Vier Utrechtse studenten die we na de zomer in de gaten moeten houden ….

Rechtenstudent Fedoua Ouchan werkt aan een universiteit zonder racisme en discriminatie.

Student Media en Cultuur Sophie Alink wil via de Miss Nederland-verkiezing naar een tv-carrière.

Masterstudent Michiel van Nederpelt hoopt op het mooiste lustrum ever van de UU én van het Utrechtsch Studenten Corps

Student Psychologie Marijn Veen gaat na een zware hersenschudding voor hockeygoud bij de Olympische Spelen

Als lid van de universitaire Taskforce diversiteit krijgt rechtenstudent Fedoua Ouchan (25) het na de zomer nog drukker dan ze het al had. De maatschappelijke discussie over racisme en discriminatie staat op scherp en het UU-bestuur wil dat ook studenten en medewerkers met elkaar in gesprek gaan. 

Fotograaf: Ivar Pel

“De Black Lives Matter-beweging werkt naar mijn gevoel als een eye opener. Het zou mooi zijn als mensen inzien dat deze discussie nodig is om bewustwording te creëren. We normaliseren en bagatelliseren soms gebeurtenissen waarbij eigenlijk gediscrimineerd wordt.

“Net als veel anderen word ook ik daardoor geraakt. Een hoofddoek en accentloos en vloeiend Nederlands praten? ‘Goed ingeburgerd hoor!’ Klaarblijkelijk kan het dan niet zo zijn dat je in Nederland geboren bent. Ook binnen mijn studie maak ik het mee. Een diefstalcasus werd door medestudenten gelinkt aan ‘Marokkanen’ en dus aan mij. Dat vervolgens een student roept ‘ik ben mijn telefoon kwijt, Fedoua heb jij hem niet in je tas zitten?’, is van de zotte.

Als iedereen zich welkom voelt, gaat iedereen ook met plezier naar de universiteit

“Als voorzitter van de studentenvereniging INSAN zette ik me al in voor een inclusievere universiteit, maar ik had het gevoel onvoldoende gehoord te worden. Daarom wilde ik graag in de U-raad, maar dat lukte net niet. Toen ik student-lid van de Taskforce kon worden, was dat een kans om het effect van de dingen die ik zelf al deed te vergroten.

“De Taskforce wil dat iedereen zich welkom voelt aan de universiteit, ongeacht geaardheid, etniciteit, religie of wat dan ook. Ik hecht zelf ook waarde aan zo’n klimaat. Dan ga je met plezier naar de universiteit en haal je meer uit je studententijd én uit je studie. Dat is ook belangrijk voor de kwaliteit van het onderwijs en de mentale gezondheid van studenten.

“Met de Taskforce richten we ons nu onder meer op inclusieve curricula en een meer diverse instroom van studenten en medewerkers. Die thema’s zullen zeker terugkomen in de bijeenkomsten die we willen organiseren over racisme en discriminatie. Ook hopen we een bijdrage te leveren aan verdere bewustwording, bijvoorbeeld door unconscious-bias-trainingen aan medewerkers en studentbestuurders.

“Maar we roepen iedereen op om mee te denken en met suggesties voor activiteiten te komen. Als student-lid wil ik niet alleen mijn eigen visie inbrengen, maar ook de ideeën van andere studenten. Als studenten iets missen of ergens meer de nadruk op willen leggen, dan kunnen ze me dus mailen.

“Ik krijg het wel druk, want ik wil volgend jaar ook afstuderen. Door alle extracurriculaire activiteiten en bijbaantjes heb ik studievertraging opgelopen. Maar ik blijf gewoon werken als apothekersassistente en blijf me ook inzetten voor jongerenbondgenoten Utrecht, een netwerk van politie, gemeente en andere maatschappelijke organisaties, en voor het nieuwe onderwijsproject Charm-EU.

Sophie Alink (20) is een van de tien kandidaten die eind augustus strijden om de titel Miss Nederland. De bachelorstudent Media en Cultuur zal daarom ook gevolgd worden in de RTL-realityserie ‘Op Jacht naar de Kroon’. Haar doel? Een carrière als tv-presentatrice.

Fotograaf: Ivar Pel

“Ik was zo’n kind dat bij elke familievideo in beeld sprong, bloedirritant natuurlijk. Al heel vroeg wist dat ik ‘iets bij de tv’ wilde doen. Toen een leraar op de middelbare school na een pleitwedstrijd opmerkte dat zijn werk mislukt was als ik geen presentatrice werd, wist ik echt wat mijn doel moest zijn. Een voorbeeld? Iemand als Geraldine Kemper. Haar programma’s bij BNN/Vara zoeken het randje op, zijn brutaal, maar gaan wel echt ergens over.

“Toen ik voor een tussenjaar in Valencia zat, maakte mijn zus foto’s van me en stuurde die op naar de organisatie van Miss Nederland. Ik was uiteindelijk een van de tachtig meiden die naar een castingronde mochten komen. Na twee selectieronden zat ik bij de laatste tien.

Op Instagram zie je ook gewoon mijn rolletjes

“Ik zie dit als een unieke kans om mijn skills te verbeteren en om contacten te leggen. We krijgen presentatie- en interviewtrainingen en we werken met bekende fotografen zoals William Rutten en met RTL-producers. Daar kan ik natuurlijk alleen maar mijn voordeel mee doen. Ik weet zelfs al hoe het is als GeenStijl lelijke dingen over je schrijft, haha.”

“Bij deze verkiezing gaat het om meer dan in je bikini rondlopen en leuk lachen. Zelf ben ik heus niet maatje 34 en op mijn instagram zie je soms ook gewoon mijn rolletjes. Die echtheid vind ik belangrijk. Natuurlijk, het helpt als er een leuke kop op zit, maar het gaat er vooral om dat je een mooie uitstraling hebt, dat je een verhaal hebt en dat je ergens voor staat.

“Ik vraag nu via mijn sociale media aandacht voor eenzame studenten. In mijn eerste maanden in Spanje voelde ik mezelf ook wanhopig. Ik had wel leuke collega’s en huisgenoten, maar niemand om mee te praten. Uiteindelijk wist ik dat te veranderen, maar er moeten veel studenten zijn die altijd eenzaam zijn. Er zijn organisaties die kunnen helpen, alleen weten studenten dat vaak niet.”

“Wie weet ben ik vanaf september Miss Nederland. Dan ben je een soort publiek gezicht, ga je naar evenementen en zet je je in voor goede doelen. En je mag dan naar de Miss Universe-verkiezing. Natuurlijk wil ik winnen, maar alles wat ik nu meemaak, brengt me verder.

“Ja, ik ben heel doelbewust. Ik geloof dat - als ik hard werk – het gewoon niet anders kan dan dat mijn naam binnen een paar jaar in de aftiteling van een tv-programma staat. Eerst nog even mijn bachelor afmaken, want daar heb ik ook behoorlijk wat voor gedaan.”

Volgend jaar mei viert niet alleen de universiteit, maar ook het Utrechtsch Studenten Corps het 385-jarig bestaan. Michiel van Nederpelt (24) moet met zijn lustrumcommissie voor een onvergetelijk jaar gaan zorgen. De president, die aan de UU een bachelor Scheikunde en een premaster corporate finance afrondde, ziet het jaar vol vertrouwen tegemoet.

Fotograaf: Ivar Pel

“Het USC heeft geen duidelijke oprichtingsdatum. We zijn ontstaan ‘in de mist der tijden’, zoals altijd zo mooi wordt gezegd. Voor onze lustra houden we het oprichtingsjaar van de universiteit, 1636, aan. Bij lustrumfeesten wordt altijd groots uitgepakt, in het verleden vooral met de bekende optochten: de maskerades. In 1906 was het thema bijvoorbeeld Germanicus en werd het Circus Maximus nagebouwd op de Maliebaan. Meer dan vijfduizend mensen kwamen naar de paardenrenwedstrijden kijken.

“Die historische feesten dienen als een fantastisch voorbeeld. Over wat er dit keer gebeurt en wat nu het thema is, kan ik helaas nog niet veel loslaten. Er komt in ieder geval een expositie over 185 jaar Utrecht studentenstad. Voor dit project hebben USC-leden acht jaar lang in kelders oude glas- en kopernegatieven gedigitaliseerd. Maar er komt ook weer een maskerade, een diner met Utrechtse ouderen en een aantal andere maatschappelijke projecten. Utrecht is een fantastische stad waar wij enorm van genieten, daarom willen we ook wat teruggeven.

“Als president van de lustrumcommissie heb ik bovendien de eer om alle Utrechtse studenten te vertegenwoordigen in de UU lustrumcommissie, en hun belangen en interesses in te brengen. Er wordt een hoop verwacht van die lustrumcommissie; we moeten het mooiste lustrumjaar organiseren dat Utrecht ooit heeft gezien.

We genieten enorm van Utrecht en willen daarom ook graag wat teruggeven

“Verder wil ik graag de hele stad te betrekken bij dit feestjaar. Het corps is niet bij iedereen geliefd en er zijn veel vooroordelen. Wij willen die blik draaien en laten zien dat het USC veel met en voor de stad kan doen. Helaas is corona natuurlijk een extreem lastige factor. We moeten ‘safeties’ inbouwen en ons voorbereiden op verschillende scenario’s. Wat betekent de anderhalvemeter-eis, wat betekent een tweede golf, en wat als er een op tijd een vaccin komt?

“Van studeren komt volgend jaar even niet veel. Mijn agenda staat vol vergaderingen en voorbereidingen voor alle activiteiten. Maar ik houd steeds voor ogen hoe ik straks hopelijk op de laatste dag van het lustrum met mijn groep het terrein afloop, er niks fout is gegaan, alle Utrechters een fantastisch jaar hebben gehad en we terug kunnen kijken op het mooiste, spannendste en vermoeiendste jaar uit ons leven.”

Marijn Veen (23) is een van de grootste hockeytalenten van de wereld. Door een hersenschudding dreigde de Utrechtse psychologiestudent de Olympische Spelen te missen. “Het voelt alsof ik door corona een tweede kans krijg.”

Fotograaf: Bram Berkien

“Ik kon gewoon niets meer na dat auto-ongeluk in september. De kleinste dingen waren te lastig voor me. Het lukte me al niet om Netflix te kijken, laat staan dat ik kon sporten of studeren. Ik wist dat het bijna ondoenlijk was geworden om de Olympische Spelen te halen. Toch wilde ik niet opgeven.

“Door corona en het uitstellen van de Olympische Spelen viel alle druk en stress weg. Voor mij was dat erg prettig. Zo snel mogelijk herstellen, was niet meer nodig. En ik kon weer even genieten van de kleine dingen. Weer eens uit eten en met vriendinnen de hort op, bijvoorbeeld. Het voelde alsof ik een tweede kans kreeg.

“Door mijn hersenschudding heb ik vorig jaar ook bijna niet kunnen studeren. Dit voorjaar ben ik langzaam weer begonnen. Ik moet zeggen: ik vond het heerlijk dat ik rustig thuis online kon studeren. Dat beeldschermwerken is nog steeds erg vermoeiend voor me, maar ik ben zo blij met de vrijheid die ik nu heb. Andere studenten zullen misschien de sociale contacten missen of de discipline niet kunnen opbrengen, maar dat heb ik helemaal niet.

Ik kon weer genieten van de kleine dingen

“Langzaam werk ik nu op het hockeyveld weer toe naar een topniveau. Met de Nederlandse selectie zijn we weer volop in training. Vorige week mochten we voor het eerst weer een partijtje spelen, dat was een geweldig gevoel. Het viel niet mee om weer te beginnen. We hebben het verstandig opgebouwd, maar ik heb avonden op de bank gelegen met spierpijn in mijn hele lichaam.

“Hopelijk speel ik volgende zomer op mijn eerste Olympische Spelen. Ik wil niet denken aan de mogelijkheid dat corona dat onmogelijk maakt en er helemaal geen Spelen komen. Bij mij staat het gewoon in grote letters in mijn agenda en daar ga ik voor. Maar ik zal me eerst nog flink moeten bewijzen bij mijn club Amsterdam. De concurrentie voor een plek in de selectie voor Tokio is groot.”