'De kolfruimtes op de UU lijken soms wel een gevangenis’

Het is niet de eerste keer dat vrouwen aan de bel trekken over de inrichting van kolfruimtes. In 2013 kwam de kritiek  van het personeel van de filosofen op de locatie Janskerkhof. Zij vroegen om een wat warmer en minder zakelijke ruimte. De kolfkamer werd destijds omschreven als een soort bezemkast met afbladderende muren met scheuren en felle lampen. De filosofen kwamen toen in aanmerking voor een opknapbeurt van de kamer, maar de locaties op het Science Park zijn hier niet in meegegaan.

Inrichting
In de redactiemail van DUB kwam recent een brief van promovenda Savannah Turner die niet tevreden is over de kolfruimtes op het Utrecht Science Park. “Het lijkt wel een gevangenis,” schrijft ze. “De kamer waar ik me het meest oncomfortabel in voel is die in het Androclusgebouw. Deze wordt gebruikt om prullenbakken in op te slaan en het ziet er erg verwaarloosd uit. Maar het is op het Science Park geen uitzondering, de meeste kamers zijn best wel smerig. De ruimte in het David de Wiedgebouw is bijvoorbeeld wel schoon, maar zonder ramen, met een slechte stoel, een vieze tafel en op sommige plekken slingeren ‘random’ teenslippers rond.”

Turner heeft aan de bel getrokken bij Human Resources. Zij heeft nu een eigen ruimte gekregen. “Dat is prettig, maar helaas heeft de kamer glazen wanden, wat niet veel privacy geeft. Voor een vrouw die melk pompt, is ontspanning namelijk noodzakelijk, anders lukt het gewoon niet.”

Universiteitsraad
De kolfruimtes zijn vaak ook bedoeld als stilteruimtes, die eveneens gebruikt worden voor gebed. De Universiteitsraad heeft in een  notitie aan het College van Bestuur gevraagd om de stilteruimtes  te verbeteren.

Volgens de raad is veel onduidelijk. Een van de problemen is dat er van de veertien bestaande stilteruimtes maar vijf geschikt zijn voor gebed en meditatie. Ook zijn de ruimtes te klein, is er geen comfort aanwezig en zouden de ruimtes door de tl-balken en witte muren geen ‘esthetische waarde’ hebben. Voor gelovigen zouden de ruimtes ook niet genoeg scheiding bieden tussen mannen en vrouwen. Verder is de informatie op de site over de beschikbaarheid van de stilteruimtes vaak onjuist. Daardoor is het vaak onduidelijk of de ruimtes alleen voor kolven en rust beschikbaar zijn, of ook voor gebed

Nieuw beleid
Brigitte Prieshof, projectmanager van Diversity, Inclusivity en Equality, is eveneens met de universiteit in gesprek om de stilte- en rustruimtes te verbeteren in kwaliteit en kwantiteit.
Volgens haar is er wel degelijk een verschil tussen een stilteruimte en een kolfruimte: “Een stilteruimte is een open en toegankelijke ruimte voor iedereen. Die kan voor gebed gebruikt worden en voor andere activiteiten waar rust voor nodig is. Voor kolven is er een ruimte nodig die afsluitbaar is en gereserveerd moet worden.”

Maar blijkbaar is die informatie niet voor iedereen duidelijk en dat staat ook niet goed op de site van de UU. Het Facilitair Service Centrum is verantwoordelijk voor de inrichting van de ruimtes. Zij zeggen nu te wachten op de richtlijnen van het College van Bestuur om te kijken wat er aangepast kan worden.

Onbegrip
De promovenda die de kwestie aankaartte, heeft nu een eigen ruimte gekregen. Toch zijn haar problemen nog niet opgelost. “Het pompen kost je twee uur van je dag en het betekent dat je koffiepauzes en lunch moet overslaan. De kamers zijn helaas ook dan soms al in gebruik en moet ik sowieso eerst nog een sleutel aan de balie halen. Mijn lichaam houdt daar geen rekening mee. Ik had op meer begrip gehoopt. Alle collega- moeders die ik ken hebben dezelfde problemen. Ze hebben of een eigen ruimte gekregen, of zijn helaas gestopt met het geven van borstvoeding. Het is jammer dat als de kamers niet verbeterd worden, ze nu waarschijnlijk nog lang leeg blijven.”