IBB Fest: een festival dóór studenten, vóór iedereen

Op zaterdag 6 september is het niet het gebruikelijke lawaai van luide huisgenoten of vechtende katten dat de IBB’er wekt. Getimmer en geroep weerklinken van de veldjes. “Iets meer naar links, néé andere links!” De opbouw van het IBB Fest is al enkele dagen in volle gang, en hoewel de bezoeker niets anders hoeft te doen dan genieten van namen als Beats by Bunker, Boka de Banjul, Whiff en Mr. Polska gingen er niet weinig voorbereidingen aan vooraf. Een team van (oud-)IBB’ers hield zich bezig met de organisatie, bewoners hielpen als vrijwilliger achter de bar en bij de opbouw.

Als ik op donderdag afspreek met drie organisatoren van het IBB Fest, staan de veldjes vol met hekken en rijden shovels en vrachtauto’s af en aan. Het studentencomplex is al gedeeltelijk omgetoverd tot een festivalterrein, de organisatie is druk bezig met het opbouwen van de twee podia. Er moet nog het een en ander gebeuren, maar de weersvoorspellingen zien er alvast voorspoedig uit. 

Het IBB Fest begon 15 jaar geleden als een uit de hand gelopen barbecue. De jaren erna werd de opzet professioneler, het aantal bezoekers groeide en de line-up werd gevuld met grote artiesten. Nadat het festival in 2017 failliet ging en er een gebrek aan nieuwe organisatoren was, maakte het in 2024 een doorstart. Met succes. In de tussentijd heeft de organisatie niet stilgezeten, ze ging vrijwel direct door met het voorbereiden van een nieuwe editie. Ze wisten in de laatste weken van de zomer een bruisend festival neer te zetten. Dit jaar zijn er 14 optredens, nog los van de activiteiten met theater, dans en beeldende kunst in de randprogrammering. Een afterparty in de Helling sluit het feest af.

Driek, Thijs en Silke van de organisatiecommissie van het IBB fest

Beter voorbereid
In het woonbestuurhok druppelen een voor een drie leden van het team binnen. Heel even pauze. Het gaat goed met ze, maar de afgelopen nachten waren erg kort, vertelt Silke, die de communicatie en PR van het festival doet. “We gaan er nu iets chiller in dan vorig jaar, we hebben een extra opbouwdag en iemand op logistiek zitten, dat maakt het relaxter.” Toch lopen enthousiasme en stress gelijk op. Thijs, dit jaar vicevoorzitter, vertelt: “2 uur voor de aanvang doet de gemeente nog een veiligheidsschouw. Als dan blijkt dat er iets niet in orde is, gaat het feest niet door. Dat is een spannend moment.”

De commissieleden die voor me zitten, Silke, Driek (hoofd productie) en Thijs, zijn allemaal (oud-)IBB’ers, en waren alle drie betrokken bij de doorstart vorig jaar. Het resultaat: 3000 bezoekers. Dat eerste jaar moesten ze veel opnieuw uitvinden. “We gingen er compleet blind in. Voor de bezoeker is er niets misgegaan, maar achter de schermen hebben we flink wat brandjes moeten blussen. We hebben zelfs een nacht doorgewerkt aan een vergunningsaanvraag, heel veel was nieuw voor ons.” Ook de opbouw van het feest is dit jaar beter georganiseerd. “Nu hebben we bijvoorbeeld een plattegrond, en handschoenen, dat was er vorig jaar allemaal nog niet.”

Opkomende artiesten
De opbouw is klaar. Het veld voor het feest is afgezet met hekken. Om 15 uur opent de 030-stage met Zoë Mors, zangtalent en bewoonster van de IBB. Er is veel aandacht voor lokale en opkomende artiesten. Zo werd er een wedstrijd georganiseerd voor bandjes die een plek in de line-up wilden veroveren, IBBattle of the Bands, en maakten startende dj’s kans om op de afterparty te draaien door een setje in te sturen. Er was ruimte voor conservatoriumstudenten en HKU’ers, zowel óp de podia als ernaast, bij activiteiten in de randprogrammering. Bandjes met Utrechtse roots waren er ook, onder andere huisband Utrecht Straatherres, Pino & Cozo en Bloc Bloc Bloc stonden op de podia.

IBB Fest focust niet alleen op IBB-bewoners en studenten, maar wil ook toegankelijk zijn voor mensen uit de omgeving, zegt het team. “Iedereen van 18-plus is welkom.” Door het overdag plaats te laten vinden, vooral bandjes uit te nodigen en de hardere techno en house tot de afterparty te bewaren, blijft het leuk voor alle buurtbewoners. “Dit zorgt voor veel positieve reacties uit de omgeving”, vertelt Silke, “mensen uit Sterrenwijk lopen even langs om te vragen hoe het gaat. Het is goed voor de buurtcohesie.” Verder waren er strikte geluidsnormen tijdens het festival om overlast te voorkomen. Voor de zekerheid stuurde de organisatie een brief naar omwonenden.

Optreden van Skunc

Hoger wordende kosten 
Dat het festival gratis is, klinkt bij velen als muziek in de oren. Om dit voor elkaar te krijgen moest de organisatie veel uit de kast trekken. Er is een initiatievenfonds van de gemeente voor onder andere evenementen, maar dit bouwt elk jaar af, tegelijkertijd zijn de kosten voor vergunningen afgelopen jaar verdubbeld. Driek: “Aankomend jaar worden deze kosten waarschijnlijk wéér verdubbeld, dat is een verviervoudiging over twee jaar. En dan zijn er ook nog de parkeerplekken waar je volgend jaar voor moet gaan betalen. Dat is eigenlijk niet werkzaam voor ons.” 

Dit jaar stak het team veel tijd in fondsen en sponsoring, ook werd er een crowdfunding op touw gezet. “Het wordt zo wel steeds lastiger voor kleine festivalondernemers om dit soort dingen te organiseren, grote festivals als Soenda doen gewoon een paar euro op de ticketprijs.” Ze vertellen dat de houding van de gemeente soms wat tegenstrijdig overkomt. “Er zijn hele lovende woorden, onder andere van de wethouder, die ons initiatief fantastisch vindt, maar tegelijkertijd wordt het wél steeds duurder. Dat is jammer, zeker omdat we veel lokaal talent supporten.”

’s Avonds loopt het terrein steeds voller. De energieke beats van Skinc trekken flink wat publiek. Mr. Polska volgt op de mainstage, de menigte opzwepend met klassiekers als Niemand en nieuwere nummers waaronder Polska Jumpstyle. Het festival loopt tegen een einde als Utrecht Straatherres de mainstage wegblaast met vrolijke ritmes en trompetten, terwijl de 030-stage wordt afgesloten met een experimentele set vol elektronica van Anushka Chkheidze. De meesten zijn overigens nog lang niet uitgefeest. Het festival wordt voortgezet bij de afterparty in de Helling, hier gaat het tot half 5 ’s ochtends door. 

Volgens het team is het festival geslaagd. Er was even een beetje chaos met drukte bij de ingang van het terrein, maar voor de rest was dit jaar weer een groot succes. Driek moest nog bij de afsluiting van de afterparty en kon de volgende ochtend alweer vroeg aansluiten voor het afbouwen. “Je doet het niet voor je gezondheid.” Op de vraag of dit hun laatste jaar in de organisatie was, moeten ze lachen. “Ik zou eigenlijk niet doorgaan, maar het begint alweer te kriebelen”, vertelt Thijs. Driek ziet het al voor zich: “Ja hoor, volgend jaar staan we hier gewoon wéér.”