Studenten protesteren voor behoud van 'hun' Amelisweerd

Vanaf 13.00 uur begon het Domplein vol te lopen met demonstranten. Het protest werd dan wel georganiseerd door Studenten voor Amelisweerd (SvA), die deel zijn van de actiegroep Amelisweerd Niet Geasfalteerd, maar de groep mensen die zich donderdagmiddag verzamelde, was divers. Studenten van de nieuwe actievoerende generatie werden gesteund door actievoerders die al in de jaren 70 en 80 tegen de aanleg van de snelweg protesteerden. Ook waren er kinderen aanwezig.Op het plein trad de Utrechtse band Buddy & The Maestro op waarna speeches volgden van verschillende sprekers die zich inzetten voor Amelisweerd. Organisator en masterstudent Literatuur Vandaag Merel de Koning (rechts op de foto) trapte af. In haar toespraak was duidelijk de wanhoop en frustratie over het Tracébesluit te horen. Ze begrijpt het kabinet niet: “Dit laat zien dat de overheid de klimaatcrisis niet serieus neemt”.

Zij vindt dat het kabinet moet luisteren naar experts die aangeven dat de verbreding alleen maar meer auto’s zal aantrekken. Ook verwijst ze naar zorgverleners die zich afvragen of de gezondheidsrisico’s goed genoeg zijn onderzocht. De verbreding van de weg leidt tot een toename van fijnstof in de lucht wat hart- en vaatziekten en longziektes veroorzaakt. Tegen DUB legt ze uit dat ze zich ook zorgen maakt over de beschermde dieren, die met rust gelaten moeten worden. SvA heeft de hoop gevestigd op Sigrid Kaag, partijleider van D66, en de formatie van de nieuwe regering: “Wij willen dat Sigrid Kaag haar poot stijf houdt tijdens de formatie en haar beloftes over Amelisweerd nakomt.”

Ook Jos Kloppenborg neemt het woord. Hij was al in 1982 actief voor Vrienden van Amelisweerd. In die tijd organiseerde hij als student de bosbezetting. Momenteel voert hij een rechtszaak tegen de verbreding. Als laatste sprak ook Julia Spanier, die aan de Universiteit Utrecht onderzoek doet op het gebied van duurzaamheid. Zij vindt het absurd dat de overheid denkt de schade van de bomenkap bij het landgoed goed te kunnen maken door op een andere plek nieuwe bomen te planten. Een natuurgebied is gebonden aan zijn plaats, het is een web van onderlinge afhankelijkheid, een uniek ecologisch netwerk tussen planten, dieren en mensen. “Het bos in Amelisweerd is het bos in Amelisweerd”, laat zij weten. Volgens haar zou de natuur niet elke keer moeten wijken voor de mens.

Hierna vertrokken de demonstranten met spandoeken, grotendeels hergebruikt van vroegere protesten, richting het bos. Volgens de organisatie waren er naar schatting honderdvijftig demonstranten. Een van hen is Leah, bachelorstudent Global Sustainability Science. Ze vertelt dat Amelisweerd haar happy place is en dat ze zich sterk verbonden voelt met het landgoed. Volgens haar heeft Nederland al genoeg van zijn natuur weggevaagd en is het kappen van nóg een bos totaal niet nodig en irrationeel. Zij zegt dat de regering nog eens goed moet overwegen of de voordelen van het verbreden van de snelweg op de lange termijn wel opwegen tegen de nadelen van de bomenkap. Annelies, bachelorstudent Wis- & Natuurkunde, laat weten dat Utrecht een stukje van haar identiteit verliest als er nog meer bomen bij Amelisweerd gekapt zullen worden.

Andere studenten vinden ook dat de oplossing voor de verkeersdrukte ergens anders gezocht moet worden. Zo moet er, volgens hen, meer aandacht en geld komen voor het openbaar vervoer en de fietsinfrastructuur en moet er gekeken worden of mensen vaker thuis kunnen (blijven) werken. Opvallend was dat veel aanwezigen zelf geen of weinig autorijden. Lianne, bachelorstudent Kunstmatige Intelligentie, laat weten dat zij vindt dat automobilisten, in het ergste geval, meer belasting moeten betalen als zij in de spits rijden, zodat autorijden ontmoedigd wordt. Daarnaast vindt ze het belachelijk dat ze in Den Haag beslissingen nemen over Amelisweerd, vooral omdat de gemeente en de provincie Utrecht tegen de verbreding zijn. Ook andere demonstranten geven aan dat zij het onacceptabel vinden dat de plannen voor de A27, na al het tegengeluid, nog steeds niet van de baan zijn. Zij vragen zich sterk af wanneer de overheid stopt met het kapotmaken van de natuur. 
Na een uur bereikten de studenten het eindpunt: de Weide Ter Vermaeck, vlakbij Theehuis Rhijnauwen. Hier stonden informatiekraampjes en werd soep geserveerd. Ook speelde de Utrechtse band Neef, die een lied schreef voor Amelisweerd, en werd de laatste toespraak gehouden door Anneke Wensing van SvA.

Wat opviel tijdens deze vredig verlopen demonstratie was dat de radeloosheid van de studenten duidelijk voelbaar was. Lianne Suurenbroek, masterstudent Cancer, Stem Cells & Developmental Biology en woordvoerder van SvA, laat weten dat veel actievoerders heel ver willen gaan om de kap tegen te gaan. Er loopt nu al dagelijks een bomenwacht van SvA door Amelisweerd om te controleren of er niet al bomen gekapt worden om plaats te maken voor de weg. In 1982, toen de snelweg aangelegd werd, gebeurde dit, volgens haar, terwijl de rechtszaak nog bezig was. De studenten willen de bomen zelfs met hun lichaam beschermen: “We willen de overheid laten zien dat zij de boom in kunnen met dit belachelijke plan. Niet het bos maar het Tracébesluit moet vernietigd worden”, aldus Merel. Mochten de bulldozers komen dan zullen de actievoerders de bomen in klimmen om zo te proberen de kap tegen te houden. Dit zal Amelisweerd Niet Geasfalteerd dan organiseren.

Maar Merel hoopt dat dit niet nodig is en dat het natuurgebied behouden blijft, want, zoals zij zelf zegt, voelen ze “heel veel liefde voor het bos”.