UCU-student moet biodiversiteitsproject in achtertuin afbreken

"Het is jammer dat ik alles moet weghalen, maar ik wil niet dat het hiermee eindigt. Ik ga de planten in potten zetten en weggeven”, zegt Daniël. Hij staat op het punt te verhuizen van de UCU-campus omdat hij zijn diploma heeft gehaald.

Daniël begon zijn biodiversiteitsproject voor het vak Creating Societal Impact. "Ik zag in mijn achtertuin alleen maar dood groen waar ratten doorheen liepen. Dus heb ik alle planten en stronken weggehaald en deze vervangen door lokale planten en lavendel om zoveel mogelijk vogels en bijen aan te trekken."

Zijn presentatie was een succes en hij werd door andere studenten benaderd die iets soortgelijks wilden doen. Maar een belangrijke goedkeuring ontbrak: die van de universiteit. Daniël had zijn plannen niet eerst voorgelegd aan de huismeester, Maarten Diederix, voordat hij ze uitvoerde. Toen Diederix zag wat de student had gedaan, verzocht hij hem alle nieuwe planten voor eind juni te verwijderen.

Diederix: "Het terrein rondom de studentenhuizen is eigendom van de universiteit. Bij de kamers hoort geen eigen tuin. Door zonder toestemming de achtertuin te veranderen heeft deze student de eigendomsrechten geschonden." De huismeester legt uit dat de achtertuinen er zo uitzien zodat studenten geen gras hoeven te maaien. "Op deze manier ziet het er acceptabel uit. Ik werk al 23 jaar als huismeester voor UCU, dus ik heb al veel studenten zien komen en gaan. Sommigen hebben groene vingers, anderen helemaal niet. Of het kan ze gewoon niets schelen. Als Daniël straks weg is, gooien de volgende bewoners er misschien alleen maar lege bierflesjes in."

Voor degenen die wel groene vingers hebben, heeft de internationale campus een gemeenschappelijke tuin van 60 vierkante meter, zegt Diederix. "Die tuin ligt maar 150 meter van Daniëls huis. Ik heb hem gezegd dat hij zijn planten naar deze tuin kan verplaatsen voordat ze wortel schieten, en dat ze daar waarschijnlijk ook beter gedijen. Alles wat hij wil en meer kan in die grote tuin. Maar hij wilde dat niet."

Daniël zegt dat hij de gemeenschappelijke tuin niet wil gebruiken omdat zijn project anders is. “De gemeenschappelijke tuin van UCU is een menselijke tuin. In de zin dat wij ons opdringen aan de planten die er groeien. Ik wilde niet een ruimte ontwerpen die er precies zo uitziet als ik wil. Zo werkt de natuur tenslotte ook niet. Dit project is bedoeld als een ruimte waar mensen een natuurlijke speeltuin creëren en die vervolgens alleen ondersteunen, waarbij ze zo min mogelijk proberen in te grijpen. Het gaat hier niet om één man met groene vingers, het is een klein voorbeeld van de nieuwe manier waarop we de aarde in de toekomst zullen moeten benaderen."

Petitie en picknick
Om te laten zien dat ook andere studenten geïnteresseerd zijn in het houden van een meer gevarieerd aantal planten in hun achtertuin, startte Daniël een petitie. Hij verzamelde in totaal 270 handtekeningen. Ook maakte hij een WhatsApp-groep aan voor mensen die komend studiejaar op de UCU-campus gaan wonen, deze groep telt nu veertig leden. De huismeester reageert dat een petitie geen garantie is dat de volgende bewoners de tuin onderhouden. En omdat UCU-studenten niet zelf een kamer kunnen kiezen, maar deze krijgen toegewezen, is ook niet bekend of de studenten die interesse hebben om op deze manier te tuinieren, de kamer van Daniël krijgen.

De universiteit vroeg een derde partij om een offerte te maken, om te zien hoeveel het zou kosten om de achtertuin in de oorspronkelijke staat terug te brengen. Die bedroeg zo'n 2600 euro. De offerte werd vervolgens naar Daniël gestuurd, die het gevoel had dat hij "met een rekening werd bedreigd". Hij besloot "urgentie te creëren" rond de kwestie door te protesteren in de tuin van de huismeester. "Het was een ludieke actie om te laten zien dat de stem van de studenten niet werd gehoord. Ik nodigde alle bewoners van UCU uit om in zijn achtertuin te komen picknicken", legt hij uit.

De tuin van Diederix is echter geen eigendom van de universiteit. Ondanks dat het vlak bij de campus ligt, is het zijn eigen huis, wat de protestactie tot intimidatie maakt. "Dat wisten we niet en we bieden daarvoor onze excuses aan", zegt Daniël. De protestactie is niet doorgegaan.

Na het incident organiseerde UCU-directeur Sjoerd Bosgra een Teams-meeting met Daniël en de huismeester. Bosgra bood de student de kans alternatieven voor te stellen die zouden passen in het landschapsbeleid van de universiteit. Daniël beweert dat hij een "bijenbed" heeft voorgesteld, zoals aanbevolen door de Nederlandse regering, maar sindsdien heeft niemand gereageerd. Diederix zegt zich niet te herinneren dat hij dit voorstel heeft ontvangen of erover heeft gehoord. "Bovendien vind ik niet dat we de directeur met zoiets moeten lastigvallen", zegt hij.

Met zijn verhuizing in aantocht en de dreiging een rekening van 2600 euro te betalen, ziet Daniël geen andere mogelijkheid om zelf de tuin weer in oude staat terug te brengen. "Zó frustrerend", zucht Daniël. "Het is in ieder geval een leerzame ervaring geweest." De les heeft ook zijn studiekeuze beïnvloed: hij gaat binnenkort beginnen aan een mbo-opleiding Agro-ecologie, naast een master Ethiek.

Vertaling Martinique Koevoets