Schuimbekken bij boerenbedrog

Aan: Bureaudétudes@knowhere.uu.nl
Betreft : Wie geeft de fakkel nu door?
Bijlage: Erasing the barn

Ha zerofootprinters,

Ik weet nog hoe blij ik was met jullie komst naar De Uithof afgelopen zomer. Eindelijk wat roering in onze saaie fut- en kunstloze steenwoestijn. Een jaar lang waren jullie bezig geweest een kunstproject voor te bereiden om de universiteit de weg te wijzen naar een duurzaam, gezond en energieneutraal science park. Met ingehouden adem wachtte ik op de tsunami van de geest die de inerte massa van onze universiteit in beweging zou zetten. En wat heb ik mijn best gedaan om jullie aan te moedigen en te geloven in de oprechtheid en daadkracht van deze beweging. En ik wil dat nog steeds. Cultuur en milieu zijn geen waarneembaar onderdeel van het Sciencepark.

Het hele project werd voor ons zichtbaar met raising the barn, weten jullie nog wel? Toen ik de hijskraan zag en de gegoten betonplaten waar het geheel op moest komen en de totaal foute plek die jullie was toebedeeld, begon mij de moed al in de schoenen te zinken. Geprezen zijn de handvol dapperen die hun nek nog durfden uit te steken, de verantwoording durfden te nemen en niet alles waar jullie mee bezig waren probeerden te bagatelliseren in onze bureaucratische,  serieuze (ik bedoel humorloze) gemeenschap.

En vandaag valt het doek. Het laatste tastbare monument van de door de gemeente en alle Uithofbewoners gesponsorde inspanning om wat leven en cultuur in De Uithof te brengen wordt gesloopt. Ik zag het toevallig toen ik langskwam op mijn lunchwandelingetje. Dranghekken ervoor en verder weer een kraanwagen en een grote afvalcontainer met een hoop hout van de barn er al in.

Net als bij het merkwaardige kankerproject van Arne Hendrix begon ik hier ook weer lichtelijk te schuimbekken. Tot ik een van de betrokken organisatoren ontdekte achter het dranghek. Wat zijn jullie nou aan het doen? Dit is toch boerenbedrog zo? Wat heeft dit te nog maken met zero footprint! Als door een wesp gestoken begon de kunstenaar te protesteren: zo wil ik niet meer met jullie praten.

Ik dacht dat het bij conceptuele kunst juist om het idee ging, wierp ik enigszins geschokt tegen. Het is toch juist de bedoeling om te discussiëren? Tot nadenken aan te zetten? Ik dacht dat nou net begrepen te hebben van die Hendrix met zijn gore hoop asfalt die hier een onbegrijpelijk kunstwerk liet maken dat ook per container is afgevoerd.

Hoezo zero footprint? Waar draaide het nou om? En nou kan ik je daar niet eens op aanspreken?
Wat moeten de mensen hier denken als ze dit zien? Waarom hangt er niet een affiche met wat uitleg? Zo loopt iedereen er weer mopperend langs! Is dit Duurzaam?

Natuurlijk wás ik mijn onvrede aan het botvieren. Maar hij verdiende ook niet beter. Een concept hoor je te verdedigen. Tot het bittere eind.

Want Ik had zo gehoopt dat het project meer inhield dan een kunstje dat je verkoopt voor een hoop geld.
 

Baaierd.