Alle masters Engelstalig? Heeft het CvB dan niets geleerd?

Het gehele masteronderwijs Engelstalig maken? Een sterker staaltje topdown management van het College van Bestuur is moeilijk denkbaar, schrijft een aantal docenten en studenten dat is aangesloten bij actiegroep Rethink UU.

Onlangs schreef DUB een opmerkelijk artikel over de plannen die de Universiteit Utrecht heeft met internationalisering. In het ‘Werkprogramma UU Internationalisering’, opgesteld door het College van Bestuur, staat namelijk bij ‘ambitie’: ‘alle masterprogramma’s zijn Engelstalig’. Lees dit nog even goed. Het CvB wil alle masterprogramma’s Engelstalig maken.

We hebben de afgelopen weken verhitte discussies gehad over topdown management, over gebrek aan inspraak van de werkvloer, over democratisering, over ondoordachte uniformering van het onderwijs. En dan komt het CvB met dit. Een sterker staaltje topdown afkondiging is moeilijk denkbaar. Ondanks de noodzaak die het CvB pretendeert te voelen om de medezeggenschap te versterken, en ondanks dat het CvB zegt te “herkennen dat docenten een sterkere rol kunnen hebben in het eigen programma”, draaien de dirigistische molens op de Heidelberglaan op volle toeren.

Terecht spreken (student-)Universiteitsraadsleden openlijk hun twijfel uit over dit beleidsvoorstel. Een master Nederlands recht in het Engels? Een master Nederlandse taal in het Engels? Dat is natuurlijk complete waanzin.

Bovendien gaat dit voorstel volledig voorbij aan de veelvuldig geuite zorg dat studenten in Nederland de Nederlandse taal niet goed genoeg beheersen. Creëren we met de uniforme, topdown afgekondigde beleidsmaatregel om alle masters Engelstalig te maken niet een situatie waarin we straks niet zozeer tweetalige maar geentalige studenten afleveren: noch in staat om in het Engels, noch in staat om in het Nederlands een foutloos en goed lopend academisch stuk te produceren?

Dat sommige mastervakken of -programma’s wel in het Engels gegeven moet worden is volstrekt logisch. Denk bijvoorbeeld aan onderzoekmasters, vakken met een duidelijk internationaal profiel of een sterk internationaal werkveld. In andere gevallen zijn er zwaarwegende inhoudelijke, strategische en praktische redenen om dit niet te doen.

Ons punt is: de beslissingsbevoegdheid over de taal en de inhoud van de masterprogramma’s moet bij het departement in kwestie liggen, ná consulatie van de wetenschappelijke staf en de opleidingscommissie, en met inachtneming van de verschillen tussen de aard en ambitie van verschillende masterprogramma’s.

De Universiteitsraad heeft in de discussie rondom de studenten- en docentenprotesten benadrukt dat het ‘goede’ relaties met het CvB heeft en zo op ‘informele’ wijze ‘veel voor elkaar krijgt’. Of het in dergelijke principiële zaken voldoende is om goede relaties te hebben (en te willen onderhouden), betwijfelen we. We roepen de U-raad dan ook op om zich publiekelijk tegen deze ‘ambitie’ van het CvB te keren en een halt toe te roepen aan de harde centralistische ingrepen in de onderwijsprogramma’s van de departementen en afdelingen.

Dit stuk is geschreven door junior universitair docent René Koekkoek, hoogleraar Ido de Haan, junior universitair docent Sven Vitse, junior docent Asher Boersma, hoogleraar Geert Buelens, masterstudent Jan Overwijk, alumnus Nima Madjzubi en docent Remco Raben. Zij zijn allen aangesloten bij hervormingsbeweging Rethink UU, die onder meer pleit voor democratisering van het universitaire bestuur en decentralisering van beleid.