Student, wees solidair met je docent
Werknemers in het onderwijs worden structureel onderbetaald en gaan gebukt onder een buitenproportionele werkdruk. Ook op onze universiteit spelen deze problemen. 37 docenten afkomstig uit het departement Geschiedenis en Kunstgeschiedenis laten weten dat de situatie voor hen niet meer dragelijk is. In een open brief (eind april 2018) voeren zij suggesties aan om hun benarde positie te verbeteren.
Je zou verwachten dat het faculteitsbestuur zich inmiddels bewust is van de urgentie en uitzichtloosheid van deze problematiek, en dit daarom koste wat kost wil verbeteren. Dat is helaas niet het geval; zij komen slechts met de belofte “dat als er in de toekomst meer geld voor de faculteit zou komen, dit geïnvesteerd zal worden in het verlagen van de werkdruk". Het is goed om te zien dat het faculteitsbestuur alvast een doel heeft voor deze plotselinge smak geld, maar het moge duidelijk zijn dat dit geld er voorlopig niet aan zit te komen. Daarbovenop komt het feit dat dit faculteitsbestuur ook nog eens een bezuinigingsopdracht probeert door te voeren, die contraproductief zal zijn voor de werkdrukverlaging.
Dit betekent niet dat studenten zich bij deze inschattingsfout van het faculteitsbestuur moeten neerleggen. Wij kunnen ook wat betekenen. In de definitie van het woord ‘docent’ zit het concept ‘student’ vervat. Een docent is immers docent omdat hij doceert, en doceren doe je aan studenten. Een docent bestaat niet zonder een student.
In de eerste plaats laat dit zien dat het lot van onze docenten ook ons lot is: zijn zij niet in staat om optimaal hun werk te verrichten, dan ontvangen wij niet het optimale onderwijs. Anderzijds wil dit zeggen dat wij ook in enige mate verantwoordelijkheid dragen voor de positie van docenten. Zonder hen ontvangen wij überhaupt geen onderwijs. Het is daarom, mijns inziens, niet meer dan logisch dat wij iets terugdoen voor onze docent. Niet alleen uit eigen belang, maar ook uit empathie.
Nu wil ik niet zeggen dat we allemaal collectief tikkies moeten gaan afrekenen van docenten die overuren declareren – daarmee houd je de problemen in stand. Ik roep op tot een solidariteit van alle niveaus: toon begrip voor docenten die niet de tijd hebben om uitgebreide feedback te geven. Ga niet uit van een docent die het kwade met je voor heeft, maar leef je in in de werkomstandigheden. Daarnaast zou je ook een signaal af kunnen geven aan de bestuurlijke laag binnen de universiteit: doe iets aan deze onrechtvaardigheid. Dat kan door middel van het ondertekenen van onze petitie.