Stamcelpionier ontmaskerd
"Het was de afgelopen weken net een thriller, steeds werd een tipje van de sluier opgelicht. Geleidelijk kwam uit wat er allemaal niet deugde aan Hwangs onderzoek. Nu was hij als onderzoeker al omstreden. Hij kwam in opspraak bij zijn vorige publicatie begin 2004. Toen kondigde hij aan dat hij een menselijk embryo had gekloneerd, door de celkern uit een rijpe eicel te halen en daarvoor in de plaats een celkern van een volwassen individu te zetten. Een doorbraak. Maar al gauw bleek dat hij jonge vrouwen had betaald om eicellen te doneren. Dat is verboden in Zuid-Korea, net als in Nederland. Ten tweede had hij vrouwelijke medewerkers, laborantes en analistes, hiertoe overgehaald. Hij ontkende dit aanvankelijk, maar werd later betrapt toen hij een medewerkster naar het ziekenhuis bracht. Ethisch verwerpelijk natuurlijk: moet je je voorstellen dat jouw baas, een beroemde wetenschapper, je zoiets vraagt. Nogal moeilijk voor zo'n meisje om nee te zeggen. Daar is niets vrijwilligs aan."
Wat was er zo spannend aan de beweerde resultaten van deze Hwang?
"Normaal gesproken winnen we stamcellen, dat zijn cellen die nog alles kunnen worden, uit een enkele dagen oud embryo. Probleem is dat deze embryo's het DNA van twee individuen - eicel en zaadcel - bevatten. Hwangs bewering dat hij een embryo had gekloneerd, betekende dat de stamcellen hieruit volkomen identiek zijn aan die van het individu waaruit de celkern komt die in de eicel is geplaatst. Dat opent de mogelijkheid tot het exact namaken van bijvoorbeeld zenuwcellen van iemand die verlamd is. Of lichaamseigen hartcellen die we terug kunnen plaatsen in de patiënt zonder risico op afstoting. Met stamcellen van een patiënt met bijvoorbeeld een hartaandoening, kunnen we de ziekte beter leren begrijpen."
Is de stamceltechnologie nu terug bij af?
"Zulke oplichterij schokt alle delen van de wetenschap, en zeker zo'n ethisch gevoelig gebied als stamcelonderzoek. Inhoudelijk is het onderzoek nauwelijks benadeeld, omdat de meeste collega's al hun twijfels hadden bij Hwangs aanpak en op zoek zijn naar alternatieven. Het is vooral de publieke opinie die geschokt is. Het is aan de wetenschap te laten zien dat één rotte appel niet betekent dat een hele mand slecht is. Het is vooral erg voor jonge mensen met een dwarslaesie die hun hoop hadden gevestigd op dit onderzoek. Ik ben al een paar keer gebeld door mensen met treurige verhalen. Anderzijds ligt voor de wetenschap het veld nu weer open, nu blijkt dat het nog niemand gelukt is een menselijk embryo te kloneren. Dat is een grote wortel voor onderzoekers die alsnog de eerste willen zijn. Reken maar dat er her en der hard aan wordt gewerkt."
Kan zo'n schandaal in Nederland ook voorkomen?
"Een westerse collega die in Zuid-Korea is geweest, vertelde dat het daar aan de universiteit net soldaten zijn. En een goed soldaat stelt geen vragen aan de officier. In Nederland is het niet zo hiërarchisch, hier zal een aio of analist zijn mond open doen als er zoiets gebeurt. De sociale controle is bovendien groter. Iedereen kijkt mee over je schouder als je iets spannends onderzoekt. Maar zo'n verhaal heeft ook te maken met de zucht naar erkenning en roem en met ego's. Dat is universeel. Zo speelde hier zestien jaar geleden de affaire met professor Buck die beweerde een medicijn tegen aids te hebben gevonden. Hij werd uiteindelijk ontmaskerd door een analist. Iedere wetenschappelijke generatie weet zo'n verhaal te vertellen. Het is vooral een opfrisser voor de wetenschap van de aloude les dat je de waarheid hoort te vertellen over onderzoeksresultaten."