Waar zijn al mijn medestudenten?

Op dit moment zit ik op mijn kamer en probeer ik te studeren voor mijn Spaans en houd ik de dappere studenten aan Columbia University en verschillende universiteiten in de Verenigde Staten nauwlettend in de gaten. Op X volg ik letterlijk alles op de voet en het punt komt nabij dat ik dat niet eens kan doen omdat de protesten zich zo sterk vermenigvuldigen dat het niet mee bij te houden is. Universiteit na universiteit schaart zich achter Columbia University. 

De voorzitter van Columbia University, Minouche Safik, Egyptisch trouwens (hoe ironisch), belooft de orde te handhaven, desnoods met ijzeren vuist. Bij de verslaglegging van het protest heb ik genoten van de toespraken van mensen als Norman Finkelstein, Cornell West en Miko Peled. Sommige sprekers zagen zelfs een analogie met 1968. 

Het jaar 1968
In augustus 1968 vond de grote Democratische Nationale Conventie plaats in Chicago. Afgevaardigden kwamen naar de stad om hun volgende presidentskandidaat te kiezen. Tijdens de conventie verzamelden activisten zich om te protesteren tegen het Amerikaanse beleid, zowel binnenlands als buitenlands. Dit evenement leidde tot hevige rellen, waarbij studenten massaal werden aangevallen door de politie. In die tijd was er veel protest tegen de Vietnamoorlog. 

In Parijs was er in 1968 een quasi-studentenopstand tegen de oude De Gaulle, enzovoort. 

Neerslaan protesten VS
Om terug te komen op het heden: ik heb net gelezen dat de politie flink heeft ingegrepen om de protesten op de Ohio State University te breken. Het is rampzalig om te zeggen dat de politie daar graag geweld promoot en hun naam eer aan doet, want overal waar je komt hoor je over agenten die zonder reden mensen “aanhouden”. 

De ergste video is wanneer de politie een geweldloze professor oppakt omdat zij vraagt waarom de politie ingreep. 

Amerika doet er alles aan om protesten te dwarsbomen en dit is Amerika met zijn heilige vrijheid van meningsuiting? Ik heb Joe Biden hierover trouwens nergens gehoord en waar is hij bang voor, dat het land Trump zal kiezen? Maar op een bepaalde manier is Amerika een baken van hoop omdat al deze studenten me het gevoel geven dat er hoop is.

Geen antisemitisme
Met nadruk volg ik dus de geweldige protesten van zeer dappere studenten in Amerika die hun hart tonen voor Palestina. Ik las een geweldig artikel in de Groene Amsterdammer over de protesten in Amerika en dat de Republikeinen de protesten alleen maar antisemitisch verklaren. Maar tegelijkertijd is er gelukkig een Bernie Sanders die in een video Netanyahu hard aanvalt, de protesten op Amerikaanse campussen aanhaalt en ons vertelt dat de protesten legitiem van aard zijn en zegt dat het helemaal geen antisemitisme is om het beleid van de kwaadaardige Netanyahu te bekritiseren. Naar mijn mening is hij een van de sterkste voorstanders van de studentenprotesten.. 

Hier in Nederland ben ik ervan overtuigd dat politici, zoals Mirjam Bikker van de ChristenUnie, doodsbang zijn dat deze legitieme protesten onze universiteiten zullen bereiken. Natuurlijk zijn er hier en daar schermutselingen en protesten, maar lang niet zoveel als in de VS of op de Sorbonne in Frankrijk. Ex-politici à la Gert-Jan Segers, ook van de ChristenUnie, staan te popelen om te ageren om de protesten antisemitisch te verklaren, want de term is op dit moment zo uitgehold dat iedereen hem 'even gebruikt'. 

Geen nuance
In de media lees  ik vooral de verhalen van bekende Joden zoals Natascha van Weezel en nog een paar anderen die totaal geen nuance hebben en volgens mij niet eens durven, want dan krijgen ze te maken met de lange arm van Netanyahu. Als ze zich zouden uitspreken over het verderfelijke beleid, zouden ze zelf antisemitisch genoemd worden. 

De term wordt nu van tijd tot tijd gebruikt om legitieme protesten in diskrediet te brengen en iedereen het gevoel te geven dat “wij” antisemieten zijn. Dit is een veelgebruikte tactiek. Helaas is het simpelweg bekritiseren van de misdadige oorlogspolitiek van Bibi en zijn huilende trawanten volkomen gerechtvaardigd en moeten we opkomen voor de Palestijnen. Voor Gaza en voor heel Palestina.

Waarom zijn de professoren zo stil?
Terug naar hier. Ik zit op mijn kamer en vraag me af waarom we hier zo ‘gedwee’ zijn, waarom er zoveel pro-Palestina studenten zijn op Amerikaanse campussen en niet hier.

Begrijp me niet verkeerd, want er zijn wel wat protesten geweest - tot mijn grote vreugde - maar lang niet zo groot als in de Verenigde Staten. Naar mijn mening zijn de Verenigde Staten zo vaak het walhalla van protesten gebleken. Ik las dit artikel in Trouw over de protesten in de VS en dat de Democraten worstelen met het antisemitisme dat opduikt tijdens de studentenprotesten, maar ik ben goed geïnformeerd en ik geloof stellig dat dit misleide individuen zijn die deze protesten willen kapen. 

Waarom zijn onze professoren zo stil? Waarom is ons bestuur zo stil? We zien toch wel wat er in Gaza gebeurt? Hoeveel doden moeten er nog vallen voordat we hier – massaal - gaan protesteren tegen het moorddadige regime van Netanyahu? Kunnen wij niet doen wat de Amerikaanse studenten zo dapper doen? De democratie is daar net zo wankel als hier en hier in Nederland worden we gekaapt door de heer Wilders met zijn fascistische retoriek. De media zijn tam en durven hem niet eens te confronteren omdat het 'volk' iets besloten heeft; wat een volk, denk ik dan. Maar dat is niet waarom ik dit schrijf. 

Solidair met Amerikaanse studenten
Ik schrijf enigszins uit teleurstelling en verontwaardiging omdat in mijn ogen te weinig gebeurt en ik doe opnieuw een beroep op universiteiten, professoren en studenten om mij te steunen en de mensen te verdedigen die worden vermoord door een regime van criminelen. Laten we solidair zijn met de Amerikaanse studenten en met iedereen die de moed heeft om op te komen voor de mensen in Gaza die geen water meer hebben, geen voedsel, geen scholen, geen ziekenhuizen, geen huizen, geen broers, geen zussen, geen ouders. 

Tegelijkertijd moet ik bekennen dat er hoop is, want Pro-Palestijnse demonstranten verstoorden de Dies Natalis verjaardag van de Universiteit Utrecht in de Domkerk. Ze droegen protestspandoeken met teksten als “Jullie hebben de kant van de onderdrukker gekozen". Deze protesten zouden navolging moeten krijgen en omgezet moeten worden in massaprotesten. 

Ik vertrouw graag op de woorden van Maite van Lith, woordvoerder van Nijmegen voor Palestijnen, die in Trouw zei dat het slechts een kwestie van tijd is dat de acties hier in Nederland zullen plaatsvinden. Bovendien zei in dat artikel de voorzitter van studentenvakbond AKKU, Mo Quirijnen ook dat hij niuet vreemd zou vinden als de acties in Nederland navolging vinden. Hij zegt dat de studenten inspiratie vinden in de protesten in de VS. Deze berichten klinken hoopvol en ik hoop dat degenen onder ons ook gaan protesteren. 

Sluit je aan bij mijn protest om onze solidariteit te tonen met de onderdrukten en degenen die er niet meer zijn. Zwijg alsjeblieft niet meer en veroordeel Israëls oorlogsmachine. Doe je plicht!