Internationalisering begint bij een duidelijk taalbeleid
De plannen van de Universiteit Utrecht over hoe zij de komende jaren een internationale universiteit wil worden waar iedereen zich thuis voelt, zijn alleen beschikbaar in het Nederlands. Het is ironisch dat de internationale studenten en medewerkers die wij met open armen willen ontvangen, niet kunnen lezen hoe de universiteit dat wil gaan doen. Dit simpele voorbeeld staat symbool voor de prioriteiten van de UU op het gebied van internationalisering. Er wordt aandacht besteed aan het publieke imago en het betrekken van internationale studenten en onderzoekers, maar er wordt vergeten dat communicatie in het Engels een voorwaarde is om hiervan te profiteren.
Communicatie als basis van inclusiviteit
Want laat ik voorop stellen: studenten en medewerkers van de Universiteit Utrecht hebben een boel te winnen bij internationalisering. Je perspectief verbreden en daardoor de wereld voorbij je eigen context begrijpen, is vitaal voor onderzoekers en studenten in een wereld die in toenemende mate globaliseert. Het College van Bestuur begrijpt dit.
Maar de universiteit kan niet alleen focussen op het aantrekken van internationale medewerkers en op het laten groeien van de internationale studentenpopulatie. Want dan negeren ze dat de internationals die wij (willen) aantrekken niet kunnen communiceren binnen de organisatie. En een essentiële voorwaarde om een internationale organisatie te worden, is dat je internationale medewerkers en studenten betrekt bij wat je doet (kortom: dat je inclusief bent). In het Engels communiceren is vitaal voor het creëren van zo'n inclusief klimaat.
Weinig ondersteuning voor beleidsmakers
Op dit moment heeft de Universiteit Utrecht geen duidelijk beleid voor het vertalen van beleidsdocumenten in het Engels. Beleidsmakers die werken aan belangrijke stukken, plannen of communicatieboodschappen moeten zelf beslissen of zij een Engelse versie willen opstellen of niet. Het enige handvat dat beleidsmakers wordt aangeboden als zij hun stuk tweetalig willen aanbieden, is een lijst met vertaalbureaus op het intranet. De kosten voor het gebruik van zo’n bureau moeten uit het projectbudget komen. Of beleidsmedewerkers moeten specifiek een aanvraag doen voor een bijdrage uit een potje voor “onvoorziene” kosten.
Gezien deze financiële barrières en het gebrek aan inspiratie van bovenaf, is het geen verrassing dat weinig beleidsmedewerkers ervoor kiezen om hun documenten te vertalen. Tenzij dit specifiek wordt gevraagd door medezeggenschappers of internationale UU’ers.
Een beetje te laat...
Hoewel er in zeven zinnen gesproken wordt over taalbeleid in de internationaliseringsplannen van het universiteitsbestuur van 8 Oktober, is dit een beetje te laat. En daarbij staat er nog steeds niet welke stukken worden vertaald, wie daarvoor verantwoordelijk is of hoe snel dit moet gebeuren. Er staat enkel dat er meer coördinatie nodig is en dat er (beperkte) middelen voor vrijkomen. Het is niet warm en verwelkomend, het is het bar minimaal. Internationale studenten verdienen de informatie die zij nodig hebben om te communiceren binnen de UU. Ze verdienen het om deze informatie te ontvangen op hetzelfde moment als Nederlandssprekende UU’ers dit doen, in plaats van ruim een maand later zoals bij het strategisch huisvestingsplan.
Ik geloof dat een duidelijk en progressief taalbeleid zal leiden tot een inclusieve omgeving voor zowel studenten als medewerkers. En dat is volgens mij precies wat de medewerkers, studenten en het College van Bestuur van de Universiteit Utrecht willen. Laten we het taalbeleid dan een prioriteit maken, omdat we alleen met een goed taalbeleid een inclusieve universiteit worden waarvan iedereen profiteert.