; op naar down town Tijuana. Nadat je tien keer het aanbod om een bordeel te bezoeken hebt afgeslagen, stopt de chauffeur zijn wagen dan toch in een smerige straat met disco's die er uit zien zoals je verwacht dat ze eruit zien in Mexico. Goedkoop, knipperend neon op grijze blokken beton. Naast de deur hangt een bordje: 'College kids only'.

Hier houdt Mexico op. Binnen knalt housemuziek en een paar honderd Amerikanen dansen uitzinnig. Net als Nederlandse studenten zijn Amerikaanse studenten een jaar of twintig en drinken ze meer dan goed voor ze is. Daar houdt de vergelijking ongeveer op. Waar in Utrecht de verenigingsstudent het dominante straatbeeld is - te lang haar, ongestreken overhemd, joggingbroek etc. - lopen de studenten hier rond in wijde spijkerbroeken en simpele t-shirts. Het haar is kortgeknipt. Dat zijn de heren; de dames lijken van een andere planeet te komen. Zonder uitzondering zijn ze in volle glorie opgemaakt en dragen ze kleurige, en vooral hele korte jurkjes, waar bij een verkeerde beweging van alles uitfloept. Je kunt de hormonen in de lucht bijna proeven.

Van Utrecht hebben ze nog nooit gehoord. Er wordt steevast geprobeerd de naam uit te spreken- 'joetrekt' of 'udtreged' -, zonder succes, en daarna volgt de onvermijdelijke vraag; "Is that, like, near Amsterdam?"

Het enige juiste antwoord is natuurlijk Ja, waarop een luid "Dude, Amsterdam kicks ass!" volgt. Zeker in de VS wordt Amsterdam gezien als een luilekkerland vol legale drugs, drank voor iedereen en overal goedkope seks en zoveel abortussen als je op kunt. Ondertussen rent de Mexicaanse ober voor een halve dollar per uur heen en weer met dienbladen vol tequila-shots. Kent hij Nederland? "Si; Johan Cruyff." Daarvoor hoef je dus blijkbaar niet op de universiteit te zitten.

Hevig onweer tot in oktober

"Jezelf zo laag mogelijk maken, is het advies. Maar nooit plat gaan liggen. Dan maak je te veel contact met de aarde, wat de kans op een stroomstoot vergroot. Je moet juist zo min mogelijk de aarde raken: het beste ga je gehurkt op de grond zitten, in elkaar gedoken. Met beide voeten dicht tegen elkaar, anders kan de stroom weer door het lichaam lopen van het ene been naar het andere. Trompetten en andere blaasinstrumenten, uitstekende delen die geleiden als de pest, kun je beter ook niet vasthouden. Hurk niet midden op het veld, dan ben je toch een doelwit, ga naar een plek aan de rand. Niet dichtbij de hoogste boom, zoek juist een lager punt uit. Maar schuil nooit onder een boom. Dan regen je maar nat, alles beter dan een tiende van een seconde een stroomstoot door je heen die vele miljoenen malen groter is dan wanneer je je vingers in het stopcontact zou steken: dat bezorgt je meestal al een acute hartstilstand."

Wat is onweer ook weer precies?

"Het ontstaan van onweer is een ingewikkeld proces dat te maken heeft met de verschillende elektrische lading van kleinere druppels en grotere ijsdruppels in een wolk. Als de zon het aardoppervlak verwarmt, ontstaat er een stijgstroom naar boven. De kleine positief geladen druppeltjes in een wolk sleurt deze naar boven, de zwaardere ijsdruppels met negatieve lading blijven onderaan hangen. Het ladingsverschil in de wolk, boven positief, onder negatief, wordt op den duur zo groot dat er geen houden meer aan is en er stroom ontstaat, een ontlading. Bliksem kan alle kanten opgaan. In ons gematigde klimaat gaat 80 procent van de inslagen van de wolken naar de aarde, 20 procent gaat van de ene naar de andere wolk. In de tropen is dat anders, daar blijft meer bliksem in de lucht tussen de wolken. De derde vorm zie je niet vanaf de grond, dat is de bliksem vanaf een wolk naar boven, de ionosfeer in. Vanuit een vliegtuig zou je het kunnen zien, niet als een schicht maar als rood oplichtende hemel. 'Red sprites' heet dit fenomeen dat plaatsvindt op bijna honderd kilometer hoogte."

Het onweert ook wel eens 's nachts. Dat kan geen direct effect zijn van de zon die de aarde opwarmt. Hoe komt dit dan wel?

"Dat is een typisch verschijnsel in landen aan zee en heeft met het warme zeewater te maken. In de tropen zal het nauwelijks 's nachts onweren. Toen ooit iemand van Unilever me vroeg hoe het bedrijf hun theeplukkers in Tanzania het beste kon beschermen tegen blikseminslag, heb ik dan ook gezegd dat ze het beste 's nachts konden werken. In Nederland gaat dat niet op. Vanaf augustus kun je hier 's nachts en 's ochtendsvroeg onweer verwachten. Het water in zee is in de zomermaanden opgewarmd en de nachtlucht boven land is koel. Dat veroorzaakt een zelfde stijgstroom als wanneer de zon op de aarde staat. Ik werd gisterochtend om half zeven wakker van onweer. Dat is duidelijk een onweersbui die boven zee ontstaat, dat registreer ik meteen. Als meteoroloog ben ik op dat soort dingen gefixeerd, ik volg met interesse hoe goed verschillende modellen werken om het weer te voorspellen. Zo vooruitziend kun je stellen dat we nog een hele tijd in dit weertype zullen zitten. De extreme hitte in de julimaand warmde de zee op tot een bijzonder hoge temperatuur en de huidige aanvoer van zeer koude lucht maakt het contrast nog groter. Daardoor kunnen we dit jaar tot ver in september en oktober hevig onweer verwachten."

Uit de Database Studiekeuze-Informatie, die de basis vormt voor de meer bekende Keuzegids Hoger Onderwijs, blijkt wederom dat studenten van de grote algemene universiteiten gemiddeld minder tevreden zijn over hun studie dan studenten van de kleinere specialistische universiteiten.

Studenten in Wageningen zijn het best te spreken over hun opleiding, gevolgd door studenten van de Open Universiteit en studenten in Maastricht. De verschillen tussen de gemiddelde studentenoordelen van de zes grote algemene universiteiten zijn miniem. Utrecht volgt Leiden, de Vrije Universiteit en Nijmegen op korte afstand. Amsterdam en Groningen blijven iets achter bij deze vier.

Uit de database blijkt overigens dat de kwaliteitsverschillen tussen de hogescholen veel groter zijn dan die tussen universiteiten. Universitaire studenten zijn over het algemeen positiever over hun studie dan hogeschoolstudenten.

XB

Universitair docent Boekestijn is verbonden aan de afdeling geschiedenis van de Internationale Betrekkingen. Daarnaast is hij lid van de klankbordgroep van minister van Defensie Kamp. In zijn columns en optredens voor radio en televisie toont hij zich een aanhanger van het neo-conservatieve gedachtegoed.

Volgens de laatste opiniepeiling van Maurice de Hond zou de VVD 27 zetels halen wanneer nu verkiezingen zouden worden gehouden.

XB

Uit het plan blijkt dat de al eerder aangekondigde vorming van één universitair centrum voor de ICT-basisdiensten vrijwel onverkort wordt doorgezet. In dat service centrum wordt alle ICT-dienstverlening ondergebracht, die niet specifiek is voor onderwijs en onderzoek in een bepaalde faculteit. Ook gaat het centrum fungeren als universiteitsbreed datacenter, waar alle servers zullen worden geconcentreerd. Voor de werk- en studieplek ondersteuning komen er dépendances in de binnenstad, bij de bètafaculteit, in het centrumgebied van De Uithof en op het Diergeneeskundeterrein.

Zoals al eerder door het college was toegezegd, zal de ondersteuning van specifieke onderwijs- en onderzoekgebonden ICT-taken van faculteiten, maar ook een groot deel van de ICT-activiteiten van de Universiteitsbibliotheek, bij de betreffende onderdelen blijven berusten. Het betreft hier ruim zeventig van de in totaal 200 ICT-ers. De resterende 130 medewerkers met ICT in hun takenpakket, zullen naar het nieuwe service centrum moeten verhuizen. Uit een berekening van de directie ICT blijkt echter dat daar maar plaats is voor ruim tachtig voltijdbanen.

Omdat op dit moment in de verschillende faculteiten en diensten 114,4 fte wordt ingezet voor de verzorging van basisdiensten, voorziet het college van bestuur het verdwijnen van zeker dertig full-time arbeidsplaatsen, ofwel een besparing van bijna twee miljoen euro op jaarbasis. Gezien de vele onzekerheden in het plan zou het aantal vrijvallende arbeidsplaatsen echter op kunnen lopen tot 45. Gedwongen ontslagen zijn dan ook niet uit te sluiten, aldus het college in een begeleidende brief.

Dat rekening wordt gehouden met stevige personele consequenties, blijkt uit het feit dat speciaal voor deze reorganisatie een zogeheten Human Resource Center zal worden ingericht om medewerkers van wie de werkplek bedreigd wordt, te kunnen ondersteunen. Om te voorkomen dat medewerkers van verschillende faculteiten verschillend worden behandeld, zijn het niet de betreffende faculteitsdecanen en -directeuren maar is het in dit geval het college van bestuur zelf dat leiding geeft aan de reorganisatie. Volgens een bijgevoegde planning moet die in mei 2007 zijn afgerond.

EH

Zie voor meer informatie: www.uu.nl/ICT-servicecentrum

De bespreking maandag in de commissie Strategie van de Universiteitsraad was de zoveelste in een lange reeks, waarin college en raad probeerden om een oplossing te vinden voor hun verschil van mening op dit punt. In het nieuwe model reglement staan de randvoorwaarden, waaraan de nieuw op te stellen reglementen van de zeven faculteiten moeten voldoen. Over vrijwel de hele linie kan het voor de zomer gepresenteerde model de instemming wegdragen van alle betrokkenen. Uitzondering vormen echter de bevoegdheden van de toekomstige hoofden van departementen. Omdat de leiding van de faculteit bij de decaan berust, terwijl de zeggenschap over onderwijs en onderzoek in handen is van de directeuren van de desbetreffende instituten, vragen verschillende betrokkenen zich af wat de functie van departementshoofd in de toekomst nog voorstelt.

Net zoals in eerdere besprekingen wees collegevoorzitter Van Rooy ook maandag weer op het feit dat het departementshoofd zowel zeggenschap krijgt over het personeel als over het geld van zijn of haar departement. Formeel mogen de onderwijs- en onderzoekdirecteur niet onder maar naast het departementshoofd komen te staan, diens zeggenschap over het geld geeft de laatste toch een zeer sterke positie, aldus de collegevoorzitter. Zij maakte de raadsleden echter meteen duidelijk dat er geen sprake kon zijn van de door hen gewenste hiërarchische verhouding tussen departementshoofd en directeuren.

De vergadering eindigde weliswaar zonder definitief standpunt van de raadsleden, maar met de toezegging van het college om op korte termijn een nieuwe versie van het reglement te produceren. In dat stuk, dat tijdens de plenaire vergadering van de Universiteitsraad op woensdag 30 augustus beschikbaar moet zijn, zal zoveel als mogelijk tegemoet worden gekomen aan de wensen van de raad. Gezien de toon van de discussie op maandag, en gezien het feit dat verschillende departementshoofden zich inmiddels tevreden hebben betoond met de door het college gedane concessies, lijkt niets de acceptatie van het model reglement meer in de weg te staan.

EH

Toch zijn vrouwen nog lang niet in de meerderheid. Bij wiskunde, natuurkunde en informatica promoveerden in het collegejaar 2004-2005 slechts 160 vrouwen tegenover 348 mannen: minder dan één op de twee is dus vrouw. Maar dat gaat veranderen, als de trend doorzet. In 1990 waren er slechts 52 vrouwen tegenover 402 mannen die de doctorstitel behaalden.

In de taalwetenschappen, geschiedenis en kunst is de sekseverhouding vrijwel in evenwicht: 112 mannen tegenover 97 vrouwen. Het is nauwelijks voor te stellen, maar veertien jaar eerder was de verhouding nog 140 tegen 35. Ook bij opleidingen in de gezondheidszorg en welzijn is de stand nu vrijwel gelijk: 444 mannen en 426 vrouwen. Voorheen was dat nog drie tegen één.

“Het kan gevolgen hebben voor het glazen plafond”, zegt Derek Jan Fikkers, voorzitter van het Promovendi Netwerk Nederland. “Als er steeds meer vrouwen komen, zullen de oude mannelijke bastions misschien doorbroken worden. Dan wordt het moeilijker om geschikte mannen te vinden en moeten ze wel een vrouw aanstellen. Dus dat is goed nieuws voor de emancipatie.”

HOP

Uit alle mogelijke hoeken en gaten willen de lobbyisten van de kenniseconomie geld voor wetenschap en technologie lospeuteren. Daarom ging een commissie (de ‘task force’ Geven voor Weten) in opdracht van het Innovatieplatform bekijken of de belastingregels rond giften aan de wetenschap misschien ruimhartiger zouden kunnen.

Weldoeners mogen giften momenteel van hun belastingen aftrekken als die minimaal één procent en maximaal tien procent van hun totale inkomsten bedragen. De ‘task force’ wil dat de overheid de drempel van één procent en het plafond van tien procent afschaft. Volgens het kabinet zorgt het afschaffen van de drempel echter voor meer administratieve lasten, wat een averechts effect zou zijn.

En het plafond van tien procent is volgens het kabinet helemaal geen belemmering voor substantiële giften. De periodieke gift zou al voldoende mogelijkheden bieden voor belastingvrije donaties: wie vastlegt dat hij in minstens vijf kalenderjaren een bedrag schenkt aan een goed doel, mag zijn gulle gebaar volledig aftrekken.

Een aanbeveling die wel in vruchtbare aarde valt, is het afschaffen van b.t.w. op de detacheringskosten van wetenschappelijke medewerkers. Daar zou jaarlijks vijf miljoen euro mee gemoeid zijn. Het kabinet komt nog dit jaar met een regeling.

HOP

Afgelopen jaar had het UAF een tekort van vijf ton. Dat gat is gevuld met een eenmalige extra bijdrage van de Postcodeloterij en één ton van een filantroop. De stichting probeert nu met reclame op de televisie nieuwe donateurs te werven. Ook hoopt ze op een extra bijdrage van de huidige 25 duizend sympathisanten. Daarbij zitten ook universiteiten en hogescholen.

De oorzaak voor de financiële misère is volgens het UAF de lange periode waarin de vluchtelingen moeten wachten op een beslissing over hun verblijfstatus: 488 studenten weten na meer dan vijf jaar nog niet of ze hier mogen blijven. Maar liefst 48 van hen wachten al langer dan tien jaar en eentje zit zelfs al vijftien jaar in onzekerheid, meldt een woordvoeder. Zolang ze geen verblijfsvergunning hebben, mogen ze niet werken en kunnen ze hun lening niet terugbetalen.

De stichting geeft de vluchtelingstudenten een beurs die voor zestig procent een gift is. De rest moeten ze weer terugbetalen. De inkomsten uit die terugbetalingen zijn nu te laag. ‘Ons bestaansrecht komt in gevaar als we studenten moeten gaan weigeren’, zegt een woordvoerder. ‘Daarom willen we snel tienduizend nieuwe donateurs vinden.’ De stichting steunt momenteel 2500 studenten.

HOP